Τι είναι για σένα η Θεσσαλονίκη
Νοσταλγικές αναμνήσεις ανθρώπων της διπλανής πόρτας, από στέκια, γεγονότα, στιγμές της ζωής μας που έχουν συνδεθεί με την αγαπημένη μας πόλη
Με τα στραβά, τα ανάποδά της, τις χαμένες ευκαιρίες, τα όσα της τάζουν αλλά ποτέ δεν της τα πραγματοποιούν, η Θεσσαλονίκη ήταν, είναι και θα είναι πάντα υπέροχη.
Η πόλη που γεννηθήκαμε, αγαπήσαμε και αγαπηθήκαμε, μεγαλώνουμε και ζούμε.
Στιγμές, γεγονότα, σημεία, γεύσεις που έχουν συνδεθεί στο μυαλό μας με τη Θεσσαλονίκη και δε θα τα ξεχάσουμε ποτέ.
Με αφορμή λοιπόν τις προηγούμενες «εορταστικές» ημέρες της πόλης. απευθυνθήκαμε σε ανθρώπους απλούς, της διπλανής πόρτας, διαφορετικών ηλικιών να μας απαντήσουν με μια φράση, μια ανάμνηση:
«Τι είναι για σένα η Θεσσαλονίκη;»
Ο λόγος σε εσάς…
«Το πρώτο φιλί στην Καμάρα και δύο χρόνια μετά ο γάμος μας απέναντι στη Παναγία Δεξιά»
«Η θέα από την ρόδα στο λούνα παρκ της Σαλαμίνας»
«Ατελείωτες ώρες προβολών στις σκοτεινές αίθουσες του Φεστιβάλ Κινηματογράφου»
«Μια μπουγάτσα με μπόλικη άχνη και κανέλλα μετά από ξενύχτι στα Λαδάδικα»
«Μπύρες στη σακούλα και περπάτημα μέχρι τα Κάστρα για άραγμα με την παρέα και πιάτο όλη την πόλη»
«Οι παρτίδες τάβλι στα φοιτητικά καφέ»
«Ένας κρύος φραπές στο χέρι και περπάτημα σε όλη την παραλία»
«Όταν το κέντρο άδειαζε για να δουν όλοι τα ΠΑΟΚ – Άρης, Άρης – ΠΑΟΚ στο Παλέ»
«Η συναυλία των U2 το 97. Δεν έχω ξαναδεί ποτέ τόσο κόσμο μαζεμένο σε ένα σημείο στην πόλη»
«Οι μπιφτεκάρες του Τάκη του Πόντιου στη Σχολή Τυφλών»
«Κρασάκι και τσιπουράκι τα βράδια του καλοκαιριού στο Τσινάρι»
«Οι ουρές κάθε Κυριακή για να πας στη Χαλκιδική και να γυρίσεις ξανά στην πόλη»
«Οι κοπάνες για μπιλιάρδο στο Ελ Πάσο»
«Το αρμενοβίλ του Φλόκα»
«Ταινιούλα με την παρέα ή το αίσθημα στα Ηλύσια ή στο Αλέξανδρος»
«Κυριακές με Κούδα, Κούη, Χατζηπαναγή»
«Όλη η γειτονιά σε αντίσκηνα μετά το σεισμό του 1978»
«Τα ραντεβού στην Αριστοτέλους, χωρίς κινητά τότε, αν αργούσε λίγο ο άλλος αναρωτούσουνα, θα έρθει, δε θα έρθει, του έτυχε κάτι;»
«Η πρώτη σκηνή από το Ας περιμένουν οι Γυναίκες»
«Τα σουτζουκάκια του Κοσμά»
«Με καραβάκι για μπάνιο στην Περαία»
«Στα καρτοτηλέφωνα στο κέντρο να βάζω τη μία κάρτα πίσω από την άλλη για να μιλάω με το αγόρι μου που ήταν φαντάρος στον Έβρο»
«Το αρνάκι φρικασέ και οι πατάτες του Tiffany’s»
«Αχίλλειον, Berlin, Λούκι Λουκ, Coco’s, δε λέω άλλα συγκινούμαι…»
«Palladium, Lavalbone, χορός μέχρι τελικής πτώσης»
«Τα οικογενειακά τραπέζια στου Κρικέλα»
«Μια δαγκωνιά από το πεϊνιρλί του Ιορδάνη»
«Στη ΔΕΘ παλιά, τότε που χόρταινες σε κάθε σου επίσκεψη με λουκάνικα, μαύρη μπίρα»
«Θρυλικές συζητήσεις στο Ντορέ για πολιτική, μπάλα, κουτσομπολιά της πόλης»
«Campari στο ποτήρι, Bonnie Tyler στα ηχεία στις ντίσκο κοντά στο αεροδρόμιο»
«Οι αποχαιρετισμοί στον Σιδηροδρομικό Σταθμό όταν χωριζόμασταν με την κοπέλα μου»
«Το χιόνι του 1988. Απορώ πώς με πήγαν στο μαιευτήριο και κατάφερα να γεννήσω»
«Μέχρι το ξημέρωμα στο Eden και το Banal»
«Τα χριστουγεννιάτικα ψώνια στον Κλαουδάτο και τον Λαμπρόπουλο»
«Τα λεωφορεία του ΟΑΣΘ με τον εισπράκτορα πίσω, να δίνεις χέρι χέρι τα ψιλά για να σου κόψουν εισιτήριο»
«Οι μυρωδιές στο Καπάνι»
«Τα σκισμένα γόνατα από τα σκέιτ στο πάρκο του Φωκά»
«Τα μονά με στοιχήματα στο ανοιχτό του Ποσειδωνίου»
«Βγαίνοντας με σακούλες γεμάτες βιβλία από το Μόλχο και το υπόγειο του Μπαρμπουνάκη»
