Είσαι βέρος Σαλονικιός αν τα θυμάσαι όλα αυτά!

Λέξεις: Σοφία Ραφαηλίδου

Είσαι βέρος Σαλονικιός αν…

Έχεις ψωνίσει αθλητικά από τον «Κατράντζο», παλτουδάκι από τον «Κλαουδάτο» στην Ερμού και τον «Λαμπρόπουλο» στην Τσιμισκή, Φωκά στη Βενιζέλου, Μελά.

Αλλά η νονά σου σού ψώνιζε ρούχα από τη «Χριστιάνα» την Lana,το Bon bon , και το bimbo της Αγίας Σοφίας και παπούτσια από τον «Μούγιερ» της Καρόλου Ντηλ.

Και μετά, όταν μεγάλωσες λίγο περισσότερο πήγαινες για λαχουρέ new wave πουκάμισα στο «Biscotte» της Μητροπόλεως. Στο Bruno για Αμερικανίνο, Ufo,Κοντογουρη για Levi’s, Vogue στη Καρόλου Ντηλ με Τσιμισκή, Jackson, Rossi, Καρούζο…

Έχεις περάσει από το Ζαχαροπλαστείο «Σκαντζέλης», απέναντι από τον Άγιο Δημήτριο για τις καριόκες του, και λίγο πιο κάτω προς το Τουρκικό προξενείο ο συνονόματος του ξάδελφος με την ταχινόπιττα. Στην Αγίου Δημητρίου κοντά στο «Αβαντάζ» και το νόστιμο σουβλάκι του «Κώστα».

Είχες χορέψει στου «Καλκάνα» στην Αγίας Σοφίας.

Έχεις προλάβει την Τσιμισκή διπλής κατεύθυνσης και την πλατεία Αριστοτέλους μη πεζοδρομημένη, να τη διασχίζουν αυτοκίνητα.

Σε έχει εξυπηρετήσει ο Ρίτος, το καλύτερο προ Έβερεστ τοστ στην πόλη, γωνία Στρατού με Παπαναστασίου.

Θυμάσαι το άγαλμα του Μέγα Αλέξανδρου πάνω στον Βουκεφάλα καθαρό, χωρίς γκράφιτι.

Θυμάσαι τον Στράτο Διονυσίου να τρώει σούπες το ξημέρωμα στον «Ηρακλειώτη» της Λεωφόρου Στρατού.

Έχεις φάει παγωτά στην «Ωραία» της Κούσκουρα, μετά το φροντιστήριο. Γλυκά από τον Αγαπητό στη Τσιμισκή με την υπέροχη μαρκησία, τσουρέκι από Τερκενλή, Ελληνικό στην Όλγας, Δεληγεωργάκης.

Ξέρεις τι υπήρχε εκεί που είναι σήμερα ο Μασούτης της Καλλάρη (το κλαμπ L.A.).

Έχεις πάει για ποτό, βράδυ στο «Blue», απέναντι από το γήπεδο του Άρη. Αλλά επειδή ήταν γεμάτο, είπες δεν πειράζει και πήγατε παραδίπλα στο «Sax on The Back».

Έπαιξες στο φίδι-λαβύρινθο στο πάρκο, που το αποκαλούσες «Λούνα Παρκ της Σαλαμίνας».

Έχεις ζητωκραυγάσει, αποθεώσει και παραστεί στις προεκλογικές συγκεντρώσεις του Βασίλη Ζαφειρόπουλου.

Έχεις ψωνίσει παρέα με τον Βασίλη Ζαφειρόπουλο χαβανέζικο πουκάμισα από το «Whispers» της Μητροπόλεως.

Έχεις πιεις ούζα κι έχεις παίξει μπουρλότο και ξερή στο «Majestic» της παραλίας.

Κι όταν ήταν γεμάτο, έλεγες δεν πειράζει και πήγαινες στο παραδίπλα «Αιγαίο».

Έχεις φωτογραφηθεί μπροστά από τα αμερικάνικα τζουκ μποξ και τα φλιπεράκια που έφερνε ο Νίκος Βουκυκλαράκης στο «Decorama», στην Ανθέων.

Κι ήσουν από αυτούς που έριχναν στεκιές στα μπιλιάρδα του «Θερμαϊκού».

Λες ακόμα τον Εύοσμο, όπως τον λέγαν πριν γίνει Εύοσμος: Κουκλουτζά.

Όταν ακούς Άνω Πόλη, σκέφτεσαι «Τζότζο», «Δόμνα», «Σαΐτη» (τον παλιό).

Έχεις δει τους γονείς σου να κάνουν μπάνιο στο Καραμπουρνάκη. Μετά βούτηξες κι εσύ!

Δίνεις ακόμα ραντεβού και στίγμα, «μωρέ, στο Πατέ, απέναντι από το Μακεδονία Παλλάς». Κι όταν θέλεις να συναντηθείς στην Έκθεση, λες «ραντεβού στο Ανώμαλο».

Θυμάσαι τον Μάνο να κάνει πόρτα στην «Base Mobile» της Ανθέων.

Θυμάσαι, στην Τούμπα, τη Λαμπράκη, που τότε την έλεγαν Κονίτσης, θεόστενη.

Δεν κάνεις ποτέ Πρωτοχρονιά στην πλατεία Αριστοτέλους.

Τη Μεγάλη Παρασκευή στήνεσαι στη γωνία Πελοποννήσου και Αγίου Δημητρίου για τη συνάντηση των τριών επιταφίων, του Αγίου Δημητρίου, του Αγίου Νικολάου του Ορφανού και της Λαοδηγήτριας.

Και μετά μόνο ταχινόπιτα από τον «Σκαντζέλη».

Είδες Ρολς Ρόις από κοντά. Την καφέ της Βελλίδου.

Διαλέγεις σε ποιο ουζερί στον Μπαχτσέ ή την Περαία θα πας, σαν να διαλέγεις γαλλική σαμπάνια.

Έχεις πέσει τουλάχιστον μια φορά στη ζωή σου πάνω στον Λευτέρη Κογκαλίδη να πηγαίνει στα γραφεία του «Ελληνικού Βορρά» στην Τσιμισκή για να παραδώσει κείμενα.

Ξέρεις ποιοι, έχεις και κασέτες, ραδιοπειρατές του τότε, έκαναν εκπομπές με ψευδώνυμα Στέφανος Δενδρινός, Λάζαρος Θαλασσινός, Στάθης Ουζουμπλουμής. Πάμε ανάποδα. Ουζουμπλουμής ήταν ο Παναγιωτόπουλος, Θαλασσινός ο Μπουκοβίνας και Δενδρινός ο Διαμαντόπουλος.

Έχεις διαβεί το κατώφλι του Μολχό, του Ραμόγλου για κάρτες και αφίσες, του Λυκούδη για φιλμ…

Δεν κάνεις κλάμπινγκ τα Σάββατα, γιατί σου λείπει η «Αλυσίδα» της Παπαναστασίου.

Έχεις οικογενειακό εξοχικό στην Περαία, γιατί πριν το ’80 δεν υπήρχε Χαλκιδική.

Υπήρχε δηλαδή, αλλά έπεφτε μακριά. Τρεις ώρες από τον παλιό στενόδρομο, που περνούσε από Τρίλοφα, Πλαγιάρια και δεν συμμαζεύεται. Πρόλαβες τον εισπράκτορα του 31, Βούλγαρη – Σφαγεία, να φωνάζει: «Λυσέ, θα κατέβει κανείς;». Και να το προφέρει σαν «Λύσσα, θα κατέβει κανείς;». Θυμάσαι το 31 χωρίς φυσούνα back stage.

Δεν ξέρεις τι θα πει «Σταθμός ΚΤΕΛ, Μοναστηρίου».

Η μαμά σου έχει φουστάνια ραμμένα από το ατελιέ «Φαμ Κιούκα» στην Τσιμισκή. Dimitris Kioukas Κι εσύ έχεις ακόμα φυλαγμένα κάτι παντελόνια κάπρι από το «Army Navy» της Καρόλου Ντηλ, μετά πήρες και τεξάνικες μπότες από το «Laredo», δίπλα, αφού ήπιες καφεδάρα στην «Τεκίλα».

Έχεις δοκιμάσει πρώτη φορά Σάουθερν Κόμφορτ με κόλα στη «Ματέρκα» στη Χαλκιδική.

Έχεις φάει με τη μαμά σου και τον μπαμπά σου στην «Κληματαριά» στην Παύλου Μελά, στο «Γέρο του Μωριά» στη Συγγρού και στο «Όλυμπος Νάουσα» της Λεωφόρου Νίκης. Στο Ντορέ…

Αλλά και μια φορά, τότε που τρώγατε στους «Λύκους» στην Όλγας, απέναντι έτρωγε ο Νικ Γκάλης! Και που έβλεπες τον Άρη στο Ακρόαμα στην Αρετσού και μετά στην Αγγελάκη ένας χαμός τότε…

Σε ξέρει με το μικρό σου όνομα ο Θεόφιλος ο περιπτεράς δίπλα από το Βασιλικό Θέατρο.

Έχεις δει Βέγγο στο «Ιντεάλ» και Βουτσά στο «Αελλώ».

Κι έχεις πάει σε μεταμεσονύκτιες του «Ρίο», που έσκαγε και κουλουρτζής εντός αιθούσης και φώναζε «φρέσκο το ’χω».

Έχεις δει το «Καράτε Κιντ» στα «Ηλύσια» (μετά έγινε «FenaFresh»).

Αγόρασες τον πρώτο σου υπολογιστή από τη Δωδεκανήσου, χρόνια πριν ακούσεις για τη Silicon Valley.

Και το πρώτο σου στερεοφωνικό από τον Φελέκη..

Όλα τα χριστουγεννιάτικα παιχνίδια σου τα έφερνε ο Άγιος Βασίλης από τον «Νίκο» της Αγίας Σοφίας.

Θυμάσαι τα λεωφορεία της Μετ φορτωμένα με φοιτηταριό για Ιταλία.

Έχεις γράψει με μαρκαδόρο στον τοίχο της «Σελήνης», πίσω από το ΚΘΒΕ, «Λονδίνο Άμστερνταμ ή Βερολίνο», μετά που τελείωσε το λάιβ των Τρύπες.

Ξέρεις πού ήταν το «Παρλαράμα», ποιος έκανε τον μπάρμαν πριν κάνει τον «Μύλο» και ποιοι Wire έπαιξαν – θενκ γκοντ και συνεχίζουν- το καλύτερο blues στην πόλη.

Έχεις πάει στο εν πλω πάρτι «Μπλε Πορτοκάλι» του Ηλία Λόγγο.

Αλλά σύχναζες και στο «Εν Πλω» της παραλίας.

Ακόμα πιστεύεις πως η Θεσσαλονίκη δεν είναι για μετρό, αλλά για τραμ.

Τον λες ακόμα Βάσια και θεωρείς πως είναι ο μεγαλύτερος φουτμπολέρο του σύμπαντος. Ένας κι ο Χατζηπαναγής, μια και η Ηρακλάρα, κι ας είσαι Παοκαρειανάκι!

Νοσταλγείς τα μαγειρευτά των «Sofie’s».

Και πρώτη φορά πίτσα σε ξυλόφουρνο έφαγες στα «Corner» της Εθνικής Αμύνης.

Σε κυνήγησε ο «κόραξ» Δαραβίγκας, γιατί μια νύχτα που διανυκτέρευε, άνοιξες μεθυσμένος πόρτα και του τραγούδησες καντάδα «Όπου ο νεκρός και να κρυφτεί, ο Δαραβίγκας θα τον βρει».

Ποιο La La Land; Ποστάρεις παλιές φωτογραφίες παρέα με τον Μάικ Τζόουνς, το μωρό του ελαφιού, να πίνετε μπύρες στο «La La’s Island» της Σοφούλη.

Πήγαινες Περαία για συγκεκριμένη μάρκα τυροπιτάκι. Ποιο; Μικρή βοήθεια: Κου Κου!

Έχεις πάρει τσίχλες και πατατάκια από το σούπερ μάρκετ του παικταρά Γιώργου Κούδα στην Όλγας.

Σε έχουνε πάει τουλάχιστον μια φορά για μόκα και για παγωτό «Λευκό Πύργο» στο «Janni’s» του Πανοράματος Σοφούλη.

Έχεις δει τους Άγαμους Θύτες στο «Βολτάζ». Με την ντριμ τιμ Σταρό, Ιερό, Παχί, Αθερί, Σακελαρί, Μητρέ και Μανισά. Γιατί έτσι συγκοπτόμενα τους έλεγε η πόλη, πριν ξενιτευτούν για Αθήνα.

Έχεις πάει στα πρώτα καλλιστεία τραβεστί στον «Ελλήσποντο».

Διάβαζες Σκαμπαρδώνη πριν βγάλει το πρώτο βιβλίο του. Τα χρονογραφήματά του στη σελίδα 2 της εφημερίδας Θεσσαλονίκη.

Ήσουν ένας από τους 80.000 αναγνώστες που αγόραζαν φανατικά τη «Θεσσαλονίκη» της Δευτέρας. Για τον Αλέξη Δερμεντζόγλου στην κριτική σινεμά οι μεν και για το αθλητικό ένθετο οι δε.

Έχεις σταθεί έστω και μία φορά για να σχολιάσεις μαζί με άλλους «συναδέλφους» λαθραναγνώστες ένα από τα πρωτοσέλιδα των «Σπορ του Βορρά», αλλά τα ορίτζιναλ, του Μπούζα, που έβαζε τιτλάρες τύπου «Ήρωες λαβωμένοι, πάλι μας έσφαξε η Αθήνα».

Ξέρεις που βρίσκεται η στάση «Κτηνιατρική». Κι η γιαγιά σου, κάθε που κατεβαίνατε, σου έλεγε πως «από εδώ έφευγαν τα τρένα για το Νταχάου». Και με ποιους.

Ξέρεις να δώσεις οδηγίες στην ερώτηση «Για Χαμόδρακα καλά πάω;»

Έχεις φάει σουτζουκάκια στον «Σαλιάρη» στη Νέα Τρίγλια. Έχεις φάει σουτζουκάκια στο «Ρογκότη» στη Καλαποθάκης αλλά και στον «Νίκο» στους Νέους Επιβάτες .Εχεις φάει στα Λαδαδικα στα Κιούπια.

Όταν λες γύρο στα καθιστά, εννοείς «Διαγώνιο» στο κέντρο και, στα όρθια, μόνο γύρο από του «Γιώτη» στην Μπότσαρη.

Και ξέρεις επίσης τον θρύλο για το τι πάθαιναν τα παιδάκια που έτρωγαν γύρο από τον «Κόκορα» της Σβώλου, που τότε όμως την έλεγαν Πρίγκιπος Νικολάου.

Α, και δεν θα φας στον αιώνα τον άπαντα καλύτερο σουτζουκάκι-ψωμάκι-ρωσική από αυτά του μετρ ντε ψηστ «Κοσμά» της Παύλου Μελά.

Που όμως λίγοι ξέρουν πως τον ψήστη τον έλεγαν Στέφανο (συνιδιοκτήτης).

Έχεις έναν φίλη που ήταν κολλητή με την Τζένη Γκάλη και «ξέρει όλο το στόρι».

Έχεις ακούσει Spandau Ballet, Aztek Camera και Smiths από τον Κώστα Καπετανίδη να τα μεταδίδει στο δημοτικό ραδιόφωνο, πριν κάνει εκπομπή με τον Κανάκη στην TV 100 και μετά ξενιτευτεί στην Αθήνα και γίνει σκηνοθέτης βιντεοκλίπ.

Έχεις τίσερτ «Μπιενάλε Θεσσαλονίκης 1986».

Έχεις κατάλογο με τα έργα του Καραβάτζιο στο Παλατάκι, «Θεσσαλονίκη Πολιτιστική Πρωτεύουσα 1997».

Έχεις το πρώτο σπάνιο, συλλεκτικό πλέον τεύχος του πρώτου εν Ελλάδι φρι πρες. Εδώ βγήκε. Κι το έβγαλε εκείνος που δεν μένει πια εδώ. Τάσος Μιχαηλίδης R.I.P.

Διάβαζες Θωμά Σιώμο στον «Εξώστη» του Τάσου Μιχαηλίδη, πριν τον πάρει μεταγραφή η «Ελευθεροτυπία» και στείλει κείμενα στη στήλη «Όσα φέρνει ο Βαρδάρης».

Έχεις πιείς ρετσίνα κι άκουσες ρεμπέτικα στα «10 βήματα στην Άμμο».

Ξέρεις να βρεις το σημείο της πλαζ στην Περαία εκεί ακριβώς που ο Δαλιανίδης γύρισε το «Μερικοί το προτιμούν… κρύο».

Έχεις κάνει γενέθλια στον «Θερμαϊκό» με τον Αλέκο Συσσοβίτη πόρτα.

Έχεις δει λάιβ τον Φλωρινιώτη στη «Λεμόνα» της Λαγκαδά και τον Σώτη Βολάνη πριν γίνει σόλο άρτιστ, να παίζει πλήκτρα στο «Πειράζει που είμαι μεγάλη βεντέτα».

Έχεις ακόμα κρατημένη σακούλα «Sak’s» Κατρακαλίδη, σχεδιασμένη από τον πάπα του ντιζάιν Στέργιο Δελιαλή.

Όταν ακούς «Ταμανί Ουταμανί» ή «Στατσιόνε Ραντιοφόνικα», σκέφτεσαι χαρμολυπικά με τη σειρά: ένα βαγόνι, ένα ράδιο και τον Γιώργο Χριστιανάκη πριν παίξει πλήκτρα στις Τρύπες.

Έχεις δει λάιβ στη «Θεσσαλονικιά» τον Κόκοτα κι έχεις σπάσει πιάτα στο «Αριγκάτο» στην Αρετσού.

Αλλά στο τσακίρ κέφι ήρθες με Στανίση στο «Remember», μετά το αεροδρόμιο.

Υποδέχτηκες τον Ριτζ του «Τόλμη και γοητεία» στο αεροδρόμιο μαζί με χιλιάδες γυναικών.

Και σου έχει φτιάξει το αμάξι στο συνεργείο του στη Σταυρούπολη, πριν γίνει πρώτη φίρμα, ο Βασίλης Καρράς.

Σε έχει σερβίρει σοκολάτα η φοιτήτρια φιλοσοφικής Δέσποινα Βανδή στο «In Vivo» της Παύλου Μελά.

Όταν ακούς «Δωδώνη», δεν σκέφτεσαι το μαντείο, αλλά με κιμά.

Έδωσες προφορικά για Lower στο ξενοδοχείο «ABC».

Έχεις ψωνίσει από το «Στυλιανίδης Ski & Tennis» στη Μητροπόλεως.

Πέτυχες πολλές φορές τους λαμαρινένιους στόχους στο «Σκοπευτήριο» επί της Λεωφόρου Νίκης.

Πήγες για καφέ στη Briliant Πουσικατ, Αφροδίτη, Remego, Volcano,Ηλέκτρα στην Αρετσού και για χορό στη Χαβάη, Amnesia, Olympia, Blue sky, Αργώ.

Τον σχολικό χορό της Γ’ Γυμνασίου τον κάνατε στην «Crypton» και μετά σύχναζες στη «L’ Apogee».

Έχεις ανέβει μια φορά στον Λευκό Πύργο με το σχολείο στην ΣΤ Δημοτικού.

Και με την βοήθεια της Όλγας Ραφαηλίδου προσθέτω τον Τάφο, Φιγγαρό, Ρεζίν, Λάβαλμπον, Πιερρο και εκδρομές με σκι, Γκούντις Κούσκουρας, Μικρό Καφέ, Αχίλλειο, Λάλας Αμπ Φαμπ, Ακροπόλ, Θερμαϊκό, Τίφαννυς και πατάτες κομπλέ σε Μπερλίν, Παραμάουντ, Σνούπι, στα ηλεκτρονικά του Μετρίδη, στα Στιβάνια του Πετρίδη, στο 3ο Γυμνάσιο Θηλέων, και φυσικά στο δικό μου σχολείο, Δημοτικό 57 στη Συγγρού & 4 Καλαμαριάς και μετά 2ο και 9ο Γυμνάσιο Σοφούλη…και εκεί δίπλα πως να ξεχάσω το παραμύθι που ζούσα με τα καλύτερα στολίδια Χριστουγέννων από το μπουκέτο και την Μαρία Γαϊτανίδου.