Το Κριαρίτσι αλλάζει βίαια
Eνα ακόμη μαγευτικό μέρος της Χαλκιδικής παραδίδεται αλματωδώς στη δίνη της εκμετάλλευσης.
Eνα ακόμη μαγευτικό μέρος της Χαλκιδικής παραδίδεται αλματωδώς στη δίνη της εκμετάλλευσης.
Λέξες – φωτογραφίες: Γιάννης Παλαμιώτης Από χτες οι τουαλέτες Γυναικών στα WC Λευκού Πύργου είναι σφραγισμένες, οπότε οι πολυάριθμοι τουρίστες αμφοτέρων των φύλων περιμένουν υπομονετικά στη σειρά για την ανάγκη τους στη μοναδική των Αντρών, κρατώντας τη μύτη τους απ’ την μπόχα που επικρατεί! Δείτε το εσωτερικό με χαλασμένες βρύσες, ούτε ίχνος σαπουνιού στις σκουριασμένες […]
Απίστευτες εικόνες μιας ηλιόλουστης Κυριακής.
Τι θα ήταν η πόλη χωρίς τον Ανέστη και το Μιχάλη;
Μια μοναδική αφήγηση για μια μοναδική γυναίκα.
Μήπως ήρθε η ώρα η πόλη να καλέσει κοντά της μια σπουδαία κυρία που διέπρεψε στο θέατρο της;
Ιδρύθηκε τον Δεκέμβρη του 1961, µε τον Σωκράτη Καραντινό στο τιµόνι του, ξεκίνησε τη θεατρική του πορεία µε την παράσταση “Οιδίπους Τύραννος” και σήµερα διαθέτει επτά σκηνές µέσα στην πόλη. Υπήρξε η πρώτη σκηνή εναλλασσόµενο ρεπερτορίου στην Ελλάδα και κάλυψε ένα µεγάλο κενό που υπήρχε στο θέατρο της πόλης, ανεβάζοντας κλασικές παραστάσεις ελλήνων και ξένων […]
του Γιάννη Παλαμιώτη Αρχική εικόνα: Κάρολος Τσίζεκ, Νίκος Γαβριήλ Πεντζίκης, Ντίνος Χριστιανόπουλος (1976) Είχα ακουστά από διαβάσματα το περίεργο όνομα Κάρολος Τσίζεκ, μονίμως συνδυασμένο με τον Ντίνο Χριστιανόπουλο και το περιοδικό του «Διαγώνιος». Αλλά δεν γνώριζα ποιος ακριβώς ήταν και τι είχε κάνει στη ζωή του, εκτός από σχέδια εξωφύλλων. Ένα όνομα καμιά φορά είναι […]
«Προσωπικότητες από το χώρο της Τέχνης – και όχι μόνο – συχωρεμένες ή εν ζωή, εκμυστηρεύονται στον Γιάννη Παλαμιώτη στιγμές και σκέψεις τους». Ξεκίνησα την ηχογραφημένη ραδιοφωνική εκπομπή «φανταστικές συνεντεύξεις» το 1989 από τον 102 FM της ΕΤ3, με προϊστάμενο τον Μιχάλη Αλεξανδρίδη. Άντεξα για δέκα μήνες. Όταν αποφάσισα να διακόψω τη συνεργασία, ο Μιχάλης […]
Κάποτε διάβαζα μανιωδώς, τόσο που η μάνα μου φοβόταν μη μου σαλέψει και με παρότρυνε να βγαίνω έξω για λίγο αέρα… Δεν διάβαζα όμως όσο έπρεπε τα μαθήματα του σχολείου. Προτιμούσα τη λογοτεχνία, χωρίς κανένα σύστημα ή σειρά, ύστερα πήρα σβάρνα τα θεατρικά έργα, ακολούθησαν δοκίμια, μελέτες, ποιήματα, περιοδικά, εφημερίδες, αλλά πάντα επέστρεφα στον πεζό […]
Τα περιοδικά που εμφανίζω εδώ εκδίδονταν στη Θεσσαλονίκη και έχουν διακόψει προ καιρού την έκδοσή τους. Τα περισσότερα διανέμονταν δωρεάν και ορισμένα δεν ξεπέρασαν τα λίγα τεύχη – κάποια έμειναν μόνο στο πρώτο. Αποτελεί πρόχειρη και ελλιπέστατη αναφορά, μια απλή ανάρτηση εξωφύλλων, πότε ιλουστρασιόν και φιλόδοξων, πότε «περιθωριακών» ή με στοχευμένο (άρα περιορισμένο) κοινό εντύπων, […]
Πριν χρόνια, το μόνο που απόμενε ως ανάμνηση από μια θεατρική παράσταση ήταν μερικές φωτογραφίες και το κατατοπιστικό πρόγραμμα με τα σκηνοθετικά σημειώματα και τα στοιχεία των συντελεστών. Οι ερευνητές των θεατρικών… πεπραγμένων στηρίζονταν πρωτίστως στο έντυπο που συνόδευε (σχεδόν) πάντα μια παράσταση, αποδελτίωναν τα ονόματα, κι απ’ τα γραφόμενα, όπως κι απ’ τις εικόνες, […]
