Νέα Δημοκρατία: Δύο χρόνια ΜΟΝΟ επιτυχίες

Ήταν 7 Ιουλίου του 2019, μια μέρα σαν τη σημερινή πριν δυο χρόνια, όταν η Νέα Δημοκρατία κέρδισε τις εκλογές και μάλιστα με ποσοστό που της επέτρεψε να σχηματίσει αυτοδύναμη κυβέρνηση. Τα αποτελέσματα είχαν ως εξής: ΝΔ 39,85% (158 έδρες), ΣΥΡΙΖΑ 31,53% των ψήφων ( 86 έδρες), ΚΙΝΑΛ 8,10% (22 έδρες), ΚΚΕ 5,30% (15 έδρες), Ελληνική Λύση 3,70% (10 έδρες) και ΜεΡα25 3,44% (9 έδρες), Λοιπά Κόμματα 8,08%.

Δύο χρόνια και μια πανδημία μετά από εκείνο το εκλογικό βράδυ, αν κρίνουμε από τον τρόπο που η συντριπτική πλειοψηφία των ΜΜΕ παρουσιάζει τα «έργα» της κυβέρνησης αλλά και την γνώμη των πολιτών, όπως αυτή καταγράφεται στις δημοσκοπήσεις, όλα πάνε καλά. Περίφημα.

Ο Κυριάκος Μητσοτάκης είναι ένας αδιαφιλονίκητος ηγέτης και το επιτελείο του τόσο πετυχημένο που δεν χρειάστηκε καν να αλλάξει παρά ελάχιστα πρόσωπα στους ανασχηματισμούς που προηγήθηκαν.

Κι επειδή σίγουρα τις μέρες αυτές θα γίνουν πολλές αναφορές στις «επιτυχίες» της κυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας και, ίσως, όπως και πέρσι, να παρουσιαστεί και βίντεο, ας θυμηθούμε εμείς την «άλλη» πλευρά της διετίας Μητσοτάκη με «τίτλους». Συγκεκριμένα συγκρατούμε:

• Το νομοσχέδιο Χατζηδάκη, που (μεταξύ άλλων) απαξιώνει τις συλλογικές συμβάσεις, ανταλλάσσει υπερωρίες με ρεπό και περιορίζει τη δυνατότητα κήρυξης απεργιών.
• Το «έκτρωμα» νόμου που κατέστησε «υποχρεωτική» την συνεπιμέλεια των παιδιών στα διαζύγια (κατ’ επιταγή ισχυρών παραγόντων).
• Την κατάργηση του πανεπιστημιακού ασύλου και τη σύσταση πανεπιστημιακής αστυνομίας.
• Την «γκάφα» Κυμπουρόπουλου – Ζαγοράκη στο Ευρωκοινοβούλιο για το θέμα των αμβλώσεων αλλά και το πρόσφατο «ναι» της Νέας Δημοκρατίας σε αντίστοιχο κείμενο αποδοκιμασίας της επιλογής των γυναικών στην άμβλωση.
• Την εμμονή στην απόσπαση των αρχαίων της Βενιζέλου που θέτουν σε κίνδυνο τις πολύτιμες αρχαιότητες και, παράλληλα, την αδικαιολόγητη καθυστέρηση εξέλιξης των έργων του Μετρό στη Θεσσαλονίκη.
• Το «φιάσκο» με τη λογοκρισία στην Τέχνη και τον παραλίγο νόμο Λιβάνιου που θα επέβαλε κυρώσεις σε στιχουργούς.
• Τη φωτιά «στο Πούσι» στις Μυκήνες, τις πλημμύρες στην Ακρόπολη (και το τσιμέντωμά της), τον δανεισμό αρχαίων στο εξωτερικό για 50 χρόνια, το… ανέκδοτο με την «πτώση» του Πικάσο (βασικά, με το πώς βρέθηκε το κλεμμένο έργο.
• Την αύξηση του χρέους του κόμματος της Νέας Δημοκρατίας κατά 30 εκατομμύρια ευρώ μέσα σε ένα χρόνο (χρωστάει πλέον περισσότερα από 300).
• Το «φιάσκο» με τη στήριξη υπουργείων και δημόσιων φορέων στο συνέδριο υπογονιμότητας που ευτυχώς ματαιώθηκε από την κατακραυγή των πολιτών στα σόσιαλ μίντια.
• Το σκάνδαλο «Σκόιλ Ελικικού» με την αποτυχημένη τηλεκατάρτιση επιστημόνων.
• Την τηλεκπαίδευση στα σχολεία με τις πλατφόρμες να καταρρέουν, τα σχολεία να μην έχουν ίντερνετ και οι μαθητές υπολογιστές.
• Την υποβάθμιση έως κατάργηση της Κοινωνιολογίας από τα σχολεία και την αντικατάστασή της από περισσότερες ώρες Λατινικών ή Θρησκευτικών.
• Το σκάνδαλο Λιγνάδη και την προσπάθεια συγκάλυψής του.
• Την περίφημη «Λίστα Πέτσα» που μοίρασε 20 εκατομμύρια στα ΜΜΕ (δείτε πόσα και σε ποια) ώστε να σιωπήσουν όπως και τη «Λίστα Κικίλια» που ακολούθησε. Επίσης την απαλλαγή πληρωμής της δόσης των καναλιών για την άδειά τους, με το πρόσχημα του Κορονοϊού.
• Την προκλητική εκτίμηση του Κωνσταντίνου Κυρανάκη ότι «ο κόσμος πρέπει να δουλέψει γιατί έχει καλομάθει με τα επιδόματα» αλλά και την αποκάλυψη από τον ίδιο στον αέρα τηλεοπτικού σταθμού των στοιχείων πολίτη που ξυλοκοπήθηκε από τα ΜΑΤ.
• Το σκάνδαλο Φουρθιώτη που ξεφτίλισε δημοσίως τον υπουργό εργασίας λέγοντας ότι θα τον ξηλώσει την ίδια ώρα που έπαιρνε επιδοτήσεις και απολάμβανε αστυνομικής προστασίας από το υπουργείο. 
• Την κατάργηση των φόρων πολυτελούς διαβίωσης και τεκμηρίων.
• Την παραχώρηση της Ακρόπολης στον οίκο Dior.
• Τις ανεκδιήγητες κατά καιρούς δηλώσεις στελεχών του κυβερνώντος κόμματος, όπως της Αφροδίτης Λατινοπούλου, του Κωνσταντίνου Μπογδάνου, του Δημήτρη Καιρίδη και άλλων.
• Την προσπάθεια να βάλουν κάμερες στις τάξεις των σχολείων (ευτυχώς οι εκπαιδευτικοί αντέδρασαν).
• Τις δηλώσεις Ντόρας Μπακογιάννη πως θα πάει «ότι κι αν γίνει στα Χανιά» αλλά κυρίως η προσπάθεια συγκάλυψης του ατυχήματος με τον Ιάσονα έξω από τη Βουλή.
• Τους κατ’ εξαίρεση παράτυπους εμβολιασμούς στελεχών της Νέας Δημοκρατίας.
• Την μη ψήφιση από την κυβέρνηση του άρθρου για την θρησκευτική ουδετερότητα του κράτους.
• Το νόμο Χρυσοχοΐδη που περιορίζει τις διαδηλώσεις.
• Τα μικροσκοπικά παγουρίνο και τις μάσκες-αλεξίπτωτα, ως μέτρο προστασίας για την επιστροφή στα σχολεία.
• Τον εμπαιγμό με τα πνευματικά δικαιώματα των καλλιτεχνών και την αδυναμία  ίδρυσης νέου φορέα διαχείρισης των δικαιωμάτων.
• Τον εμπαιγμό με τη συμφωνία των Πρεσπών (εξαιτίας της οποίας εκλέχθηκαν αποδοκιμάζοντάς την) που τελικά την εφαρμόζουν (ορθώς, αλλά η υποκρισία είναι το θέμα μας) κατά γράμμα.
• Την γενικότερη συμπεριφορά της κυβέρνησης απέναντι στους ανθρώπους της Τέχνης στο ζήτημα των αναστολών εργασίας όλο το διάστημα της καραντίνας.
• Το «ξύλο στις ταράτσες» με την οικογένεια Ινδαρέ και το περιστατικό της Νέας Σμύρνης.

Κι επίσης, να μην ξεχνάμε: Το κορονοτραπέζωμα του Μητσοτάκη στην Ικαρία, τη βόλτα εν μέσω Lockdown με το ποδήλατο στην Πάρνηθα, τον Νίκο Χαρδαλιά να διασκεδάζει στα μπουζούκια και τον Απόστολο Τζιτζικώστα να δειπνεί μετά τις 12 στους Παξούς, τα εγκαίνια της νέας Ομόνοιας σε συνθήκες συνωστισμού, την ομιλία Αδωνι έξω από εκκλησία με εκατοντάδες κόσμο, τον «μεγάλο περίπατο» που κόστισε 2 εκατομμύρια, τους περιττούς στολισμούς τα Χριστούγεννα σε Θεσσαλονίκη κι Αθήνα, το Ουρούτς Ρέις να βολτάρει στο Αιγαίο, την κάλυψη στον Νίκο Γεωργιάδη που εμπλέκεται σε σκάνδαλο παιδεραστίας, τους διορισμούς άσχετων διοικητών νοσοκομείων (με αποκορύφωμα έναν 80άχρονο), τον υφυπουργό με το πλαστό πτυχίο και τόσα ακόμα…

Καλό υπόλοιπο θητείας στη Νέα Δημοκρατία του Κυριάκου Μητσοτάκη. Είπαμε, πρόκειται για μια άκρως επιτυχημένη ως τώρα διετία. Κι ας αυξήθηκε το δημόσιο χρέος ακόμα και προ Κορονοϊού (και φυσικά και τώρα). Κι ας αυξήθηκε κατακόρυφα η ανεργία, ειδικά στους νέους. Κι ας σχεδιάζονται κλεισίματα νοσοκομείων, λες και τελειώσαμε με την πανδημία. Κι ας προχωράει «κατά γράμμα» η εφαρμογή των επιταγών του «σχεδίου Πισσαρίδη».

Δύο χρόνια τώρα η Νέα Δημοκρατία καταγράφει ΜΟΝΟ ΕΠΙΤΥΧΙΕΣ. Οσοι διαφωνούν είναι απλώς γκρινιάρηδες, μίζεροι, επαγγελματίες ευαίσθητοι και… φερέφωνα του ΣΥΡΙΖΑ.