Χαριλάου: Σύντομα νέα εικόνα για το «πάρκο του Άρη», με επίκεντρο τον αθλητισμό

Γενικό «ρεκτιφιέ» ετοιμάζεται σε ένα από τα πιο χαρακτηριστικά πάρκα της περιοχής Χαριλάου, το πάρκο της οδού Αλκμήνης πίσω από το γήπεδο Κλεάνθης Βικελίδης.

Αυτήν την περίοδο, εκτελούνται εργασίες κατεδαφίσεων στο κέντρο του πάρκου, με σκοπό την απόδοση ενός νέου χώρου άθλησης στους κατοίκους. Ταυτόχρονα, σε εκκρεμότητα βρίσκεται και η επέκταση του πάρκου, με την κατεδάφιση μίας σειράς οικημάτων.

Δύο τσιμεντένιοι όγκοι στη μέση του πάρκου

Η σημερινή διαμόρφωση του πάρκου έχει τις απαρχές της στα μέσα της δεκαετίας του ‘90, επί δημαρχίας Κωνσταντίνου Κοσμόπουλου. Μέχρι τότε, η έκταση είχε διάσπαρτες παιδικές χαρές και σκάμματα με άμμο για τα παιδιά. Με τη νέα διαρρύθμιση, δημιουργήθηκε στη βόρεια πλευρά ένα γηπεδάκι μπάσκετ με κερκίδες και μία παιδική χαρά. Στη νότια πλευρά δημιουργήθηκαν μεγάλα παρτέρια με δέντρα και πράσινο, ενώ στο κέντρο δέσποζε ένα ογκώδες και μάλλον άχαρο τσιμεντένιο σιντριβάνι. Λίγο παρακάτω, υπήρχε ένας τεχνητός λόφος με μια μεγάλη τσουλήθρα.

Ομολογουμένως, ο χρόνος δεν στάθηκε καθόλου καλός σύμμαχος σε αυτές τις δύο κατασκευές. Περίοικοι επιβεβαιώνουν ότι εδώ και 30 χρόνια το σιντριβάνι έχει λειτουργήσει ελάχιστα, γιατί εξαρχής είχε ζητήματα στεγανότητας. Σταδιακά, απαξιώθηκε και βανδαλίστηκε, με αποτέλεσμα να καταλήξει μία μεγάλη υπερυψωμένη γούρνα γεμάτη σκουπίδια και βρωμόνερα.

Πριν μερικά χρόνια, η Διεύθυνση Πρασίνου του Δήμου Θεσσαλονίκης προσπάθησε να αξιοποιήσει το σιντριβάνι σαν παρτέρι, όμως ούτε αυτό το πλάνο στέφθηκε από επιτυχία και η έκταση γέμισε ξερά χόρτα.

Η τσουλήθρα άντεξε, ομολογουμένως, παραπάνω, μέχρι τη δεκαετία του 2000 περίπου. Αλλά και αυτή τελικά σφραγίστηκε λόγω κακοτεχνιών και απέμεινε μόνο ο λόφος.

Την κατεδάφιση αυτών των δύο τσιμεντένιων κατασκευών δρομολογεί τώρα ο Δήμος Θεσσαλονίκης, μετά και από διαχρονικά παράπονα δημοτών για την επικινδυνότητά τους.

Σύμφωνα με τον Αντιδήμαρχο Τεχνικών Έργων και Βιώσιμης Κινητικότητας, Πρόδρομο Νικηφορίδη, οι εργασίες εξελίσσονται κανονικά, με στόχο να ολοκληρωθούν ιδανικά μέχρι τα τέλη Σεπτεμβρίου.

Στόχος η απόδοση ενός ακόμα χώρου αθλητισμού στην πόλη

«Το σιντριβάνι ήταν μία κατασκευή όπου συνέβαιναν πολλά ατυχήματα. Ανέβαιναν πάνω τα παιδιά χωρίς κάποια επίβλεψη και δημιουργούνταν προβλήματα», δηλώνει ο κ. Νικηφορίδης. «Από ένα σημείο και μετά, δεν είχε πια νόημα να το κρατάμε. Για να το αξιοποιήσουμε, έπρεπε να φτιάξουμε από το μηδέν περιφράξεις και προσβάσεις, για να μπορεί ο κόσμος να ανεβαίνει με ασφάλεια πάνω».

Στην έκταση που θα απελευθερωθεί, αφού κατεδαφιστεί το σιντριβάνι και η τσουλήθρα, θα δημιουργηθεί ένα πάρκο υπαίθριας γυμναστικής, ανάλογο με αυτό που υπάρχει στη Νέα Ελβετία, πλάι της Βούλγαρη. Επιπλέον, θα γίνει φρεσκάρισμα και στο γηπεδάκι του μπάσκετ.

«Περιμετρικά της έκτασης θα φυτευτούν και δέντρα», υπόσχεται ο κ. Νικηφορίδης, εξηγώντας ότι το κόστος των εργασιών καλύπτεται μέσω χορηγίας προς το Δήμο Θεσσαλονίκης.

Σε αναμονή για την ολοκλήρωση απαλλοτριώσεων

Το πάρκο συνορεύει, στο ανατολικό του άκρο, με περίπου 10 μικρά χαμόσπιτα, τα οποία κατοικούνται. Εδώ και πολλά χρόνια, σε εκκρεμότητα παραμένει η απομάκρυνση των κατοίκων και η κατεδάφισή τους.

Η αντιδήμαρχος Αστικής Ανάπτυξης, Δήμητρα Αγκαθίδου, εξηγεί: «Στην προκειμένη περίπτωση, έχουμε να κάνουμε με καταληψίες δημοσίου χώρου, ο οποίος είχε παραχωρηθεί στο Δήμο. Πριν μια εικοσαετία περίπου, όταν ήταν αντιδήμαρχος Αρχιτεκτονικού ο Νίκος Ταχιάος, είχαν σταλεί ειδοποιητήρια στους ιδιοκτήτες, προκειμένου να αποχωρήσουν, και μάλιστα δόθηκει και μια μεγάλη σιωπηρή παράταση, επειδή οι περισσότεροι κάτοικοι ανήκουν σε ευάλωτες κοινωνικές ομάδες».

Αυτήν τη φορά, ο Δήμος μοιάζει αποφασισμένος να προχωρήσει με τις απαραίτητες διαδικασίες, προκειμένου ο χώρος να αποδοθεί όσο γίνεται πιο γρήγορα στους πολίτες.

«Είμαστε πλέον στη φάση όπου οι αρμόδιες υπηρεσίες ερευνούν τι ιδιοκτησιακή σχέση έχουν οι διαμένοντες στα σπιτάκια με αυτό το κομμάτι γης, αν είναι νόμιμοι ιδιοκτήτες κτλ. Στη συνέχεια, θα προχωρήσουμε στις προβλεπόμενες νομικές ενέργειες για την εκκένωση. Σκοπός είναι να ολοκληρωθεί η απαλλοτρίωση και να γίνει μια συνολική ανάπλαση», λέει η κ. Αγκαθίδου.

Γδαρμένα γόνατα και τρεχαλητό ως και… στη Θύρα 3

Το πάρκο Αλκμήνης δεν περίμενε την τοποθέτηση οργάνων γυμναστικής για να συνδεθεί με τον αθλητισμό. Αντίθετα, είναι ταυτισμένο μαζί του εδώ και δεκαετίες.

Σύμφωνα με μαρτυρίες περιοίκων, εδώ κάποτε βρισκόταν ένα ξερό γήπεδο με περίφραξη, που ανήκε στην Αθλητική Ένωση Χαριλάου (ΑΕΧ) και χρησιμοποιούνταν και σαν βοηθητική εγκατάσταση από τον Άρη για προπονήσεις. Κάθε Κυριακή, εκεί λάμβαναν μέρος αγώνες της Ένωσης Ποδοσφαιρικών Σωματείων Μακεδονίας (ΕΠΣΜ).

Όταν δεν χρησιμοποιούνταν από επαγγελματίες αθλητές, το γήπεδο «παραδιδόταν» στα παιχνίδια των μικρών κατοίκων της περιοχής, που… έγδερναν αβέρα τα γόνατά τους στο τραχύ έδαφος. «Τα παιχνίδια συχνά επεκτείνονταν και στη Θύρα 3 του Κλεάνθης Βικελίδης. Τα ρούχα μας γεμίζαν γράσα. Μας κυνηγούσε ο θρυλικός Σόλων, που είχε την επιμέλεια του γηπέδου. Εκοβε και φρόντιζε το χλοοτάπητα, κουβαλούσε, έβαφε, έκοβε εισιτήρια… Μεγαλη μορφή και μεγαλος Αρειανός. Εδωσε και τη ψυχη του για το συλλογο!», θυμάται ο κ. Στέλιος, παλιός Χαριλιώτης.

Τις επόμενες δεκαετίες, η έκταση πήρε τη μορφή πάρκου, πρώτα με δύο γηπεδάκια μπάσκετ και τα σκάμματα που προαναφέρθηκαν, και εντέλει με τη μορφή που ξέρουμε σήμερα. Το 2012, η διοίκηση Μπουτάρη συμπεριέλαβε το πάρκο σε μία σειρά αναπλάσεων με χρηματοδότηση από το Πράσινο Ταμείο. Σκοπός ήταν η δημιουργία ενός «πάρκου εθελοντισμού», όπου οι πολίτες θα μπορούσαν να προμηθεύονται φυτά και να τα φυτεύουν με δική τους πρωτοβουλία στο χώρο. Όμως, τελικά, δεν υπήρξε καμία εξέλιξη.