Summer in Τhe(ss) City: το καλοκαίρι από το Α ως το Ω

Το αλφαβητάρι του καλοκαιριού στην πόλη παίζει με τις λέξεις δίνοντάς ‘τες άλλη διάσταση και καθιστώντας ‘τες ικανές να κουβαλήσουν την πληθωρικότητα, την γύμνια και τον ιδρώτα των περιπατητών της αποπνικτικής -ατμοσφαιρικώς- Νύμφης του Βορρά. Κάθε γράμμα του… αβάντα και αλμυρό φιλί. Αποστηθίστε το.

Παγωτό με στάμπα γαλακτερή στα ανεξαρτήτου ηλικίας χείλη αλλά και δόξα-τιμή στο λαστιχωτό άσπρο γλυκό που κολλούσε στην πάνω οδοντοστοιχία και σε έκανε ευτυχισμένο. Κολλήστε τα πρόσωπά σας στους δημόσιους ανεμιστήρες, φορέστε το t- shirt σας με την στάμπα ανανά και αγαπήστε παιδιά. Αγαπήστε με τα μαγιό ετοιμοπόλεμα κάτω από τα ρούχα, γιατί ποτέ δεν ξέρεις στα πόσα μέτρα περπατήματος στο λιοπύρι θα αναγκαστείς να βουτήξεις στο σιντριβάνι. Αφήνουμε την ξυπολυσιά να γίνει η αναγνώριση της πεντικιουρίστα και η απόλυτη επαφή μας με την δροσιά του μαρμάρου τα μεσημέρια του Ιουλίου και αναγνωρίζουμε πως τελικά όλα τα ωραία έρχονται πάνω σε ρόδες τα καλοκαίρια στην πόλη.

Αεράκι και Ανανάς, Αντηλιακό και Αγάπη. Τα χρειαζόμαστε όσο τίποτα άλλο. Κολλήστε τα πρόσωπά σας στους δημόσιους ανεμιστήρες, φορέστε το t- shirt σας με την στάμπα ανανά και αγαπήστε παιδιά. Αγαπήστε.

Βγάλε και Βούτα. Τα ρήματά μας. Βγάζω τα περιττά. Εγώ βγάζω, εσύ βγάζεις κοκ. Βούτα στις πισίνες και τα κολυμβητήρια. Πολλές με ωραίες παροχές, δροσιά και πλάτσα πλούτσα. Ακολουθεί απόσπασμα διαφωτιστικό από το τελευταίο τεύχος της parallaxi: Εθνικό Κολυμβητήριο (προέκταση Αγίου Δημητρίου, δίπλα στο Ιβανώφειο), Δημοτικό Κολυμβητήριο Άνω Τούμπας (Κλεάνθους και Γρηγ. Λαμπράκη), Κολυμβητήριο Καλαμαριάς (Χηλής/ Πλαστήρα), Δημοτικό Κολυμβητήριο Συκεών (Πολυαθλητικό Κέντρο, οδός Λεχόβου 7), Δημοτικό Κολυμβητήριο Ωραιοκάστρου (Λόρδου Βύρωνα) στις εγκαταστάσεις του Κονταξοπούλειου, Δημοτικό Κολυμβητήριο Πανοράματος (1ο χλμ Πανοράματος-Θέρμης), Κολυμβητήριο του Δήμου Παύλου Μελά στην Ηλιούπολη (Ιθάκης και Περικλέους).

Γιαούρτι, Γρανίτες, Γυαλιά. Παγωμένο ή μη το απόλυτο σνακ των δρόμων και στενών. Το γιαούρτι μαζί με όλα του τα αντιοξειδωτικά είναι φίλος σύμμαχος από τους λίγους για την διατροφή σου τα καλοκαίρια. Τα γυαλιά στο κεφάλι και γρανίτες φρεσκο-παγωμένες στο χέρι.

Δροσιά. Τα πιο δροσερά σημεία της πόλης είναι αυτά. Και την δροσιά τους να ΄χουμε. Σχεδόν όλα με ελεύθερη πρόσβαση. Είναι ωραίο να έχεις –κλισέ- μικρές οάσεις μέσα στα καυτά τσιμέντα.

Ελευθερία, Έρωτας και Ελέφαντας επίσης. Μικρό και συνοικιακό κάνει την δουλίτσα του. Άνεση να κάνεις ό,τι θέλεις στους άδειους δρόμους.

Ζέστα. Όχι ζέστη. Ζέστα, έχει σημασία. Η ζέστη είναι ανυπόφορη. Γδυθείτε και βραχείτε άφοβα.

Ηλιοβασιλέματα. Τα καλύτερα της σεζόν συμβαίνουν τα καλοκαίρια. Κόντρα σε όλους όσοι πιστεύουν ότι χρειάζεται να τρέξετε μέχρι την βουνοκορφή ή την Σαντορίνη για να το αγναντέψετε παρέα με πουλάκια κλπ οι πιστοί του καλοκαιριού στην πόλη δεν αλλάζουν με τίποτα τα πολύ-φωτογραφημμένα και insta- worth it ηλιοβασιλέματα με θέα στο λιμάνι.

Θάλασσα. Έχουμε μπόλικο νερό που δεν κολυμπιέται αλλά απολαμβάνεται. Είτε τις νύχτες στις προβλήτες. Είτε όμως τα Σαββατοκύριακα γιατί την έχεις δίπλα σου. Παίρνεις καΐκι και βρίσκεσαι Περαία, παίρνεις αυτοκινητάκι και πετάγεσαι στο Φανάρι και τον Ποταμό. Ανεκτίμητο.

Ιστιοπλοΐα. Έχουμε και μάλιστα αρκετές επιλογές. Φορέστε τα λευκά σας και φύγατε για μάθημα.

Κοκτέιλ. Αν είχε γεύση το καλοκαίρι θα ήταν μία δυνατή ρουφηξιά από ρούμι and more; Μοριακά, με φρούτα, χυμούς, ανθρώπους που τα παίζουν στα δάχτυλα. Δικούς μας –δηλαδή- ανθρώπους. Άνθρωποί μας στην υγεία σας.

Λούφα και Λάιβ. Από την δουλειά από όπου χρειάζεται. Το ψέμα να μην περιλαμβάνει αρρώστια ή θάνατο. Αν και είναι άγραφος κανόνας πως τα μεσημέρια στην πόλη νεκρώνουν οπότε σε κάποιες περιπτώσεις δεν θα χρειαστεί καν να πεθάνει κάποιος. Τα λάιβ τα βράδια είναι ανοιχτά, είναι πολλά, μυρίζουν καλοκαίρι. Ωραία ζωή.

Μαγιό. Το φοράς παντού, ετοιμοπόλεμα κάτω από τα ρούχα σου, γιατί ποτέ δεν ξέρεις στα πόσα μέτρα περπατήματος στο λιοπύρι θα αναγκαστείς να βουτήξεις στο σιντριβάνι.

Νερό. Όσο περισσότερο τόσο το καλύτερο. Με λίγα αρώματα πάντα μαζί σου γιατί το τρεντ στις πόλεις το θέλει flavored. Θα πιείτε νερό στο όνομά τους. Αλήθεια.

Ξυπόλυτοι. Σαν άλλες πριγκίπισσες κακομαθημένες ή με την νοσταλγία της ιέρειας Cesária Évora. Η ξυπολυσιά είναι η αναγνώριση της πεντικιουρίστα και η απόλυτη επαφή μας με την δροσιά του μαρμάρου τα μεσημέρια του Ιουλίου στην πόλη.

Ουρανός. Για να τον απολαύσεις ανεβαίνεις στα ψηλότερα σημεία της πόλης. Ζήσ’το.

Παγωτό. Εννοείται. Με τραγανό μπισκότο χωνάκι, με κυπελάκι, με τρούφες πολύχρωμες, βύσσινα, σιρόπια σοκολάτας… οικογενειακό. Εν ολίγοις παγωτό με στάμπα γαλακτερή στα χείλη, ανεξαρτήτου ηλικίας.

Ρόδες. Ωραία πράγματα συμβαίνουν πάνω σε ρόδες τα καλοκαίρια στην πόλη. Λουκουμάδες, καφέδες, μιλκ σέικ, γρανίτες, χοτ ντογκ, κοκτέιλ, καλαμπόλι, μαλλί της γριάς. Σπόρια. Μαύρα με αλάτι. Τελικά, όλα τα ωραία έρχονται πάνω σε ρόδες τα καλοκαίρια στην πόλη.

Σιέστα και Σεξ. Τα μεσημέρια τα ανυπόφορα τα καυτά πάρε τον χρόνο σου. Τις νύχτες τις μεταφορικά καυτές πάρε τον χάρτη σου.

Ταράτσα και Τεκίλα. Τα καλύτερα συμβαίνουν εκεί με εκείνη. Ανεβείτε στις ταράτσες σας και πιείτε στην υγειά τους. Ειδικά τα τελευταία χρόνια που επιτέλους η Θεσσαλονίκη άρχισε να αξιοποιεί τις ταράτσες της. Αν χρωστάμε κάτι στην λίγο πιο ευτυχισμένη βερσιόν μας –αν υπάρχει- φέτος είναι η επίδραση της τεκίλας στις ταράτσες. Υπερβολή όπως είναι το καλοκαίρι.

Υποβρύχια και Υπερβολή. Είτε βανίλια – είτε μαστίχα – και μετά μονορούφι το κρύο νεράκι που πήρε άρωμα. Δεν μιλάω για τα ενήλικα τα υποβρύχια. Αυτή τη φορά δόξα και τιμή στο λαστιχωτό άσπρο γλυκό της γιαγιάς που κολλούσε στην πάνω οδοντοστοιχία και σε έκανε ευτυχισμένο. Έχει κάτι σύγχρονα καφενεία που σερβίρουν ακόμα. Υπερβολή γιατί όλα είναι από πολύ το καλοκαίρι.

Φιλιά. Αλμυρά και αν όχι καθώς δεν βρίσκεσαι στην θάλασσα.. Τα φιλιά της καλοκαιρινής πόλης έχουν γεύση μπύρας και τεκίλας και εσπεριδοειδών. Όσο περισσότερα τόσο το καλύτερα. Και Φεστιβάλ. Παρθενών, Stamp, Street Mode, SAF, Πικ Νικ Urban… Όσο περισσότερα τόσο το καλύτερο επίσης.

Χορός και χρήμα. Ναι και Όχι. Χορεύεις ανάλαφρα στα πεζοδρόμια με τον περιπτερά σου. Χρήμα δεν χρειάζεσαι. Ίσα ίσα να πληρώσεις τον περιπτερά.

Ψάρι. Στοιχείο αναπόσπαστο από τον ουρανίσκο. Σε φέρνει πιο κοντά από ποτέ στην ταβέρνα της χώρας του νησιού ενώ είσαι στην πόλη.

Ώρα. Το καλύτερο από όλα. Δεν έχει ώρα το καλοκαίρι στην πόλη γιατί είναι συναίσθημα και θρησκεία και αμαρτία μαζί. Και αυτή είναι η αβάντα του.

Διαβάστε Επίσης: 

20 ελληνικά brand να φορέσεις το καλοκαίρι πάνω σου

Hot Urban Manifesto SKG: το αστικό καλοκαίρι είναι επιλογή