Σκοτεινός Νοέμβρης, Πολιτική φαντασία μιας εκτροπής XV

Λέξεις: Φώτης Κυζάκης

Στο αποκορύφωμα της σύγκρουσης για το μέλλον της ευρωπαϊκής ενοποίησης, στην Ελλάδα συντελείται μια μεγάλη πολιτική αλλαγή. Ο Μάρκος Κορωναίος είναι ο πολιτικός που καταφέρνει να φέρει το Φιλελεύθερο Κόμμα ξανά στην εξουσία έπειτα από δεκατρία χρόνια πολιτικής κυριαρχίας του Εργατικού Κόμματος.

Η πραγματική δύναμη του όμως πηγάζει από τις δυνάμεις του παρακράτους. Την στιγμή που μια κοινωνική εξέγερση ξεσπά στην Αθήνα, με αφορμή σκάνδαλα σεξουαλικής παρενόχλησης και σωματεμπορίας, οι ευρωπαϊκές εξελίξεις αναδεικνύουν την Ελλάδα στο πιο σημαντικό κομμάτι της διεθνούς σκακιέρας. Το διακύβευμα είναι τεράστιο. Είναι η ηγεμονία στην Ευρώπη.

Το παρελθόν των πολιτικών ελίτ, οι ρίζες της ηγεμονίας του Εργατικού Κόμματος και η συνταγή της νίκης του Μάρκου Κορωναίου ξεδιπλώνονται σε μια ελληνική κοινωνία, που μοιάζει περισσότερο από ποτέ με πυριτιδαποθήκη.

Τον σκοτεινό Νοέμβρη του 2018, η Ελλάδα είναι μια χώρα που φλερτάρει επικίνδυνα με την εκτροπή και ο λαός πρέπει να αποφασίσει: ο Μάρκος Κορωναίος είναι η αυγή μιας νέας βάρβαρης εποχής ή ένας διάττοντας αστέρας, πριν την μεγάλη ανατροπή;

θυμηθείτε εδώ τα προηγούμενα μέρη:

Κεφάλαιο 15ο

8 Νοεμβρίου 2018

Κώστας Φιλίδης

Τηλεοπτική Εκπομπή «Καλημέρα Ενημέρωση»

«Γυρνώντας από τις διαφημίσεις κυρίες και κύριοι, ας υποδεχτούμε τον Υπουργό Προστασίας του Πολίτη, κύριο Κώστα Φιλίδη ώστε να συζητήσουμε πέρα φυσικά από τα χθεσινά επεισόδια στο κέντρο της Αθήνας, την τρέχουσα επικαιρότητα. Κύριε Φιλίδη καλημέρα…», είπε η δημοσιογράφος και στους δέκτες εμφανίστηκε ο Υπουργός.

«Καλημέρα σας κυρία Δάντη, καλημέρα και στους τηλεθεατές σας…».

«Κύριε Υπουργέ τι έγινε εχθές; Επεισόδια είχαμε. Δακρυγόνα είχαμε. Συγκρούσεις είχαμε. Τα Εξάρχεια το βράδυ καίγονταν. Το κέντρο έμεινε κλειστό. Ποια είναι η αποτίμηση σας;».

«Κοιτάξτε κυρία Δάντη, σε γενικές γραμμές είμαστε αρκετά ευχαριστημένοι. Οι συγκρούσεις δημιουργήθηκαν κυρίως από μερικές περιθωριακές ομάδες, προερχόμενες από τις καταλήψεις και καταφέραμε αυτούς τους ταραξίες να τους περιορίσουμε στο κέντρο της Αθήνας. Τους κρατήσαμε σε έναν κλοιό και καταφέραμε να συλλάβουμε μια σημαντική μερίδα αυτών…».

«Με τι κόστος κύριε Υπουργέ…», τον διέκοψε ο Ιάκωβος Νέλλος.

«Δεν σας καταλαβαίνω…».

«Με τι κόστος; Υπήρχαν καταστροφές περιουσιών, μαγαζιών, αυτοκινήτων… ποιος έχει την ευθύνη;», συνέχισε.

«Μα φυσικά οι γνωστοί σε όλους μας μπαχαλάκηδες».

«Ναι αλλά στα βίντεο που κυκλοφόρησαν είδαμε άλλα πράγματα. Είδαμε άντρες των ΜΑΤ να σπάνε τζαμαρίες και καθρέπτες αυτοκινήτων, που στα βραδινά τηλεοπτικά δελτία αποδόθηκαν ως καταστροφές από διαδηλωτές…».

«Σε ποια βίντεο αναφέρεστε;».

«Μα σε αυτά που κυκλοφόρησαν στα social media…».

«Στα social media ξέρετε ότι υπάρχει πολύ ελευθερία. Κυκλοφορεί ελεύθερα η κάθε χαζομάρα… Δεν υπήρξαν καταστροφές από τις μονάδες της τάξης και είναι προσβολή να το υπαινίσσεστε αυτό…».

«Συγγνώμη κύριε Υπουργέ τι είναι αυτά που λέτε; Δεν υπήρξαν καταστροφές; Σας ενοχλεί η ελευθερία των μίντια; Αυτές δεν μπορεί να είναι δηλώσεις ενός Υπουργού…».

«Νομίζω ξεφεύγουμε από το θέμα μας», είπε η Ναταλί Δάντη.

«Όχι δεν ξεφεύγουμε καθόλου! Αυτό είναι το θέμα μας… η αλαζονεία μιας ολόκληρης κυβέρνησης που οδηγεί την κοινωνία στην τοξικότητα».

«Συγγνώμη κυρία Δάντη με καλέσατε για να με προσβάλλουν οι δημοσιογράφοι του πάνελ;».

«Όχι σε καμία περίπτωση κύριε Υπουργέ… ας ηρεμίσουμε λίγο και ας προχωρήσουμε στο επόμενο θέμα που νομίζω ότι αφορά το σύνολο της κοινωνίας. Ο κύριος Μίμης Ράλλης είναι το πρόσωπο των ημερών, λόγω της δραστηριότητας του ύστερα και από τις τελευταίες αποκαλύψεις. Θα ήθελα το σχόλιο σας…».

«Κοιτάξτε… ο κύριος Ράλλης γνωστός σε όλους μας από τις μεσημεριανές τηλεοπτικές του εκπομπές είναι ένα περίεργο πρόσωπο. Και προσωπικά μπορώ να σας διαβεβαιώσω για αυτό. Πριν λίγο καιρό είχε μπουκάρει στο γραφείο μου και…», είπε και σταμάτησε. Είχε πει χαζομάρα. Είχε πει κάτι που σύντομα θα το μετάνιωνε. «Βοήθησε τον!», έλεγαν στο ακουστικό της Ισκαριώτη, αλλά δεν πρόλαβε.

«Τι είπατε;», είπε ο Νέλλος. «Μια στιγμή Υπουργέ. Ως τι εισήλθε έτσι στο γραφείο σας; Τι ήθελε;».

Η Δάντη είχε παγώσει, όπως και ο Υπουργός. «Εεε… ήθελε μια εξυπηρέτηση… ααα… στην οποία φυσικά δεν… εεε… δεν ικανοποίησα…».

«Τι εξυπηρέτηση ήθελε;».

«Δεν νομίζω να έχει τόσο σημασία για το θέμα μας…», είπε η Ναταλί και προσπάθησε να αλλάξει θέμα.

«Τι λες Ναταλί μου. Δεν έχει αυτό σχέση; Τι ήθελε κύριε Υπουργέ;», επέμεινε.

«Κάτι σχετικά με την φρουρά του…».

«Μας λέτε ότι η Ελληνική Αστυνομία φρουρεί τον κύριο Ράλλη;».

Δεν απάντησε συγκεκριμένα. Αυτό όμως έφτανε. Μετά από δέκα λεπτά, το Εργατικό Κόμμα αντέδρασε ζητώντας από το Υπουργείο Προστασίας του Πολίτη να δώσει εξηγήσεις. Τελικά μετά από λίγη ώρα, το Υπουργείο ανακοίνωσε από κοινού με την ηγεσία της ΕΛΑΣ ότι στην οικία του Μίμη Ράλλη απασχολούνταν δέκα αστυνομικοί. Η συνέχεια ήταν εφιαλτική. Τα δελτία ειδήσεων δεν αναπαρήγαγαν την είδηση της ανακοίνωσης του Υπουργείου, ενώ τα social media και οι χρήστες τους οργίαζαν για την ξεφτίλα της ελληνικής ενημέρωσης, την ώρα που ένα από τα κανάλια του Γρίβα δημοσίευσε μια δημοσκόπηση όπου το Φιλελεύθερο Κόμμα συγκέντρωνε σχεδόν 40%, με το Εργατικό Κόμμα να είναι το 19%, μόλις πέντε μονάδες πάνω από τον Εναλλακτικό Συνασπισμό, που συγκέντρωνε 14%, παρουσιάζοντας τεράστια άνοδο στα ποσοστά του. Όλοι γέλασαν με την δημοσκόπηση και κορόιδευαν τον Κορωναίο, πως δήθεν ήταν πρώτος και σε δημοσκοπήσεις γειτονικών χωρών. Το θέμα όμως γινόταν αρκετά πιο πολιτικό. Ο Ράλλης είχε αστυνομική φύλαξη, οι δημοσκοπήσεις ήταν ανακριβείς και αστείες, τα ΜΜΕ έπαιζαν ότι να ναι, ο Γρίβας διατηρούσε σύστημα εκμετάλλευσης γυναικών, ο Αντιπρόεδρος κατηγορούνταν για σεξουαλική παρενόχληση. Όλοι ζητούσαν εξηγήσεις. Η Φιλιώ Μεγαπάνου και η ΦυλΙΑ είχαν καταφέρει να συντονίσουν την αντίδραση του κόσμου και να την οργανώσουν σε ένα αμιγώς πολιτικό επίπεδο, με την βοήθεια του Εργατικού Κόμματος, στην βάση της σύγκρουσης του λαού με την ολιγαρχία του Φιλελεύθερου Κόμματος.

Μάρκος Κορωναίος

Μέγαρο Μαξίμου

Η αποκάλυψη του Φιλίδη τον είχε εξοργίσει. Το επιτελείο και τα ΜΜΕ προσπαθούσαν πολύ σκληρά να μαζέψουν την κατάσταση και η δήλωση του Υπουργού Προστασίας του Πολίτη είχε εκτροχιάσει όλες τις σκέψεις, όλα τα σχέδια οξύνοντας περισσότερο τον παράγοντα Ράλλη. Μια σύσκεψη είχε μόλις τελειώσει. Ο Υπουργός έπρεπε να φύγει αλλά αυτό δεν θα άλλαζε τίποτα. Κατά πάσα πιθανότητα θα άνοιγε την πληγή δίνοντας πάτημα στην αντιπολίτευση. Δεν υπήρχε άλλη επιλογή όμως. Δεν μπορούσε ο Φιλίδης να μείνει στην θέση του έπειτα από αυτό. Τόσο ο Γρίβας και η Μαρία Νικολάου, η Πρόεδρος του ΣΕΒ, όσο όμως και η αδερφή του και η γυναίκα του ήθελαν το κεφάλι του Υπουργού στο πιάτο. Έπρεπε λοιπόν να βρεθεί ένα σχέδιο λυτρωτικής λύσης, και αυτό είχε ως εξής: Η αντικατάσταση του Υπουργού θα καλυφθεί σε διαρκώς μειωμένο τηλεοπτικό χρόνο, δηλαδή την πρώτη μέρα θα αφιερωθούν δέκα λεπτά, την δεύτερη πέντε και την τρίτη δύο, χωρίς πολλές λεπτομέρειες και χωρίς ιδιαίτερο σχολιασμό. Αντιθέτως οι συζητήσεις τα πάνελ όλων των εκπομπών μηδεμίας εξαιρουμένης θα αύξαναν τον χρόνο που αφιέρωναν στο Σκάνδαλο Ρούσου.

Φυσικά ένα καυτό καρφί ήταν τα social media. Εκεί η μόνη επέμβαση που μπορούσαν να κάνουν ήταν οι αλλαγές στον αλγόριθμο με τέτοιο τρόπο ώστε να κατεβαίνουν οι «ενοχλητικές» αναρτήσεις για συγκεκριμένο χρονικό διάστημα σπάζοντας τον κώδικα ακροαματικότητας. 

Ο Γρίβας τον κάλεσε από ασφαλή γραμμή. «Ναι…».

«Πρέπει να φύγει ο Φιλίδης, το αντιλαμβάνεσαι αυτό, έτσι;». Μπήκε απευθείας στο θέμα.

«Ναι. Πρέπει».

Περίμενε να ακούσει το σχέδιο του, τις σκέψεις του, ξέροντας ότι θα τις απορρίψει. «Σκέφτομαι να το αναλάβω προσωπικά το Υπουργείο, ώστε να δώσω και ένα μήνυμα για την τάξη και την ασφάλεια…».

«Μην είσαι βλάκας. Δεν θέλουμε οι επιθέσεις να σε θίξουν προσωπικά. Δεν είσαι αναλώσιμος. Για αυτήν την θέση χρειαζόμαστε κάποιον πραγματικά αναλώσιμο και ταυτόχρονα μυστικοπαθή… και νομίζω ότι έχω το κατάλληλο άτομο…».

«Από το κόμμα;».

«Ναι… τον Κλεομένη Δράκογλου…».

«Παντελή αυτός είναι ακροδεξιός… δεν… δεν θα μας κάνει καλό επικοινωνιακά».

«Ναι αλλά είναι ένα άτομο που μπορούμε να εμπιστευτούμε. Έχει πάντα κάτι να πει. Δεν μιλάει πολύ και το πιο σημαντικό θα κάνει την δουλειά. Πρέπει να σπάσει η λαϊκή αντίδραση τώρα που είναι νωρίς Μάρκο. Μην ξεχνάς. Όχι τα ίδια λάθη».

«Πρέπει κάτι να τους δώσουμε τότε…».

«Τι εννοείς;», είπε ο Γρίβας και ακούστηκε σαν να κάθισε καλύτερα στην καρέκλα του.

«Αυτό που εννοώ ότι πρέπει να καταλάβεις ότι δεν μπορούμε να σώσουμε τον Ράλλη. Κατά πάσα πιθανότητα θα επέμβει εισαγγελέας και οι προσβάσεις μας στην δικαιοσύνη δεν αρκούν».

«Μα τι διάολο πρωθυπουργός είσαι…».

«Αυτό είναι το θέμα. Είναι επικίνδυνο. Το ίδιο και για σένα. Αυτό που μπορεί να γίνει είναι να κανονίσουμε να βγει μετά από κάποιο χρονικό διάστημα με εγγύηση…».

Δεν του άρεσε η ιδέα, αλλά αντιλαμβανόταν ότι οι συνθήκες δεν ήταν και οι κατάλληλες. Δεν επρόκειτο τόσο περί θυσίας, αλλά πιο πολύ περί μιας βραχύχρονης αποχώρησης από την δημοσιότητα. Μέχρι να ηρεμίσει η δημόσια σφαίρα και μέχρι το Σχέδιο ΔΙΑΣ να αρχίσει να δείχνει τους καρπούς του.

Χάρης Ανδρέου

Τηλεοπτικός Σταθμός Channel 6

«Κυρίες και κύριοι, όπως σας είχαμε ενημερώσει έχουμε σήμερα μαζί μας τον Γενικό Γραμματέα του Εργατικού Κόμματος και αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης, κύριο Χάρη Ανδρέου, ώστε να συζητήσουμε τα πάντα», είπε ο Γιώργος Κίμογλου, που παρουσίαζε κατ’ εξαίρεση το κεντρικό δελτίο ειδήσεων του δημοφιλέστερου καναλιού της χώρας, ιδιοκτησίας Παντελή Γρίβα, χαμογελώντας στον Ανδρέου.

«Καλησπέρα σας κύριε Κίμογλου, χαίρομαι που βρίσκομαι στο δελτίο σας…».

«Κύριε Πρόεδρε, βλέπουμε τις τελευταίες ημέρες το πολιτικό σκηνικό να οξύνεται. Σκάνδαλα φαίνεται να εμφανίζονται από παντού. Από την μία η κυρία Ρούσου, από την άλλη ο κύριος Ράλλης και θα ρωτήσω το εξής απλό: που βαδίζει αυτός ο τόπος;».

Ο Ανδρέου γέλασε ελαφρώς ακούγοντας την ερώτηση.

«Ενδιαφέρουσα η ερώτηση σας κύριε Κίμογλου. Θα περίμενα εναγωνίως την απάντηση του κυρίου Κορωναίου. Αυτό λέω εδώ και πόσο καιρό. Η αλαζονεία του πρωθυπουργού μας οδηγεί σε απίστευτα ταραγμένες περιόδους. Ειρωνεύεται τον ίδιο τον λαό του! Λειτουργεί σαν Λουδοβίκος! Δημιούργησε ένα σκάνδαλο, μια στημένη υπόθεση κατηγορώντας την κυρία Ρούσου, ενώ στην πραγματικότητα ο ίδιος είναι μπλεγμένος σε τεράστια σκάνδαλα και σε σκοτεινούς κύκλους…».

«Σχετικά με αυτό… θα ήθελα πραγματικά την άποψη σας, γιατί για παράδειγμα η υπόθεση της πρώην Υπουργού Ρούσου να είναι σκευωρία, και η υπόθεση Ράλλη να είναι ένα μεγάλο σκάνδαλο;».

«Αλήθεια το λέτε αυτό; Σε δικό σας δελτίο έπαιζε τότε ως θέμα η αναξιοπιστία της ΑΤΕ ΑΕ. Επιτρέψτε μου να σας θυμίσω… Η ΑΤΕ ΑΕ συνεργαζόταν με τις ελληνικές κυβερνήσεις για τα δημόσια έργα για αρκετά χρόνια, για αυτό και μόλις ανέλαβε το Εργατικό Κόμμα το 2005 ξεκίνησε έρευνα για τις δραστηριότητες της. Ολοκληρώθηκε λίγο καιρό μετά. Όταν λοιπόν ήρθε η ώρα του ΜΕΤΡΟ απορρίψαμε την εταιρεία και επιλέξαμε μέσα από ανοιχτό διαγωνισμό την ΘΗΣΕΑΣ του κυρίου Μακντόναλντ. Όταν κι αυτή αποδείχτηκε κάρβουνο, το έργο σταμάτησε. Το προεκλογικό μας πρόγραμμα για τον Μάιο ήταν ξεκάθαρο. Θα ολοκληρώναμε τον διαγωνισμό και το έργο. Ο λαός όμως είχε άλλη άποψη. Έπεσε θύμα της πλάνης του Φιλελεύθερου Κόμματος. Και δυστυχώς αυτό αποδεικνύεται σήμερα… και είναι απορίας άξιο, και υπόσχομαι ότι όταν έρθουμε στα πράγματα θα το διερευνήσουμε… το πως έγιναν οι εκλογές, κάτω από ποιες συνθήκες, κάτω από ποιο πλαίσιο δημοσίου διαλόγου».

«Ναι αλλά γιατί η υπόθεση Ράλλη να είναι μια σκευωρία; Θα μπορούσε να πει κανείς ότι είναι στημένο».

«Στημένο από ποιόν; Μα υπάρχουν καταγγελίες. Ένα κορίτσι, θύμα του κυκλώματος, που τώρα αγνοείται -και δεν είδα αυτό να το αναπαράγετε στο δελτίο σας- τα καταγγέλλει όλα αυτά. Εκτός αν θεωρούμε ότι λέει ψέματα; Και δεν είναι σημαντικό να ξέρουμε αν ο κύριος Κορωναίος καταγγέλλει αυτήν την κοπέλα για ψέματα;».

Ο Γιώργος Κίμογλου κοίταξε τα χαρτιά που είχε μπροστά του. «Μάλιστα… είστε κατανοητός… όσον αφορά την αντίδραση του κόσμου; Βλέπουμε να γίνονται σοβαρά επεισόδια στο κέντρο της Αθήνας και η κυβέρνηση σας κατηγορεί ότι τα υποκινείτε. Θα ήθελα σίγουρα την απάντηση σας, αλλά κυρίως θα με ενδιέφερε να ακούσω την θέση σας συνολικά για τα επεισόδια…».

«Κοιτάξτε… Η βία οδηγεί στην βία. Αυτό είναι αδιαπραγμάτευτο. Η βία του κυρίου Κορωναίου με τις προκλητικές ‘μεταρρυθμίσεις’, όπως αρέσκεται να λέει, στην αστυνομία, η αλαζονεία με την οποία απευθύνεται στους πολίτες και στους πολιτικούς του αντιπάλους, τα πεπραγμένα των συνεργατών του έχουν θυμώσει την κοινωνία και σίγουρα δημιουργούν τις συνθήκες για βίαιες αντιδράσεις. Η φθορά θα είναι πιο μεγάλη από όσο περιμένει η κυβέρνηση…».

«Ναι αλλά επιτρέψτε μου κύριε Πρόεδρε… οι δημοσκοπήσεις σας δείχνουν αρκετά πίσω σε σχέση με την κυβέρνηση και ο Εναλλακτικός Συνασπισμός σας πλησιάζει αρκετά…».

«Οι δημοσκοπήσεις είναι αποτυπώσεις της στιγμής. Και θα έλεγα ότι αποτελεί και ένα ζήτημα, το πως γίνονται αυτές οι δημοσκοπήσεις, την μεθοδολογία τους δηλαδή…».

«Πέρα από τους δημοσιογράφους, αμφισβητείτε και τις δημοσκοπήσεις;».

«Όχι ακριβώς. Απλά πολλές φορές τα αποτελέσματα τους είναι… ενδιαφέροντα από πολλές πλευρές…».

Ο δημοσιογράφος μόρφασε και φάνηκε να γελάει. «Μάλιστα… στην χθεσινή σας αντιπαράθεση στην Βουλή ζητήσατε από τον πρωθυπουργό να δώσει εξηγήσεις για το τι τον συνδέει με τον Μίμη Ράλλη, ώστε όπως είπατε, ‘να του παράσχει τέτοιου είδους προστασία’. Τι σας κάνει να πιστεύετε ότι πράγματι υπάρχει σχέση ανάμεσα τους;».

«Συγγνώμη κύριε Κίμογλου, εσείς δεν το βλέπετε; Αρχίζω να πιστεύω ότι ζούμε σε διαφορετική χώρα. Πρώτον έχουμε την υπόθεση των κοινών επιχειρηματικών δραστηριοτήτων στην Γερμανία με τον κύριο Γρίβα, δεύτερον υπάρχει η καταγγελία της Ζάρια Λόροβα, η οποία αγνοείται επαναλαμβάνω, και η οποία κατονόμασε στελέχη του Φιλελεύθερου Κόμματος και τον πρωθυπουργό ως εμπλεκόμενους. Και μένα αυτή είναι η απορία μου… Τι συμβαίνει εδώ!».

Ο Κίμογλου κοίταξε τα χαρτιά του για πολλοστή φορά. «Ο Γρίβας δεν έχει σχέση. Ο Γρίβας δεν έχει σχέση. Δεν έχει αποδειχτεί τίποτα!», ήχησε το ακουστικό του. «Ο κύριος Γρίβας δεν έχει αποδειχτεί ότι έχει εμπλοκή, οπότε ας περιμένουμε την δικαιοσύνη…».

Ο Ανδρέου άκουσε την οδηγία από το ακουστικό του δημοσιογράφου, αλλά δεν είπε τίποτα. Εξάλλου βρισκόταν στο στρατόπεδο του εχθρού. Χαμογέλασε και έπειτα σταύρωσε τα χέρια λέγοντας: «Σίγουρα… αυτό περιμένουμε όλοι…».

Παντελής Γρίβας

Εκάλη

Δεν ήθελε να τον ακούσει πάλι τον Ράλλη. Πάλι αυτή η ενοχλητική φάτσα με το παχύ μουστάκι και την φαλάκρα. Πάλι οι φόβοι να μην πάει φυλακή και το πόσο υποχρεωμένος του είναι, πως πρέπει να τον σώσει, πόσα του οφείλει και πολλά άλλα. Δεν είχε όρεξη να τον ακούσει, αλλά δεν είχε και άλλη επιλογή. Τα πράγματα είχαν στενέψει πολύ. Μπορεί να είχαν ξεφορτωθεί την Ζάρια, αλλά άργησαν πάρα πολύ και το θέμα βρισκόταν αναγκαστικά στο επίκεντρο. Οι δημοσιογράφοι δεν μπορούσαν να μην το αναφέρουν καν, καθώς αυτό θα ήταν ξεδιάντροπη και ολοφάνερη παραβίαση του δεοντολογικού τους κώδικα. Υπήρχαν περιθώρια για κουκούλωμα, μαζί με αυστηρά όρια. Η εντολή από τους διευθυντές προγράμματος ήταν σαφής, «όσο μπορούμε δεν παίζουμε και δεν σχολιάζουμε την υπόθεση Ράλλη, αλλά δείχνουμε πιο πολύ Ρούσου». Το ανέφεραν όμως οι βουλευτές του Εργατικού Κόμματος, που ήταν καλεσμένοι στα πάνελ, οπότε και τότε οι παρουσιαστές μαζί με τους βουλευτές του Φιλελεύθερου Κόμματος άλλαζαν συζήτηση ή την οδηγούσαν σε διαφορετικές ατραπούς.

Έπρεπε να του απαντήσει και να τον καθησυχάσει για τελευταία φορά. «Ναι…».

«Ναι… Παντελή ακούς;».

«Μίλα ρε. Μίλα! Έχεις καλέσει πόσες φορές και λέμε συνέχεια τα ίδια. Πες μου τι θέλεις;».

Δεν απάντησε. Έκλαιγε. «Δεν θέλω να πάω φυλακή Παντελή… προστάτεψε με…».

«Δεν θα πας φυλακή και μην κλαις γαμώ το κέρατο, σαν παλιογκόμενα! Αν είναι δυνατόν! Για να πας εσύ φυλακή πρέπει τα πράγματα να εξελιχθούν πολύ άσχημα, και να είσαι σίγουρος ότι αν φτάσουμε σε αυτό το σημείο, θα έχουμε πολλά περισσότερα προβλήματα…».

«Δηλαδή;».

«Δηλαδή ηλίθιε πρέπει να βγει ένταλμα σύλληψης και να οδηγηθείς στον εισαγγελέα! Ο Μάρκος μου είπε ότι αυτό είναι δύσκολο. Έχει μιλήσει με τον Υπουργό Δικαιοσύνης και τον διαβεβαίωσε ότι δεν υπάρχει τέτοιο πρόβλημα. Θα πιέσει τον εισαγγελέα και όλα καλά».

«Φτάνει αυτό;».

«Τι εννοείς;», ρώτησε ο Γρίβας με μια δόση εκνευρισμού. 

Ο Ράλλης απάντησε ήρεμα. «Φτάνει αυτό για να αποφύγουμε την σύλληψη, την φυλακή;».

Προσπάθησε να συγκρατήσει τα νεύρα του, αλλά πραγματικά ήταν σχεδόν αδύνατο. «Ρε μαλάκα τι να πω! Δεν ξέρω! Κάνουμε υπομονή και περιμένουμε να δούμε πως θα εξελιχθούν τα πράγματα… δεν είναι εύκολη η παρέμβαση στην δικαιοσύνη… και είναι και επικίνδυνη τις μέρες αυτές…».

«Πρέπει να με σώσεις Αφεντικό…», κλαψούρισε ξανά ο Ράλλης. «Ξέρεις ότι θα σπάσω αν με πιάσουν…».

«Τι;», ρώτησε ο Γρίβας νευριασμένα. «Τι θα ΚΑΝΕΙΣ;».

«Θα σπάσω… Θα τα ξεράσω όλα…».

Χτύπησε το χέρι του στο τραπέζι, τόσο δυνατά που ταρακουνήθηκε το ακουστικό του. «ΔΕΝ ΘΑ ΤΟΛΜΗΣΕΙΣ ΝΑ ΠΕΙΣ ΤΙΠΟΤΑ! ΜΕ ΑΚΟΥΣ!».

«Μα…».

«Δεν έχει μα!», φώναξε διακόπτοντας τον. «Αν τολμήσεις να πεις το οτιδήποτε δεν θα δεις το φως της ημέρας! Θα κάνεις υπομονή και θα ακολουθήσεις τις οδηγίες μου!». 

Ο Ράλλης προσπάθησε να απαντήσει αλλά δεν πρόλαβε, καθώς ο Παντελής Γρίβας είχε ήδη κλείσει το τηλέφωνο. Βάρεσε το κινητό του στο γραφείο και ξέσπασε σε κλάματα φωνάζοντας ιταλικές λέξεις, φωνάζοντας την μητέρα του να τον σώσει από τους μπελάδες του οικογενειακού του χαρίσματος. Ο Γρίβας ανησυχούσε για πρώτη φορά στην ζωή του. Κοίταξε έξω από το παράθυρο του γραφείου του και σκέφτηκε τις ενδεχόμενες καταλήξεις της υπόθεσης. Του είχε πει ψέματα. Κατά πάσα πιθανότητα ο εισαγγελέας θα ζητούσε την σύλληψη του Ράλλη και τότε τα πράγματα θα περιπλέκονταν ακόμα περισσότερο.