Best Of Parallaxi: Τα κείμενα που διαβάσατε περισσότερο τον Mάιο!

Τελευταίος μήνας της άνοιξης, αυτά είναι τα κείμενα της Parallaxi που διαβάσατε περισσότερο.

Ρεπορτάζ, απόψεις, προτάσεις για σειρές, νέοι άνθρωποι και πολλά άλλα συνθέτουν το μωσαϊκό των πιο δημοφιλών posts.

Ξεκινούμε λοιπόν την ανάγνωση του top 10. Από το τέλος προς την αρχή.

#10 Πήγαμε στη Νιγρίτα Σερρών, στους πρώτους αγώνες πάλης της χρονιάς στη Βόρεια Ελλάδα

Για άλλη μία χρονιά, διοργανώθηκε πριν από λίγες μέρες το πανηγύρι του Αγίου Αθανασίου στη Νιγρίτα Σερρών, με τους πρώτους μεγάλους αγώνες πάλης της χρονιάς στη Βόρεια Ελλάδα, με πεχλιβάνηδες που βάζουν λάδι και τα κιουσπέτια τους για ένα έθιμο που κρατάει από τον 19ο αιώνα.

*Η συνέχεια εδώ.

#9 Τσέρνομπιλ: Η γενιά του εβαπορέ, η άγνοια και η παράνοια 

Ήταν 26η Απριλίου κοντά στη ροδαυγή όταν εξερράγη ο πυρηνικός αντιδραστήρας στο Τσερνομπίλ. Στην Ελλάδα όμως το εξήγησαν 8 μέρες αργότερα…Ήταν 4 Μαΐου 1986. Κυριακή του Πάσχα. Σύσσωμη η ελληνική οικογένεια μαζεμένη γύρω από το γιορτινό τραπέζι, εύχεται με ένα ποτήρι κρασί στο ένα χέρι και με το άλλο τσιμπάει λαίμαργα από τον οβελία. Σκασμένοι από το φαΐ και αφού είχαν δώσει την άδεια στα παιδιά να πάνε να παίξουν, οι ενήλικες καθίσανε στον καναπέ απέναντι από την τηλεόραση. Μοναδικό τότε κανάλι η ΕΡΤ. Ανάμεσα στα ανέκδοτα και τις κουβέντες, στο βραδινό δελτίο ειδήσεων ο Κώστας Χούντας έλεγε: «Η σοβιετική κυβέρνηση ανακοίνωσε σήμερα επίσημα από την τηλεόραση ότι δυο άτομα σκοτώθηκαν και 6 τραυματίστηκαν, ενώ η περιοχή που βρίσκεται ο πυρηνικός αντιδραστήρας έχει εκκενωθεί, στην πόλη Τσέρνομπιλ (…)». Και τώρα τι;

*Διαβάστε εδώ.

#8 Η αργή, δραματική κατάρρευση, ενός ιστορικού αρχοντικού στο Ντεπώ

Περπατώντας πάνω στην Βασιλίσσης Όλγας, η διαδρομή σου πλαισιώνεται από παλιά αρχοντικά της Συνοικίας των Εξοχών. Όσα έχουν απομείνει δημιουργούν μία αίσθηση για το πώς ήταν η ζωή εκεί μέχρι και την δεκαετία του 1900, όποτε και ξεκίνησαν οι κατεδαφίσεις για την ανέγερση πολυκατοικιών. Σε αυτή την βόλτα, φαντάζεσαι οικογένειες να απολαμβάνουν την ησυχία της αυλής, καφενεία και ταβέρνες με σμυρνέικα φαγητά, να γεμίζουν τα πεζοδρόμια πλάι στους χωματόδρομους, παιδιά να τρέχουν στις αλάνες με γυμνά γόνατα. Γίνεσαι μάρτυρας της παλιάς Θεσσαλονίκης.

*Διαβάστε το ρεπορτάζ εδώ. #7 Είδαμε ένα επεισόδιο του First Dates και νοιώσαμε άβολα για τους συμμετέχοντες

Η ελληνική τηλεόραση τα τελευταία χρόνια έχει κάνει σημαντικά βήματα βελτίωσης της ποιότητας της. Ήρθαν ξανά στις μικρές μας οθόνες, ποιοτικές σειρές μυθοπλασίας που αγαπήθηκαν και εκτιμήθηκαν. Απολαύσαμε και πάλι σπουδαίους ηθοποιούς, έξυπνα σενάρια, ποιοτική σκηνοθεσία. Μπήκε και πάλι στην ζωή μας το “κάθε Πέμπτη στις 21:00 στην ΕΡΤ” και μία ολόκληρη οικογένεια τριγύρω στο σαλόνι να “αγωνιά” για το τι θα συμβεί στο επόμενο επεισόδιο.

#6 Σαββατόβραδο στη στάση του ΟΑΣΘ 

Πόσες φορές έχεις φύγει νωρίτερα από το ποτό σου ή την προβολή στο σινεμά για να προλάβεις το τελευταίο λεωφορείο για να γυρίσεις σπίτι σου; Πόσες φορές έχεις δει από μακριά τον αριθμό από το αστικό που πάει στην περιοχή σου και έχεις γίνει… Γιουσέιν Μπολτ για να το προλάβεις γνωρίζοντας πως μόνο έτσι θα μπορέσεις να φτάσεις σπίτι σου για να αποφύγεις τη διπλή ταρίφα στο ταξί και την… γκρίνια της μαμάς σου;

*Διαβάστε την συνέχεια εδώ.

#5 Επιτέλους μάθαμε πως βλέπουν οι τουρίστες τη Θεσσαλονίκη

Εντυπωσιακά είναι τα αποτελέσματα της έρευνας ικανοποίησης των επισκεπτών  & απόδοσης των ξενοδοχείων που διεξάγει η Ένωση Ξενοδόχων Θεσσαλονίκης με την συμβολή της εταιρείας “GBR Consulting”, η οποία χαρτογραφεί τον τουριστικό παλμό της Θεσσαλονίκης για το 2022.

*Διαβάστε την συνέχεια εδώ. 

#4 Πήγα σε βουλγάρικο πάρτι στη Χαλκιδική

Μπορεί το τριήμερο της Πρωτομαγιάς να πέρασε, όμως οι ιστορίες που ζεις τέτοιες μέρες μπορούν να λέγονται όλο τον χρόνο. Μία τέτοια έζησα και φέτος, όπου εντελώς ξαφνικά βρέθηκα σε βουλγάρικο πάρτι, χωρίς να το ξέρω. Όλα ξεκίνησαν το πρωί της Κυριακής, όπου ξεκινήσαμε με την παρέα μου για την Καλλιθέα. Μετά από μία ώρα διαδρομή, φτάσαμε στο ξενοδοχείο, βολευτήκαμε και αρχίσαμε να βλέπουμε τι θα κάνουμε. Μετά από μικρή συζήτηση, συναντηθήκαμε με κάτι ακόμα φίλους που βρίσκονταν εκεί και ξεκινήσαμε να διασκεδάζουμε σε διάφορα beach bar. Τα περισσότερα έκαναν opening εκείνες τις μέρες, οπότε οι επιλογές μας ήταν πάρα πολλές. Το καλοκαίρι εκεί έχει ήδη αρχίσει. Ο καιρός ιδανικός (παρά τις προβλέψεις των μετεωρολόγων για βροχές και συννεφιά) και ο ήλιος δεν μας εγκατέλειψε ποτέ. Παρτάραμε μέχρι αργά το απόγευμα και έπειτα γυρίσαμε πίσω στο ξενοδοχείο για να φάμε κάτι και να ξεκουραστούμε.

*Διαβάστε εδώ.

#3 Ο άνθρωπος-σκιά που κυκλοφορεί στους δρόμους της Θεσσαλονίκης

Δεν πάει πολύς καιρός από εκείνο το πρωινό που όλοι μιλούσαν για τον… άνθρωπο Σκιά που έκανε την εμφάνιση του κάποιο βράδυ στους δρόμους της Θεσσαλονίκης και τρόμαξε, προβλημάτισε και προκάλεσε διάφορες συμπεριφορές σε περαστικούς ή ανθρώπους που θέλησαν να τον πλησιάσουν και να του μιλήσουν, διαπιστώνοντας γρήγορα πως αυτή η σκοτεινή φιγούρα ούτε καν μιλάει για να τους εξηγήσει τι ακριβώς συνέβαινε. *Διαβάστε εδώ.

#2 Τούμπα: Στη γειτονιά με τις τελευταίες μονοκατοικίες

Η γειτονιά που είναι σπίτι μας απ’ άκρη σ’ακρη. Στην Τούμπα έχουν μεγαλώσει 3 γενιές της οικογένειας μου. Οι γονείς μου έμεναν λίγο πιο κάτω από το γήπεδο του ΠΑΟΚ, ζούσανε σε μονοκατοικίες με αυλές τις δεκαετίες του 60-80, εμείς μεγαλώσαμε στα πάρκα και στις αλάνες της, στο σπίτι της γιαγιάς στην Αγία Βαρβάρα, προσφυγομάνα, κοσμοπολίτισα και ιστορική, 4.000 χρόνια τώρα. Η Τούμπα γράφει ακόμη σελίδες ομορφιάς, στην ιστορία της πόλης.

*Το ρεπορτάζ εδώ. 

#1 Η Σαλονίκη παρακμάζει και ας έχει λαμπερά μαγαζιά…

Για κάποιο λόγο έχω κολλήσει από χθες σε αυτή την εικόνα του Τέλλου Φίλη. Νομίζω ότι συνοψίζει με ένα τρόπο το τι είναι η Θεσσαλονίκη σήμερα. Μια πόλη σε παρακμή.  Είμαι άνθρωπος της πόλης. Έχω φάει τη Θεσσαλονίκη με το κουτάλι. Έχω περπατήσει από έφηβος κάθε σπιθαμή του ιστορικού κέντρου και των γειτονιών της. Την έχω δει να αλλάζει. Είδα γοητευτικές εποχές της, που περιείχαν φτώχεια και ελπίδα όμως μαζί.  Εποχές που μέναμε σε μονοκατοικίες, γιατί ήμασταν λιγότεροι στην πόλη, που οι γειτονιές, τα πάρκα, οι πλατείες όμως είχαν μια τάξη, μια φροντίδα μια νοικοκυροσύνη.

*Η συνέχεια εδώ.