Hot σημεία για να βγεις ανατολικά και δυτικά στις συνοικίες της Θεσσαλονίκης!

Λέξεις:  Χρυσάνθη Αρχοντίδου, Χάρης Δημαράς, Ραφαήλ Γκαϊδατζής 

Η Θεσσαλονίκη δεν είναι μόνο το κέντρο της. Ανατολικά και δυτικά της πόλης, στις συνοικίες που μεγαλώνουν και ανανεώνονται μαζί με τους ανθρώπους της, υπάρχει ζωή,  κυρίως τους μήνες της άνοιξης, του καλοκαιριού, αλλά και πριν… χειμωνιάσει.

Οι γειτονιές των συνοικιών της πόλης, πέραν του κέντρου, είναι από κάποιους λίγο… παρεξηγημένες, αρκετοί είναι αυτοί που προτιμούν το κέντρο, ωστόσο, υπάρχουν hot σημεία όπου μαζεύεται πολύς κόσμος και αποτελούν πόλο έλξης.

Από τον Εύοσμο, μέχρι την Τούμπα και την Καλαμαριά, η ζωή σφύζει στις συνοικίες, με στέκια που τα κατακλύζουν παρέες, καφέ, μπαρ, εστιατόρια και σημεία για να απολαύσεις τη θέα και το πορτοκαλοκόκκινο ηλιοβασίλεμα, δρόμους για περατζάδες με ένα δροσερό ρόφημα στο χέρι, μαγαζιά που μπορείς να βρεις ό,τι αναζητάς και τη θάλασσα στα πόδια σου…

Η Parallaxi ξεχώρισε τα πιο hot σημεία στα ανατολικά και δυτικά της Θεσσαλονίκης και σας πηγαίνει μία νοητή βόλτα σε αυτά! 

Αρετσού

Εκεί που η Θεσσαλονίκη αλλάζει όψη, εκεί όπου συναντώνται η αλμύρα, η πρασινάδα και το θαλασσινό φαγητό στα ανατολικά της πόλης, στην Αρετσού. Οικογένειες, παρέες μικρών και μεγάλων, ευχαριστιούνται περατζάδες στον κεντρικό της δρόμο, τις ηλιόλουστες μέρες, κάνοντας στάσεις για φαγητό στα τσιπουράδικα για το καλύτερο φρέσκο ψάρι της πόλης και στο καταπράσινο πάρκο, απολαμβάνοντας τη θέα της μαρίνας από ψηλά, με τα πορτοκαλοκόκκινα χρώματα του ήλιου όταν δύει.

Στην πλαζ της Αρετσούς, θα συναντήσεις βάρκες και σκάφη, ψαράδες, ανάμεικτες παρέες και μπόλικη αλμύρα. Τις νύχτες του καλοκαιριού, το αναψυκτήριο γεμίζουν τα παιδιά της νέας γενιάς, με τις μπύρες στο χέρι, ενώ τα καυτά πρωινά, η αστική παραλία κατακλύζεται από κόσμο που λιάζεται κάτω από ήλιο. Μερικοί – τολμηροί – από αυτούς βουτούν στη θάλασσα, που βρίσκεται λίγα μέτρα μακριά από τα σπίτια τους.

Λίγο παραδίπλα, ο θερινός κινηματογράφος «Αύρα» προβάλλει ταινίες για τους σινεφίλ της γειτονιάς. Τις ανοιξιάτικες ημέρες, σεντόνια απλώνονται στην άμμο, με παρέες που φέρνουν φαγητά, δροσιστικά ροφήματα και βιβλία, απολαμβάνοντας την ηρεμία της θάλασσας.

Η Αρετσού έχει γράψει την δική της ιστορία και θα συνεχίσει να την γράφει. Από το 1923 έως το 1925, οι πρόσφυγες εγκαταστάθηκαν στην παραθαλάσσια περιοχή που εκτείνεται ανατολικά του στρατοπέδου Κόδρα και του Κυβερνείου (μετά τη στροφή του Μικρού Εμβόλου) και μέχρι την κλινική Παναγία, αλλά και στα σιταροχώραφα πάνω από την παράκτια περιοχή. Ο προσφυγικός οικισμός ονομάστηκε Αρετσού ή Ρύσιον Αλιέων.

Από τον Μεσοπόλεμο ήταν τόπος αναψυχής για τους κατοίκους της πόλης. Στη δεκαετία του 1960 δημιουργήθηκε η Πλαζ της Αρετσούς από τον ΕΟΤ και στη δεκαετία του 1970, η περιοχή αποτελούσε πλέον ένα σημείο με μαγευτικά παραθαλάσσια εξοχικά κέντρα, με μαρίνα ελλιμενισμού σκαφών και αποβάθρες, με ασφαλτοστρωμένους δρόμους, καλή ρυμοτομία, με μόνιμη και τακτική συγκοινωνία, με κίνηση και ζωή, με νυχτερινή διασκέδαση και χορούς.

Τούμπα

Από την Κάτω ως την Άνω Τούμπα, η διασκέδαση της, δεν έχει τίποτα να ζηλέψει από το κέντρο. Βολτάροντας στους πεζόδρομους και τα στενάκια της, θα περπατήσεις την “Τσιμισκή” της Τούμπας, τη Λαμπράκη και θα ακολουθήσεις τον δρόμο της Μικράς Ασίας, που έχει χιλιοπερπατηθεί από τους Θεσσαλονικείς, κυρίως με προορισμό το γήπεδο του ΠΑΟΚ.

Εκεί, θα βρεις μπροστά σου όλα της τα μερακλίδικα τσιπουράδικα και μεζεδοπωλεία της γειτονιάς. Οι δρόμοι της Τούμπας, έχουν να προσφέρουν φαγητό για κάθε γούστο, από τα καλύτερα σουβλάκια της πόλης μέχρι καφετέριες που έχουν γίνει στέκια φοιτητών, καφενέδες για τους μεγαλύτερους, hot spots για brunch και ταράτσες για cocktails και after party, όπου τα βράδια αναζωογονούνται με τους ρυθμούς που δίνουν οι νέοι. Η ζωή στην Τούμπα δεν έχει ωράριο και η διασκέδαση δεν σταματά!

Η Τούμπα κουβαλά μία τεράστια ιστορία, που πηγαίνει βαθιά πίσω στον χρόνο, μιας και ήταν από τις παλιότερες χρονικά γειτονιές της πόλης. Πήρε το όνομά της από τον αρχαίο λόφο, μετέπειτα ονομάστηκε Τουμπίτσα λόγω του ύψους της (23 μ.) και του προϊστορικού οικισμού που φιλοξενούσε μέχρι περίπου την δεκαετία του ’80 μέχρι που ξεκίνησε η ψηλή ανοικοδόμησή της.

Εικόνες: Γιώργος Νιάκας

Η Τούμπα ήταν ο μεγαλύτερος συνοικισμός της πόλης. Η Άνω Τούμπα με επιφάνεια 55 εκταρίων εποικίστηκε από το 1923 ενώ η Κάτω Τούμπα 80 εκταρίων εποικίστηκε μεταξύ 1924 και 1938. Η αρχική στέγαση των προσφύγων έγινε στις στρατιωτικές εγκαταστάσεις με ξύλινα παραπήγματα των συμμαχικών δυνάμεων της Αντάντ και σε σκηνές που έστειλε το κράτος από την Αθήνα, επιπροσθέτωνς, στήθηκαν ξύλινες παράγκες με έξοδα της «ιεράς Ενώσεως Μακεδονικών Χτίστηκαν στην Άνω Τούμπα 50 μονώροφες διπλοκατοικίες στις οδούς Ισιδώρου, Ολύνθου, Τυρολόης και Βάρναλη, από το Εμπορικό Βιομηχανικό Επιμελητήριο Θεσσαλονίκης Οργανώσεων», στις οποίες στεγάστηκαν 600 οικογένειες. Χτίστηκαν επίσης, μονώροφες τετρακατοικίες, από το Ταμείο Πρόνοιας, ξύλινα παραπήγματα (Ε.Π.) ή «παράγκες», στη Κάτω Τούμπα το 1925 που περικλειόνταν στις σημερινές οδούς από Ανατολικής Ρωμυλίας μέχρι Αμφιπόλεως και από Πυλαίας μέχρι Αρτάκης. Έμεναν εκεί, περίπου 500 οικογένειες.

Ο θρυλικός αρχαίος λόφος δέσποζε στην περιοχή πριν χτιστεί η συνοικία, αποτέλεσε στα χρόνια του εβδομήντα τόπο αναψυχής των κατοίκων που εκεί έκαναν πικ- νικ, δροσίζονταν τα βράδια του καλοκαιριού, πετούσαν τους χαρταετούς τους και πήγαιναν εκδρομές τα κοντινά σχολεία.

Στην πορεία του χρόνου τον κατάπιαν οι πολυκατοικίες και σήμερα δεν τον διακρίνεις καν. Από την κορυφή του λόφου έχεις την δυνατότητα να ατενίσεις τα φώτα της πόλης. Είναι ιδανικό σημείο για όλες τις ώρες της μέρας αλλά και τις εποχές. Ειδικότερα λίγο πριν σκοτεινιάσει, εκεί μπορείς να απολαύσεις τα ζωηρά χρώματα που γεμίζουν τον ουρανό την ώρα που πέφτει ο ήλιος.

Εύοσμος

Από τα καφέ – στέκια της δεκαετίας του 90′ στην «έκρηξη» από τα πρώτα χρόνια της νέας χιλιετίας και έως σήμερα. Ο Εύοσμος -δικαιωματικά- έχει μετατραπεί στο απόλυτο hot spot εξόδου στα δυτικά της πόλης και δεν είναι λίγοι εκείνοι που αφήνουν τα ανατολικά για να έρθουν στη μεγάλη του πλατεία ώστε να φάνε και να πιούν τον ποτό τους ή το καφέ τους.

Ο πεζόδρομος και η πλατεία του Ευόσμου διαθέτει μια πληθώρα επιλογών για κάθε στιγμής της ημέρας. Τα καταστήματα της εστίασης είναι σε θέση με τα πιάτα τους και τα μενού τους να ικανοποιήσουν και τους πλέον απαιτητικούς πελάτες.

Από σουβλάκι και τσιπουρομεζέδες μέχρι σούσι και burger.

Στα αξιοσημείωτα των τελευταίων ετών το γεγονός ότι στην περίπτωση του Ευόσμου προστέθηκε ένα ακόμα «δυνατό» μέρος με πολλές επιλογές σε μαγαζιά, όσον αφορά τον κλάδο της εστίασης, για να επισκεφτείς.

Ο λόγος γίνεται για το πλακόστρωτο της Αντώνη Τρίτση που «βουλιάζει» κυρίως τα σαββατοκύριακα, αλλά και τις καθημερινές, από κόσμο που επιλέγει να βγει εκεί για να πιει τον καφέ του ή το ποτό του, ακόμα και για φαγητό.

Μπορείς επίσης να πάρεις κάτι στο χέρι και να απολαύσεις τη διαδρομή στην περιπατητική ζώνη που βρίσκεται στην ακριβώς απέναντι πλευρά του δρόμου.

Πεζόδρομος Καλαμαριάς

Στην αρχή αρκετοί λοιδόρησαν την ιδέα. «Πεζόδρομος; Θα κλείσουν τα μαγαζιά μας. Δεν θα πατάει κανείς». Αυτή ήταν η αντίδραση όταν τέλη δεκαετίας ΄80, αρχές ΄90 ανακοινώθηκε η ιδέα της δημιουργίας πεζοδρόμου σε μία από τις πιο κεντρικές οδούς της Καλαμαριάς, την οδό Κομνηνών.

Περνούσαν λεωφορεία, αυτοκίνητα σταματούσαν, επικρατούσε πολλές φορές ένας μικρός κυκλοφοριακός πανικός, ωστόσο το ότι ήταν δρόμος «ενέπνεε ασφάλεια» στους καταστηματάρχες και τους κατοίκους. Τώρα, 30 χρόνια μετά, περίπου, μάλλον οι απόψεις άλλαξαν.

Κάποιοι το κατάλαβαν τότε, ορισμένοι λίγο μετά, κάποιοι έπρεπε να περάσουν τουλάχιστον δύο δεκαετίες. Πλέον ο πεζόδρομος Καλαμαριάς, παρά τις δυσκολίες της εποχής, έχει συνδεθεί  από τους κατοίκους της περιοχής ως ο κατ΄εξοχήν δρόμος συνάντησης, καφέ, μπίρας, περαντζάδας.

Από Απρίλη μήνα μέχρι και Σεπτέμβριο-Οκτώβριο μαζεύει πολύ κόσμο στα καφέ της Κομνηνών (που πολλές φορές δυσκολεύεσαι και να περάσεις από τα τραπεζοκαθίσματα), αρκετοί είναι αυτοί που κάθονται στην πλατεία δημαρχείου (προσφυγικού ελληνισμού) για να προσέχουν τα παιδιά τους (τα οποία επίσης πρέπει να προσέχουν, όπως κι αυτοί λόγω των ηλεκτρικών μικρών τροχοφόρων οχημάτων που μπορούν να πέσουν πάνω σου.