BEST OF PARALLAXI: Τα 10 κείμενα που διαβάσατε περισσότερο τον Φεβρουάριο

Λίγες μέρες πριν τελειώσει ο χειμώνας και ήρθε η ώρα να ρίξουμε μια ματιά στα δέκα πιο διαβασμένα κείμενα της Parallaxi τις τελευταίες 30 μέρες. Ιστορίες, διαδρομές, απόψεις, ταξίδια, ρεπορτάζ και πολλά άλλα συνθέτουν το μωσαϊκό των πιο δημοφιλών posts.

#10 Θα κοπεί και θα πει και ένα τραγούδι

Μεγάλη αναστάτωση έχει προκαλέσει εδώ και λίγες μέρες στους κατοίκους της περιοχής Βαφοπούλου, η προγραμματισμένη κοπή ενός μεγάλου κυπαρισσιού, το οποίο βρίσκεται μέσα σε ένα οικόπεδο στο οποίο, πριν λίγες μέρες κατεδαφίστηκε ένα από τα δύο παλιά και ερειπωμένα σπίτια της εκεί γειτονιάς, με σκοπό την ανέγερση μιας ακόμη οικοδομής στη Θεσσαλονίκη. *Η συνέχεια εδώ. 

#9 Φοιτητές Ιατρικής ΑΠΘ: Οι βαθμοί των μαθημάτων κινδυνεύουν να γίνουν εμπόρευμα

Αναβρασμός επικρατεί στις τάξεις φοιτητών Ιατρικής του ΑΠΘ με αφορμή τα πρόσφατα δημοσιεύματα με θέμα τις αλλαγές που σχεδιάζει η κυβέρνηση στον χώρο του ΕΣΥ.  Πρόθεση της κυβέρνησης είναι μετά το πέρας της πανδημίας να αρχίσει να υλοποιείται το σχέδιο για το «νέο ΕΣΥ».

*Διαβάστε εδώ την συνέχεια.

#8 Η σειρά του Netflix που θα δεις σε 3,5 ώρες!

Μόλις είδα τη νέα σειρά του Netflix, «Η Γυναίκα στο Σπίτι Απέναντι από το Κορίτσι στο Παράθυρο», η οποία μόνο από τον τίτλο προκάλεσε διάφορες συζητήσεις. «Σιδηρόδρομο» θα τον χαρακτήριζα εγώ, αλλά μόνο που παίζει η αγαπημένη από το «Good Place», Kristen Bell μπήκα στη διαδικασία να δω περί τίνος πρόκειται. Αν και αρχικά ξενέρωσα γιατί νόμιζα πως η υπόθεση θα είναι παρόμοια με το «Η Γυναίκα στο Παράθυρο», που είναι από τις λίγες ταινίες που την έκλεισα πριν καν φτάσω στα μισά. Όμως η σειρά μου έκανε το «κλικ».

*Η συνέχεια εδώ. 

#7 Αν οι άντρες… ήμασταν πραγματικοί «άντρες» στη Θεσσαλονίκη…

Αν οι άντρες της Θεσσαλονίκης ήμασταν πραγματικά αρσενικά, τότε σήμερα θα… Θα έπρεπε να είμαστε όλοι έξω στους δρόμους της πόλης… Όλοι!  Θα έπρεπε να είμαστε αγκαλιά, χέρι-χέρι όλοι μαζί. Παοκτζήδες, Αρειανοί, Ηρακλάκηδες, Απολλωνιστές, από τον Αγροτικό Αστέρα, μέχρι το Μακεδονικό Νεάπολης και Ποσειδώνα Μηχανιώνας.

*Διάβασε εδώ την συνέχεια.

#6 Ο διασυρμός μιας πόλης

Στην αρχή ήταν μια κραυγή μέσα στο πλήθος. Μετά έγινε και πανό στις κερκίδες. Ένα πανό με μεγάλα γράμματα σε περίπτωση που δεν το καταλάβαμε. Ένα πανό συμπαράστασης στα καθάρματα που σκότωσαν τον Άκη. Ένα πανό που πέρασε τις θύρες ενός γηπέδου και κανείς δεν έψαξε, δεν τσέκαρε πριν κρεμαστεί και που φυσικά δεν κατέβηκε. Δεν σκίστηκε. Δεν κομματιάστηκε.

*Δες την συνέχεια εδώ. #5 Η Θεσσαλονίκη μας δίνει λύπη

Κάποτε η πόλη μας μας έδινε χαρά. Χαρά για τη διαχρονική ιστορία της, για τους αθλητές της, για τα πανεπιστήμια της, για την πολιτιστική ζωή της, για τον ξεχωριστό χαρακτήρα που είχε το φαγητό και το ποτό της, για τις βιοτεχνίες και τις καπναποθήκες της, για τις στυλάτες κοπέλες της, για τη σχέση της με τη θάλασσα, για τον χαλαρό τρόπο ζωή της.

*Η συνέχεια εδώ. 

#4 ΚΘΒΕ: Η πρώτη ηχηρή παραίτηση μετά το ρεπορτάζ της parallaxi

To αναλυτικό και κατατοπιστικό για όσα συμβαίνουν στο ΚΘΒΕ ρεπορτάζ της Λίας Κεσσοπούλου στην parallaxi έφερε ήδη την πρώτη εξέλιξη. Με μια ανάρτηση του στο facebook ο γνωστός θεατρικός σκηνοθέτης ανακοινώνει, εμφανώς αγανακτισμένος με το τεράστιο παρασκήνιο της επιλογής νέου καλλιτεχνικού διευθυντή την απόσυρση του από την κούρσα αφήνοντας αιχμές.

*Η συνέχεια εδώ.

#3 Θεσσαλονίκη: Ημερολόγιο παρακμής

Όταν μια Σαββατιάτικη οικογενειακή βόλτα στο κέντρο της Θεσσαλονίκης σε αναγκάζει να νιώθεις πολίτης Β’ Κατηγορίας και ότι ζεις από τύχη, τότε σίγουρα κάτι έχει πάει στραβά. *Η συνέχεια εδώ. 

#2 Βγάλτε τα, προκαλούν επιληψία και είναι μασονικά! Τι πίνουμε σε αυτή την πόλη;

Φέτος μέσα στο ζόφο των γιορτών που είχαν σκοτεινιάσει λόγω πανδημίας, περπατώντας στη Νέα Παραλία ερχόσουν αντιμέτωπος με μια ωραία έκπληξη. Τρεις φωτιστικές εγκαταστάσεις είχαν τοποθετηθεί, μία στο Λευκό Πύργο, μία στο Άγαλμα του Μεγαλέξανδρου και μια στο ύψος του αγάλματος του Κ. Καραμανλή. *Η συνέχεια εδώ. 

#1 Για το δολοφονημένο παιδί στη Χαριλάου

Ένα παιδί 19 χρονών, δολοφονείται εν ψυχρώ στη μέση του δρόμου. Δεν έχω ελπίδα για μια κοινωνία που ανέχεται τέτοια εγκλήματα. Για τα παιδιά που μεγαλώνουν με τη βία πανταχού παρούσα. Με «ρεαλιστικά» video games, που δίνουν ρόλους φονιάδων και καταστροφέων, σε συνθήκες εικονικής πραγματικότητας.

*Η συνέχεια εδώ.