#Parallaxi: Τα 10 κείμενα που λατρέψαμε αλλά δε διαβάστηκαν όσο περιμέναμε
Ήρθε η ώρα να τους δώσετε άλλη μια ευκαιρία
Ξεκινάμε αυτόν τον μήνα, να συλλέγουμε τα αγαπημένα κείμενα των συντακτών της Parallaxi, τα οποία εμείς αγαπήσαμε αλλά εσείς δεν τους δώσατε όση προσοχή τους άξιζε. Ποιος ξέρει γιατί, κάποιος τίτλος; Κάποια εικόνα; Κάτι δεν πήγε καλά; Εμείς όμως είμαστε εδώ να σας τα θυμίσουμε και αν σας ξέφυγαν να τα ρίξετε μία ματιά, να τους δώσετε μια ακόμα ευκαιρία, γιατί δεν εκτιμήθηκαν όσο θα θέλαμε.
Πάμε να ξεκινήσουμε από το τέλος προς στο ”μέτριο”
#10 Η ανάπλαση της οδού Επταπυργίου είναι το μεγάλο στοίχημα του δήμου Νεάπολης Συκεών
Συνολικά 10 χιλιόμετρα ανάπλασης, το 1/5 δηλαδή της Δ.Ε. Συκεών, περιλαμβάνει το έργο – «σταθμός» του δήμου Νεάπολης Συκεών που βρίσκεται προ των πυλών.
*Δες εδώ το ρεπορτάζ.
#9 Όχι στην ρομαντικοποίηση της κανονικότητας – Οι συντάκτες της Parallaxi γράφουν…
Από την αρχή της πανδημίας, η φράση «ΕΠΙστροφή στην κανονικότητα» μού προκάλεσε τεράστια «ΑΠΟστροφή» (για να κάνω ένα ΑΠΟτυχημένο λογοπαίγνιο). Δεν υπάρχει καμία επιστροφή ποτέ σε καμία προηγούμενη κατάσταση. Όπως και δεν υπάρχει κανονικότητα ή μη κανονικότητα. Υπάρχει μόνον η ζωή που εξελίσσεται και τα πάντα αλλάζουν.
*Δες εδώ τις απόψεις μας!
#8 Πρωί, Μεσημέρι & Βράδυ: Πώς μοιάζει η Βαλαωρίτου «σπασμένη» στα τρία
Από τις οικογενειακές επιχειρήσεις με τα λευκά είδη, τα ραφεία και τις βιομηχανίες στα μπαρ και τις πολυσύχναστες μπιραρίες. Η Βαλαωρίτου μέσα στα χρόνια, μεταμορφώνεται ανάλογα με τις ανάγκες του κόσμου παραμένοντας πάντα το talk of the town.
*Πάνε διαδικτυακή βόλτα εδώ.
#7 Ανακαλύψτε τα κτίρια της πόλης: Οίκημα Βαλαωρίτου 8 & Ορφανίδου 7
Ένα πολύ όμορφο κτήριο επι της Βαλαωρίτου με Ορφανίδου που χαρακτηρίστηκε διατηρητέο το 2006 (Φ.Ε.Κ. 229/ΑΑΠ/04-11-2016 ) όπως πολλά άλλα σπάνιας ομορφιάς και αρχιτεκτονικής αφήνετε στην φθορά του χρόνου. Χτίστηκε το 1925 σε σχέδια του Γ. Μανούσου σε μια περιοχή που τον καιρό εκείνο χτυπούσε η καρδιά της εμπορικής και επιχειρηματικής δραστηριότητας της πόλης. Το κτήριο στέγαζε κάθε λογής γραφεία.
*Δες εδώ την συνέχεια.
#6 Το ιστορικό παρελθόν και το φυσικό περιβάλλον της Χαλκιδικής
Μνήμες αιώνων συσσωρεύονται γύρω από το μυχό του κόλπου, τη ζεστή θάλασσα που φτάνει μέχρι το βιότοπο του Άη Μάμα. Στον παρακείμενο κάμπο της Καλαμαριάς, στις ακτές του Θερμαϊκού, αλλά και σ’ όλη την προικισμένη χερσόνησο, οι κάτοικοι έχουν εναποθέσει μαζί με τις μνήμες τους κι όλες τις προσδοκίες τους.
*Απόλαυσε εδώ τις όμορφες εικόνες.
#5 Στα λιμάνια των νησιών
Για κάποιον ανεξήγητο λόγο, οι περισσότερες συζητήσεις σχετικά με τις τουριστικές υποδομές στη χώρα μας αφορούν κυρίως τα αεροδρόμια. «Τα ξεπουλήσαμε τζάμπα στους ξένους» λέει ο ένας, «η Fraport θα τα σουλουπώσει» λέει ο άλλος.
*Δες την συνέχεια εδώ.
#4 Μέρη που αγαπήσαμε στα δυτικά εν μέσω lockdown
Μέσα στους 6 μήνες lockdown, όλοι λίγο – πολύ αναζητήσαμε, εντοπίσαμε και επισκεφθήκαμε μέρη που υπό άλλες συνθήκες δεν θα σκεφτόμασταν καν να περάσουμε απ’ έξω. Με κωδικό 6, μάσκες, αντισηπτικά και ελεύθερες διαδημοτικές (μόνο τα σαββατοκύριακα), βάλαμε το GPS, κάναμε πικνίκ, συνδεθήκαμε με την φύση λίγο παραπάνω και ξεχαστήκαμε από την βαρετή καθημερινότητα της καραντίνας. Ξεφύγαμε από την ρουτίνα και αισθανθήκαμε λίγο ελεύθεροι!
*Μάθε τα μυστικά των δυτικών εδώ.
#3 Κοίτα με, λάμπω
Το διαφαινόμενο τέλος της πανδημίας σε κάποιες χώρες λέει έδωσε την ευκαιρία σε μια σειρά από νεοσσούς του χρήματος να ξεκινήσουν και πάλι το παιχνίδι της αυτοπροβολής.
*Δες την συνέχεια εδώ.
#2 H μάχη των δέντρων για ζωή στους κρυφούς παραδείσους της Θεσσαλονίκης
Αν θέλεις να φυτέψεις ένα δέντρο, η καταλληλότερη εποχή είναι το Φθινόπωρο. Με αυτό τον τρόπο, οι βροχές του Φθινοπώρου και του Χειμώνα θα θρέψουν αρκετά το κάτω μέρος του δέντρου (ρίζα) και θα δημιουργηθούν οι κατάλληλες προϋποθέσεις για τη σωστή ανάπτυξή του.
*Δες την συνέχεια εδώ.
#1 Τα σχόλια που δεχόμαστε από κάποιους εκεί έξω – Οι συντάκτες της Parallaxi γράφουν…
Ο αγαπημένος Τάσος Λειβαδίτης έχει γράψει έναν τουλάχιστον υπέροχο στίχο – απάντηση για κάθε μικρό ή μεγάλο μου πρόβλημα. «Οι άλλοι φτιάχνουν από μας ένα πρόσωπο για δική τους χρήση», λέει ο ποιητής στα «Μοναχικά βήματα» και έχει απόλυτο δίκιο και για «το πρόσωπο που μας φτιάχνουν» αλλά και για τα «μοναχικά βήματα» που κρύβει η δημοσιογραφία. *Δες εδώ.
