Βίλα Πετρίδη: μια πονεμένη ιστορία
Ένα σήμα κατατεθέν της Β' Κοινότητας που δεν παραχωρήθηκε ποτέ στους κατοίκους
Λέξεις: Νατάσα Καρρά
Το υπέροχο αρχιτεκτονικό κτίριο της βίλας Πετρίδη επί της οδού Αναγεννήσεως 10 αποτελεί σήμα κατατεθέν για την Β’ κοινότητα.
Η βίλα θα μπορούσε να γίνει ένα Hub νέων καλλιτεχνών που νοιάζονται και δρουν στην περιοχή της κοινότητας μας, αναφέρει μεταξύ άλλων η Κοινοτική σύμβουλος Πολιτισμού και Εκπαίδευσης Ν κοινότητας δήμου Θεσσαλονίκης Νατάσα Καρρά.
Το 2016 παραχωρήθηκε από ένα συμβούλιο ατόμων που πείστηκαν ότι δεν μπορεί η κοινότητα να συντηρήσει την βίλα στο κέντρο πολιτισμού του δήμου Θεσσαλονίκης. Όταν ανέλαβα επειδή έχω πολλές ομάδες νέων και παλιών καλλιτεχνών συζητήσαμε και είδαμε ότι μπορούμε να στηρίξουμε την βίλα με τις δικές μας δράσεις, Πράγμα όμως που ποτέ ενώ προσπάθησα πολλές φορές να συζητήσω με τον δήμο δεν μου δόθηκε ούτε καν η ευκαιρία.
Όλες οι προσπάθειες έπεσαν στο κενό. Βλέπεται η Β’ κοινότητα όπως και όλες οι κοινότητες δεν έχουν δικαίωμα να ζητούν παρά μόνο να γνωμοδοτούν τις αποφάσεις του Δήμου. Από την ημέρα που ανέλαβα μετά τις εκλογές την επιτροπή πολιτισμού είχα αρχίσει να ζητώ την βίλα για έκθεση γλυπτικής όπου ο καλλιτέχνης θα πλήρωνε τα έξοδα και την φύλαξη της βίλας πήρα αρνητική απάντηση από τον αρμόδιο αντιδήμαρχο.
Έπειτα ζητήθηκε από την επιτροπή μου να γίνει χριστουγεννιάτικη εκδήλωση ώστε να έρθουν παιδάκια με χαρισματικές ικανότητες (ΑμΕΑ) να ζωγραφίσουν κάρτες Χριστουγέννων με δικούς μου εθελοντές για την προσοχή των παιδιών και της βίλας, φυσικά δεν μου απάντησαν ποτέ. Κάποια στιγμή μου διεμήνυσαν μέσω του προέδρου της κοινότητας ότι η βίλα μόνο ανήκει στην B κοινότητα σαν κτίριο και τίποτα άλλο.
Η πολύπαθη περιοχή μας που αποτελείται από την Ξηροκρήνη, Παναγία Φανερωμένη, Σφαγεία, 12 Αποστόλους, Ξυλάδικα δεν έχει και δεν είχε ποτέ πολιτιστικό κέντρο. Η προηγούμενη συνάδελφος έκανε τις εκδηλώσεις της στο Καψής όπου της χορηγούσε δωρεάν τον χώρο του. Γενικά στην περιοχή ότι θέλουμε να κάνουμε πρέπει να είναι με δωρεάν παραχώρηση. Ερωτώ έως πότε , Η εποχή άλλαξε , Άνθρωποι με όρεξη και νέες ιδέες θέλουν να δώσουν ένα όραμα και ένα νέο στίγμα στην περιοχή .
Αυτή τη στιγμή λόγω covid όλα είναι παγωμένα, δεν σημαίνει όμως ότι ο πολιτισμός δεν συνεχίζει να δημιουργεί.
Δεν έχω φοβηθεί ποτέ να λέω την αλήθεια και να παλεύω για το δίκιο. Όταν βλέπεις νέους ανθρώπους να βρίσκονται στην περιοχή και να λένε βρίσκονται στα μέρη των πακιστανών συγγνώμη αλλά δεν το επιτρέπω. Οι κάτοικοι έχουν αγκαλιάσει όλες τις ιδέες που η ομάδα μου τους προτείνει και έχουμε βγει έξω από το κουτί. Βοηθήστε να βγούμε από τις παλιές προκαταλήψεις που ονοματίζουν περιοχή σαν την δική μας ως η περιοχή με τις εκδιδόμενες (οδός Γιαννιτσών), των εγκληματιών (οδός Μοναστηρίου). Των κινέζων (οδός Αισώπου και Γιαννιτσών) ειδικά των κινέζων που βοηθάνε σε ότι κι αν τους ζητήσουμε για την περιοχή.
Είναι άδικο και επίπονο.
Σήμερα αποφάσισαν να την δώσουν στο Γερμανικό ίδρυμα (λέγοντας ότι θα μπορούμε να το χρησιμοποιήσουμε και ως Β κοινότητα, το οποίο δεν πρόκειται να συμβεί. Για του λόγου το αληθές ας χρησιμοποιήσει η Ε κοινότητα το goethe…..) όπως δώσανε και τα Σφαγεία στους Αμερικάνους ερωτώ θα δώσουν και κάτι στους κατοίκους. Επί Μπουτάρη είχαμε πάρει και την χαρά ότι θα μας κάνουν κολυμβητήριο και κλειστό γήπεδο του μπάσκετ!!! Όχι άλλα λόγια σας παρακαλώ είναι καιρός για πράξεις. Όταν θα κοιτώ την επόμενη γενιά θέλω να την κοιτώ στα μάτια.
Σήμερα καλούμαι να γνωμοδοτήσω υπέρ της απόφασης του Δημάρχου. Το ΟΧΙ μου θέλω να είναι ηχηρό όσο και η αγανάκτησή μου.
Στην Βίλα Πετρίδη πραγματοποιήθηκαν πολυάριθμες εκδηλώσεις της Β’ Δημοτικής Κοινότητας, μεταξύ των οποίων εκθέσεις φωτογραφίας, με χαρακτηριστική την έκθεση φωτογραφιών και λοιπών τεκμηρίων από το Αρχείο Γεωργίου Κωνσταντινίδη «Ελληνίδες των αρχών του 20ου αιώνα», βραδιές αφήγησης, όπως η μουσικοποιητική βραδιά «Ταξίδι στο χρόνο στην Δυτική Θεσσαλονίκη» αφιερωμένη στον Θεσσαλονικιό ποιητή- λογοτέχνη Ν. Γ. Πεντζίκη, αλλά και μουσικές εκδηλώσεις της κοινότητας. Επίσης, σημειώθηκαν και συνεργασίες με το ΜΟΜus, αλλά και το Φωτογραφικό Κέντρο Θεσσαλονίκης για την ξεχωριστή έκθεση με φωτογραφίες, εγκαταστάσεις, artistic book και video-art με τίτλο «Aspects of Balkan Photography».
Το κτίριο της οδού Αναγεννήσεως 10 , κτίσθηκε στις αρχές του 20ου αιώνα και συγκεκριμένα μεταξύ του 1905 και 1910. Βρίσκεται στο δυτικό , τότε παραλιακό , τμήμα της πόλης , στην περιοχή του πάρκου των Πριγκήπων (Μπες Τσινάρ), που ιδρύθηκε το 1867 με πρόθεση περιοχής παραθεριστικής κατοικίας και χώρου αναψυχής και ψυχαγωγίας.
Το τμήμα αυτό -δυτικό- αναπτύσσεται από το τέλος του 19ου αιώνα και αποκτά έντονο εμπορικό χαρακτήρα. Τα στοιχεία που βοήθησαν στο μετασχηματισμό της περιοχής είναι η κατασκευή του σιδηροδρομικού σταθμού το 1972 και οι συνδέσεις που ακολούθησαν με Βελιγράδι , Μοναστήρι Δεδέαγατς και Αθήνα, το λιμάνι με την κατασκευή της προκυμαίας , οι αποθήκες, τα καταστήματα και τα άφθονα χάνια, καθώς και η άμεση επαφή με το εμπορικό κέντρο της πόλης (ιδιαίτερα με την καταστροφή του παράλιου τείχους και την κάθοδο του κέντρου της πόλης προς την παραλία).
Η ίδρυση του πάρκου των Πριγκήπων και η σύνδεση του αργότερα με το τραμ (τέρμα), έδωσε στην περιοχή έναν ιδιαίτερα σημαντικό χαρακτήρα με τη συγκέντρωση κόσμου , περιπατητών, καθώς και διαφόρων ορχηστρών που ψυχαγωγούσαν το κοινό. Ωστόσο όμως σε σύγκριση με τον ανατολικό τομέα τη πόλης, η δυτική περιοχή σαν χώρος κατοίκησης δεν θα αναπτυχθεί με τον ίδιο ρυθμό και εξαιτίας του εμπορικού χαρακτήρα της περιοχής και της θέσης «εισόδου» της πόλης , καθώς και της διαμόρφωσης των πρώτων βιομηχανικών μονάδων – μεταξύ της σιδηροδρομικής γραμμής και της θάλασσας – και τον μετασχηματισμό της σε εμπορική και βιομηχανική περιοχή.
Σύμφωνα με προφορική μαρτυρία του τελευταίου ιδιοκτήτη, το σπίτι αυτό κτίστηκε μεταξύ 1900-1910 (πριν την απελευθέρωση της πόλης ) –πιθανόν από Βούλγαρο ιδιοκτήτη – και αγοράστηκε από τον πατέρα του που χρειάστηκε, για το λόγο αυτό, να κάνει ένα ταξίδι στη Σόφια το 1927. Την περίοδο 1927 – 1969 το σπίτι ανήκε στην οικογένεια Πετρίδη. Όταν έπαψε να χρησιμοποιείται ως κατοικία λειτούργησε ως αποθήκη μεταχειρισμένου μηχανολογικού υλικού και ως γραφείο μεταφορών.
Το 1969 με την 2787/69 πράξη τακτοποιήσεως και αναλογισμού που κυρώθηκε με την 69 599/30-7-70 απόφαση του Νομάρχη Θεσσαλονίκης , απαλλοτριώθηκε αναγκαστικά. Η απαλλοτρίωση ολοκληρώθηκε με την παρακατάθεση 327 173/9-6-87 (ΦΕΚ 681/22-7-87). Με την ΔΙΛΑΓ/Γ/2 123/43 538/21-8-84 Υπουργική απόφαση (ΦΕΚ 725/τ.β./11-10-84) το κτίριο χαρακτηρίστηκε ως έργο τέχνης που χρειάζεται ειδική κρατική προστασία.
Η σημερινή εικόνα του κτιρίου απεικονίζει την εγκατάλειψη και ταλαιπωρία που υπέστη τα τελευταία χρόνια (κυρίως όταν από τους προηγούμενους ιδιοκτήτες μεταβιβάστηκε στο δήμο), από κακή χρήση (κάποια περίοδο είχε καταληφθεί από άστεγους) και από παντελή έλλειψη συντήρησης.
Σημαντικό ρόλο στη φθορά του κτιρίου πρέπει να έπαιξε και ο σεισμός του 1978 που προκάλεσε πολλές ζημιές σε αρκετά κτίρια της Θεσσαλονίκης.
Ιδιαίτερα κακή για το κτίριο ήταν η περίοδος που τελούσε υπό κατάληψη γιατί ανάμεσα στα άλλα υπέστη και βανδαλισμούς. Έτσι το πάτωμα και η στέγη του ΒΔ τμήματος (που έχει όψη στην οδό Ταντάλου) είναι καμμένο, όπως επίσης και κάποια κουφώματα της ίδιας πλευράς που μετατράπηκαν σε θερμαντικό μέσο τους τελευταίους χειμώνες.
Οι τοιχοποιίες του κτιρίου σαν φέρων οργανισμός παρουσιάζουν εκτεταμένες ρωγμές στην ΒΑ πλευρά, όπως και το κλιμακοστάσιο με απόκλιση από την αρχική του θέση. Έντονα σημεία φθοράς παρουσιάζουν και τα πατώματα – αποτέλεσμα της δράσης εντόμων. Μεγάλες αντιδράσεις έχουν δημιουργηθεί από την ανακοίνωση πως ο Δήμος Θεσσαλονίκης προτίθεται να παραχωρήσει κτίριο-στολίδι που βρίσκεται στα δυτικά του στους Γερμανούς. Πρόκειται για την Βίλα Πετρίδη, που ανεγέρθηκε στις αρχές του 20ου αιώνα και ατύχησε μέχρι και σήμερα, αφού καμιά δημοτική διοίκηση δεν μπόρεσε να την αξιοποιήσει με συνέπεια για δράσεις αστικής αναζωογόνησης και πολιτισμού.
Πολλοί εκφράζουν ανησυχία πως ακόμα ένα εμβληματικό κτίριο της Θεσσαλονίκης παραδίδεται στους ξένους – με τον κατάλογο των κτιρίων και ακινήτων που πέρασαν στο “κατοχικό” υπερταμείο να είναι μακρύς και καταθλιπτικός.
Το 1984 το κτίριο κηρύχθηκε διατηρητέο από το Υπουργείο Πολιτισμού, ως Έργο Τέχνης που χρήζει ειδικής κρατικής προστασίας.
Το 1987 ολοκληρώθηκε η απαλλοτρίωση με την καταβολή από πλευράς του Δήμου της αποζημίωσης που είχε συμφωνηθεί.
Το 1995 ανατίθεται με πρωτοβουλία του Δήμου η μελέτη για την αποκατάσταση του Διατηρητέου στο μελετητικό γραφείο “Α. Χαριτόπουλος και συνεργάτες”. Η μελέτη ολοκληρώθηκε το 2001, και εγκρίθηκε από την ‘Δ Εφορεία Νεώτερων Μνημείων. Η δημοπράτηση του έργου όμως αναβάλλεται λόγω έλλειψης πόρων.
Μερικά χρόνια αργότερα, το 2005, εγκρίνεται τελικά επιχορήγηση , το έργο δημοπρατείται και τον Σεπτέμβριο του 2006 ξεκινάνε οι εργασίες αποκατάστασης. Ακολουθούν προβλήματα στην χρηματοδότηση, επανειλημμένες παρατάσεις και διακοπές των εργασιών. Τελικά η σύμβαση διακόπτεται το καλοκαίρι του 2012.
Ένα χρόνο μετά το έργο συνεχίζεται και στα σχέδιά του συμπεριλαμβάνεται και η ανάπλαση του περιβάλλοντα χώρου του, ανάπλαση η οποία στηρίχθηκε στα στοιχεία του αρχικού αστικού ιστού γύρω από το κτίριο (ίχνη αρχικής περίφραξης, σιδηροδρομικής γραμμής, παλαιού χειμάρρου).
Τελικά οι εργασίες ολοκληρώθηκαν τον Οκτώβριο του 2013, και ο χώρος παραδόθηκε στο κοινό τον Ιανουάριου του 2014. Οι εργασίες της δεύτερης φάσης αποκατάστασης του κτιρίου ολοκληρώθηκαν στις 9 Οκτωβρίου, και το κτίριο παραδόθηκε για την στέγαση έκθεσης των “49ων Δημητρίων” μόλις πριν από δύο εβδομάδες. Το κτίριο αποτελεί χώρο πολιτισμού του δήμου Θεσσαλονίκης, όπου μέχρι σήμερα παρουσιάζονταν δρώμενα των Δημητρίων και της Μπιενάλε Σύγχρονης Τέχνης Θεσσαλονίκης.
Η επίσημη πρώτη της ανακαινισμένης βίλλας Πετρίδη έγινε πριν 2 χρόνια με μια έκθεση στο πλαίσιο των Δημητρίων. Η αρχική πρόθεση ήταν να γίνει Μουσείο Φωτογραφίας και Αφίσας, αλλά το θέμα δεν προχώρησε. Στην συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου της 19 Δεκεμβρίου εγκρίθηκε η εισήγηση για τη “δωρεάν παραχώρηση χρήσης του παραδοσιακού κτιρίου στην οδό Αναγεννήσεως στο ΝΠΔΔ «Δημοτικό Κέντρο Μουσικής και Χορού Θεσσαλονίκης»”.
Το «Δημοτικό Κέντρο Μουσικής και Χορού Θεσσαλονίκης», Νομικό Πρόσωπο Δημοσίου Δικαίου (τροποποίηση συστατικής πράξης ΝΠΔΔ-ΦΕΚ 2810/12.12.2011 τ.β΄ ), ζητά την δωρεάν παραχώρηση χρήσης του παραδοσιακού κτιρίου στην οδό Αναγεννήσεως προκειμένου να το χρησιμοποιήσει για την πραγματοποίηση των δράσεών του σχετικά με την επαφή-διαπαιδαγώγηση των πολιτών, διοργάνωση σεμιναρίων, συναυλιών, εκθέσεων, την διοργάνωση καλλιτεχνικών δρώμενων μουσικής, χορού κλπ. και να αποτελέσει τόπο συνάντησης και εξοικείωσης παιδιών και νέων με τη μουσική και τον χορό, μέσω της συνεργασίας του φορέα με τις διευθύνσεις πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης. Επίσης μπορεί να στεγάσει πληθώρα καλλιτεχνικών και εκπαιδευτικών αντικειμένων που αφορούν στην μουσική εκπαίδευση, σύγχρονη μουσική, μουσικές του κόσμου, ποπ κουλτούρα κλπ. Η λειτουργία του Δημοτικού Κέντρου Μουσικής και Χορού στο συγκεκριμένο κτίριο, μπορεί να αποτελέσει σημείο πραγματοποίησης τοπικών δράσεων με άξονα τις ιδιαιτερότητες της περιοχής που αναδεικνύοντας τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά της περιοχής, δίνοντας βήμα σε τοπικές πληθυσμιακές ομάδες και γενικά δράσεων που συνάδουν με τον ιδιαίτερο ιστορικό και αρχιτεκτονικό χαρακτήρα της περιοχής. Επιπλέον για την προαναφερόμενη δωρεάν παραχώρηση, απαιτείται η γνώμη του Συμβουλίου της Δημοτικής Κοινότητας στα όρια της οποίας βρίσκεται το εν λόγω ακίνητο, σύμφωνα με τις διατάξεις των άρθρων 83 παρ. 4 και 84 παρ.1στ του Ν.3852/2010.
Το δημοτικό Συμβούλιο ορίζει ότι η χρονική διάρκεια της παραχώρησης θα είναι πενταετής και η έναρξη της παραχώρησης θα αρχίσει από την επόμενη της υπογραφής του σχετικού συμφωνητικού. Η κάλυψη των λειτουργικών εξόδων του κτιρίου (ρεύμα, ύδρευση, θέρμανση, τηλεφωνική γραμμή) θα επιβαρύνει τον προϋπολογισμό του ΝΠΔΔ.
Η απόφαση ανάκλησης της παραχώρησης ελήφθη κατά την τελευταία τηλεδιάσκεψη του Δημοτικού Συμβουλίου στις 22 Μαρτίου. Όπως όλα δείχνουν και σύμφωνα με πληροφορίες, στη βίλα Πετρίδη πρόκειται να στεγαστεί το νεοϊδρυθέν Ελληνογερμανικό ίδρυμα νεολαίας, μόλις το Δημοτικό Συμβούλιο εγκρίνει τη σχετική κίνηση. Άλλωστε η διοίκηση του δήμου είχε γνωστοποιήσει τις προθέσεις της για το ιστορικό κτίριο, με ανακοίνωσή της στις 3 Ιουλίου του 2020, προκαλώντας τότε αντιδράσεις από μερίδα της αντιπολίτευσης. Ειδικότερα, στην τηλεδιάσκεψη της 22ας Μαρτίου, ο πρώην πρόεδρος του Κέντρου Πολιτισμού, Αλέξανδρος Μπαρμπουνάκης, ζήτησε από τη διοίκηση του δημάρχου Θεσσαλονίκης, Κωνσταντίνου Ζέρβα, να ανακληθεί η παραχώρηση έναν χρόνο πριν από τη λήξη της.
Η συντήρηση και η στατικότητα απομακρύνουν το Κέντρο Πολιτισμού
Εξηγώντας την απόφαση της διοίκησης, ο αντιδήμαρχος Επιχειρησιακού Σχεδιασμού, Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης και Μεταναστευτικής Πολιτικής, Γιώργος Αβαρλής, σημειώνει στο makthes.gr πως η βίλα Πετρίδη «έχει υψηλό κόστος συντήρησης, δεν μπορεί να κάνει εκδηλώσεις εκεί» και μάλιστα «οι χώροι τελικά δεν είναι κατάλληλοι για πολιτιστικές εκδηλώσεις», ενώ και λόγω COVID-19 δεν μπορεί να πραγματοποιήσει εδώ και μήνες εκδηλώσεις.
Αξίζει να σημειωθεί πως αν και το κτίριο αποκαταστάθηκε πλήρως κατά τα χρόνια της διοίκησης του Γιάννη Μπουτάρη, ωστόσο «έχει αρκετά ακόμα προβλήματα, τα οποία ουδέποτε ελέγχθηκαν όσον αφορά τη στατικότητα», τονίζει ο κ. Αβαρλής. «Αν μπουν μέσα 50 άτομα, ειδικά στις σκάλες, μπορεί να καταρρεύσει η σκάλα», η οποία είναι ξύλινη, διευκρινίζει ο αρμόδιος αντιδήμαρχος.
Πλέον, ο δήμος φιλοδοξεί τα λειτουργικά κόστη να τα αναλάβει πλήρως το Ελληνογερμανικό ίδρυμα νεολαίας, το οποίο πρόκειται να εγκατασταθεί στη βίλα Πετρίδη, μόλις ληφθεί σχετική απόφαση από το Δημοτικό Συμβούλιο.
Το Κέντρο Πολιτισμού θα συνεχίσει να λειτουργεί στη μόνιμη δομή του στην Τριανδρία, επισημαίνει ο κ. Αβαρλής. Ο ίδιος δεν αποκλείει στο μέλλον να αναζητηθεί επιπλέον χώρος για να φιλοξενούνται οι εκδηλώσεις του Κέντρου Πολιτισμού.
Α. Μπαρμπουνάκης: Η βίλα Πετρίδη δεν μπορεί να φιλοξενήσει μεγάλες εκδηλώσεις
Ο πρώην πρόεδρος του Κέντρου Πολιτισμού και νυν αντιδήμαρχος Αθλητισμόυ, Νεολαίας και Εθελοντισμού, Αλέξανδρος Μπαρμπουνάκης, ξεκαθαρίζει μέσω του makthes.gr, ότι η ανάκληση της παραχώρησης της βίλας Πετρίδη «σχετίζεται με την πρόθεση της διοίκησης να αξιοποιηθεί με τον καλύτερο δυνατό τρόπο» και εν προκειμένω με την εγκατάσταση του Ελληνογερμανικού ιδρύματος νεολαίας σε αυτό.
Ακόμη, ο κ. Μπαρμπουνάκης επισημαίνει ότι η βίλα Πετρίδη δεν μπορεί να φιλοξενήσει μεγάλες εκδηλώσεις λόγω του προαναφερθέντος προβλήματος στατικότητας το οποίο βεβαιώνουν οι τεχνικές υπηρεσίες του δήμου, ενώ κατά τη διάρκεια της πανδημίας είναι αδύνατη η υλοποίηση έστω και μικρής κλίμακας δράσεων.
Ο ίδιος υπενθυμίζει πως «η παραχώρηση η πενταετής ολοκληρώνεται σε ένα χρόνο από τώρα και για να γλιτώσουμε τα λειτουργικά έξοδα», αποφασίστηκε το Κέντρο Πολιτισμού να ζητήσει από τον δήμο τη διακοπή της παραχώρησης.
Βέβαια, ο κ. Αβαρλής αναφέρει στο makthes.gr ότι στο διάστημα που η βίλα Πετρίδη παραμένει κλειστή, «δεν λειτουργούσε ούτε η θέρμανση, ούτε τίποτα», παρά μόνο η φύλαξη.
Πάντως, οι εκδηλώσεις του Κέντρου Πολιτισμού θα γίνονται στην Casa Bianca για να αξιοποιηθεί και ο αύλειος χώρος, μόλις το επιτρέψουν οι επιστήμονες που διαχειρίζονται τα δεδομένα της πανδημίας, διαβεβαιώνει ο κ. Μπαρμπουνάκης και προσθέτει πως η βίλα Πετρίδη δεν διαθέτει καν αύλειο χώρο, ικανό και ασφαλή για ανοιχτές εκδηλώσεις.
Σ. Ζαριανόπουλος: Θα βάλουν το Ελληνογερμανικό ίδρυμα νεολαίας σε ένα κτίριο με στατικά προβλήματα;
Η διακοπή της παραχώρησης έγινε για να δοθεί η βίλα Πετρίδη «στο Ελληνογερμανικό ίδρυμα νεολαίας. Συμπίπτει με τον διορισμό του Κωνσταντίνου Ζέρβα στο Διοικητικό Συμβούλιο του ιδρύματος», υποστηρίζει μιλώντας στο makthes.gr ο επικεφαλής της «Λαϊκής Συσπείρωσης», Σωτήρης Ζαριανόπουλος.
Ακολούθως τονίζει πως στο τελευταίο Δημοτικό Συμβούλιο «για πρώτη φορά ακούστηκε ότι υπάρχουν στατικά προβλήματα στη βίλα Πετρίδη, οπότε τίθεται ένα ερώτημα εάν θα βάλουν το Ελληνογερμανικό ίδρυμα νεολαίας σε ένα κτίριο με στατικά προβλήματα» και εκτιμά πως η διακοπή της παραχώρησης της βίλας, είναι προϊόν της πίεσης των Γερμανών. Α. Κουράκης: Αδιαφορία, προχειρότητα, ή απλά ανικανότητα
Για «αδιαφορία, προχειρότητα, ή απλά ανικανότητα», κάνει λόγο σε ανάρτησή του σε μέσο κοινωνικής δικτύωσης ο δημοτικός σύμβουλος της παράταξης «ΠΟΛΗχρωμη Θεσσαλονίκη», Ανδρέας Κουράκης. «Η απόφαση της εγκατάλειψης του κτιρίου ένα χρόνο πριν την ολοκλήρωση της παραχώρησης, συνιστά ομολογία πλήρους αποτυχίας του Κέντρου και της διοίκησης του Δήμου Θεσσαλονίκης να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις της περιόδου για πολιτιστικές εκδηλώσεις και δράσεις, διαδικτυακές η με φυσική παρουσία», θεωρεί ο κ. Κουράκης.
*Η Νατάσσα Καρρά ήταν υποψήφια στη Β’ Κοινότητα με τον συνδυασμό «Θεσσαλονίκη-Υπεύθυνα»
