Σκοτεινός Νοέμβρης, Πολιτική φαντασία μιας εκτροπής XVIΙ

Λέξεις: Φώτης Κυζάκης

Στο αποκορύφωμα της σύγκρουσης για το μέλλον της ευρωπαϊκής ενοποίησης, στην Ελλάδα συντελείται μια μεγάλη πολιτική αλλαγή. Ο Μάρκος Κορωναίος είναι ο πολιτικός που καταφέρνει να φέρει το Φιλελεύθερο Κόμμα ξανά στην εξουσία έπειτα από δεκατρία χρόνια πολιτικής κυριαρχίας του Εργατικού Κόμματος.

Η πραγματική δύναμη του όμως πηγάζει από τις δυνάμεις του παρακράτους. Την στιγμή που μια κοινωνική εξέγερση ξεσπά στην Αθήνα, με αφορμή σκάνδαλα σεξουαλικής παρενόχλησης και σωματεμπορίας, οι ευρωπαϊκές εξελίξεις αναδεικνύουν την Ελλάδα στο πιο σημαντικό κομμάτι της διεθνούς σκακιέρας. Το διακύβευμα είναι τεράστιο. Είναι η ηγεμονία στην Ευρώπη.

Το παρελθόν των πολιτικών ελίτ, οι ρίζες της ηγεμονίας του Εργατικού Κόμματος και η συνταγή της νίκης του Μάρκου Κορωναίου ξεδιπλώνονται σε μια ελληνική κοινωνία, που μοιάζει περισσότερο από ποτέ με πυριτιδαποθήκη.

Τον σκοτεινό Νοέμβρη του 2018, η Ελλάδα είναι μια χώρα που φλερτάρει επικίνδυνα με την εκτροπή και ο λαός πρέπει να αποφασίσει: ο Μάρκος Κορωναίος είναι η αυγή μιας νέας βάρβαρης εποχής ή ένας διάττοντας αστέρας, πριν την μεγάλη ανατροπή;

θυμηθείτε εδώ τα προηγούμενα μέρη:

Κεφάλαιο 17ο

10 Νοεμβρίου 2018

Μίμης Ράλλης

Εκάλη

Η ελληνική κοινωνία είχε σοκαριστεί κατά έναν υποκριτικό τρόπο. Όλοι γνώριζαν ότι ο Ράλλης ήταν ένοχος, αλλά άλλο πράγμα να το διαβάζεις στα social media και άλλο να το βλέπεις πλέον στην τηλεόραση ως κεντρικό θέμα. Τα ΜΜΕ δεν είχαν πλέον άλλη επιλογή, από το να καλύψουν δημοσιογραφικά την σύλληψη του Μίμη Ράλλη. Παρόλο που ο εισαγγελέας είχε εκδώσει το ένταλμα σύλληψης, η αστυνομία έκανε αρκετή ώρα να τον συλλάβει. Η σύλληψη έγινε το μεσημέρι και οι έρευνες που έγιναν στο σπίτι του δεν βρήκαν κάποιο ενοχοποιητικό στοιχείο. Του έδωσαν όλο το ελεύθερο να καθαρίσει τα πάντα. Τα βίντεο με τον εκκεντρικό παρουσιαστή να μπαίνει με γυαλιά ηλίου μέσα στο περιπολικό έκαναν τον γύρο της Ελλάδας και τα social media πήραν φωτιά καταγγέλλοντας την κυβέρνηση για την ολιγωρία της στο συγκεκριμένο θέμα. Την ίδια στιγμή στο Προεδρικό Μέγαρο γινόταν η ορκωμοσία του νέου Υπουργού Προστασίας του Πολίτη, του Κλεομένη Δράκογλου, υπό τις διαμαρτυρίες της αντιπολίτευσης και των συγκεντρωμένων στην συμβολή των οδών Ηρώδου Αττικού και Πέτρου Αραβαντινού.

Ο Γρίβας μιλούσε με την Παπαδοπούλου και κανόνιζαν πότε θα ξαναβρεθούν από κοντά. Εντωμεταξύ εκείνη επέμενε να μάθει λεπτομέρειες για την υπουργοποίηση Δράκογλου, λόγω της σχέσης που είχε ο νέος Υπουργός με την ηγεσία του Εναλλακτικού Συνασπισμού. «Μέχρι που φτάνουν οι άκρες σου Παντελή, αγάπη μου;». 

Ο Παντελής χαμογέλασε, αλλά δεν της απάντησε. 

«Μωρό μου παντού έχω άκρες. Θα έρθει και η στιγμή σου…».

«Αυτό μου ακούγεται πολύ σεξουαλικό», είπε και χαχάνισε.

Ο Παντελής απλά μόρφασε και κοίταξε το δεύτερο κινητό του. Τον έπαιρνε ο Ράλλης. «Πρέπει να κλείσω», είπε απότομα. Δεν περίμενε την απάντηση της και σήκωσε το άλλο τηλέφωνο γρήγορα. «Ναι…».

«Βγάλε με από εδώ!».

«Ρε μαλάκα περίμενε, άκουσε με…».

«ΒΓΑΛΕ ΜΕ ΑΠΟ ΕΔΩ!», φώναξε και άρχισε να κλαίει στο ακουστικό του.

«Χαλάρωσε… Πρώτα από όλα, έχω συνεννοηθεί να έχεις ειδική μεταχείριση… Όλο αυτό θα γίνει μέχρι την δίκη, μετά θα βγεις… Αυτό είναι υπόσχεση…».

«Είπες ότι για να με συλλάβουν πρέπει τα πράγματα να είναι άγρια! Λοιπόν; Είναι άγρια;».

Ακούστηκε λίγο ειρωνικός.

«Κάπως…».

Η απάντηση του Γρίβα δεν του άρεσε.

Συνέχισε να κλαίει. «Αν δεν με βγάλεις τώρα, θα τα ξεράσω όλα…», ψιθύρισε μέσα στους λυγμούς του. Ο Γρίβας έσφιξε το ακουστικό του. 

«Με απειλείς;», είπε και το χέρι του άρχισε να τρέμει. 

«Προσπαθώ να επιβιώσω…». Η φωνή του ήταν ευαίσθητη, ευάλωτη. Πρέπει να ήταν πιωμένος. 

«Αν πεις το οτιδήποτε, τελείωσες!», απάντησε ο Γρίβας και έκλεισε το τηλέφωνο. 

Σηκώθηκε από την καρέκλα του, πήρε το σακάκι και βγήκε από το γραφείο χτυπώντας την πόρτα δυνατά. Διέταξε τον οδηγό του να τον μεταφέρει στο Μέγαρο Μαξίμου και τον γραμματέα του να ενημερώσει τον πρωθυπουργό ότι έχουν να συζητήσουν ένα πολύ σημαντικό ζήτημα.

Μάρκος Κορωναίος

Μέγαρο Μαξίμου

Τα νεύρα του είχαν τεντώσει, καθώς η κατάσταση πλέον δεν ελεγχόταν. Η Αθήνα δεν είχε γίνει ναρκοπέδιο κατά τύχη. Η αστυνομία είχε χάσει πλέον τον έλεγχο της πόλης. Δεν άφηναν να διαρρεύσει κάτι τέτοιο φυσικά, καθώς η άγνοια ήταν η ισορροπία. Ένα απλό μπαμ μπορούσε να τα τινάξει όλα στον αέρα. Όλοι όμως αντιλαμβάνονταν ότι τα πράγματα είχαν ξεφύγει. Λίγη ώρα πριν, ο γηραιός Πρόεδρος της Δημοκρατίας, ο Λάμπρος Τσακίρης, είχε φυγαδευτεί από εκδήλωση στο Μουσείο Μπενάκη, στην οποία μιλούσε, μετά την ορκωμοσία Δράκογλου, λόγω εισβολής πολιτών από την συγκέντρωση έξω από τον χώρο. Φώναζαν συνθήματα εναντίον του Προέδρου και ζητούσαν να παραιτήσει την κυβέρνηση. Μόλις έφυγε από το Μουσείο τηλεφώνησε αμέσως στον Κορωναίο. 

«Κύριε πρωθυπουργέ νομίζω ότι πλέον δεν έχετε τον λαό με το μέρος σας. Είμαι στην δυσάρεστη θέση να…».

«Μια στιγμή Πρόεδρε. Ούτε να το σκέφτεσαι. Δεν υπάρχει περίπτωση παραίτησης της κυβέρνησης. Δεν έχουμε ηττηθεί ακόμα».

«Μάρκο δεν έχουμε πόλεμο. Δεν μπορούμε να έχουμε πόλεμο με τον λαό. Δεν πρόκειται κάποιος να κερδίσει. Οι πολίτες δεν είναι εχθροί μας…».

«Εκλέχθηκες με τις ψήφους του κόμματος μου. Μου το χρωστάς! Θα ακολουθήσεις την γραμμή και όταν όλα αυτά τελειώσουν θα ανανεώσω την θητεία σου», είπε ο Κορωναίος θυμωμένα.

«Σύμφωνα με το Σύνταγμα…».

«Άσε το Σύνταγμα και σκέψου την πολιτική σου επιβίωση. Δεν νομίζω να θες να καταλήξεις κάπου που δεν θα σου άρεσε καθόλου…».

«Κάνεις κακό στο κόμμα μας!».

«Θα περιορίσεις τις δημόσιες εμφανίσεις σου και τις δηλώσεις για τα επεισόδια και όλα θα πάνε καλά…», συνέχισε ο πρωθυπουργός, χωρίς να δώσει σημασία σε αυτά που του έλεγε. Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας είχε όμως δίκιο. Δεν μπορούσαν να κηρύξουν πόλεμο στον λαό, γιατί με αυτόν τον τρόπο καταστρεφόταν το σχέδιο που τους έφερε στην εξουσία. Έπρεπε να κάνουν μια υποχώρηση. Ίσως να παραιτήσουν τον Αντιπρόεδρο. Πάλι όμως ήταν αμφιλεγόμενο αν θα κόπαζε ο θυμός των πολιτών της πρωτεύουσας. Κάθε μέρα είχαν πορείες, που γίνονταν συνεχώς πιο μεγάλες. Τα επεισόδια γίνονταν πιο ακραία και μέρα με την μέρα φαινόταν ότι η αστυνομία έχανε το παιχνίδι. 

Το νέο «πολεμικό συμβούλιο» όπως το είχαν ονομάσει, απαρτιζόταν από τον πρωθυπουργό, τον αρχηγό της αστυνομίας, τον Υπουργό Προστασίας του Πολίτη, την Υπουργό Εσωτερικών, τον κυβερνητικό εκπρόσωπο και τον Παντελή Γρίβα. Η τεχνογνωσία αυτού του Συμβουλίου ήταν γνωστή από την προηγούμενη κυβέρνηση και από το Κυβερνητικό Συμβούλιο Δημοκρατικής Άμυνας. Η κυβέρνηση με άλλα λόγια φοβόταν μια εκτροπή. Ίσως δεν φοβόταν, αλλά προετοίμαζε μια εκτροπή, υπό τον φόβο μιας υποτιθέμενης εκτροπής. Ίσως η Δημοκρατική Άμυνα δεν ήταν τίποτα άλλο από την κατασκευή ενός εχθρού, ενάντια στον οποίο «η πατρίδα πρέπει να αμυνθεί». Κατά γενική ομολογία όσων γνώριζαν, η Ορφανού είχε κάνει πάρα πολλά λάθη. Η ανασύσταση του ΣΕΒ, η προσπάθεια της να συμβιβαστεί, ο Τσακίρης ως Πρόεδρος της Δημοκρατίας, το ΚΥΣΔΑ. Όλα αυτά είχαν σκάψει το λάκκο όχι μόνο του κόμματος της, αλλά και της ίδιας της χώρας.

Το κύριο θέμα συζήτησης ήταν τα νέα καταπραϋντικά μέτρα που θα ανακοίνωνε ο Κορωναίος στο διάγγελμα του σε λίγη ώρα. 

«Μάρκο θεωρώ σημαντικό να αλλάξεις τον Αντιπρόεδρο. Είναι τουλάχιστον ένα πρώτο βήμα…», είπε η Δέσποινα Ματθαιούδη, η Υπουργός Εσωτερικών και μετριοπαθές κεντρώο στέλεχος του κόμματος.

Ο πρωθυπουργός έτριψε το πιγούνι του δύσπιστα. «Οι υπόλοιποι;».

«Εγώ Πρόεδρε είμαι υπέρ μιας πιο σκληρής γραμμής. Θεωρώ ότι δεν πρέπει να μιλάμε για καταπράυνση, αλλά για αντεπίθεση…», ξεκίνησε να λέει ο νέος Υπουργός Προστασίας του Πολίτης, Κλεομένης Δράκογλου, μέχρι που τον διέκοψε ο κυβερνητικός εκπρόσωπος, Δημήτρης Καραφύλλου. «Δεν θα αντεπιτεθούμε στον λαό μας. Αν είναι δυνατόν…».

«Δεν θα αντεπιτεθούμε στον λαό μας αγαπητέ. Αυτός δεν είναι ο λαός μας. Αυτοί είναι καταληψίες, μπαχαλάκηδες, που δεν προλάβαμε να τους καθαρίσουμε από τις καταλήψεις των Εξαρχείων… Πρέπει να τους χτυπήσουμε μια και καλή. Οι δημοσκοπήσεις θα είναι αμείλικτες μαζί μας, αν δεν πάρουμε ξανά τον έλεγχο της Αθήνας!».

«Και τι προτείνεις;», είπε ο Κορωναίος και μέσα του μετάνιωσε την ώρα και την στιγμή που έκανε Υπουργό αυτόν τον φασίστα. Ήταν όμως άνθρωπος του Γρίβα.

«Προτείνω απαγόρευση κυκλοφορίας στον Δήμο της Αθήνας από τις 11 το βράδυ μέχρι 5 το πρωί. Εκείνη την ώρα σαν μια καλή ηλεκτρική σκούπα θα μαζέψουμε όλα τα σκουπίδια από την πόλη. Μόλις ξημερώσει θα έχουμε πάλι τον έλεγχο… Από 12 Νοέμβρη μπορεί να ξεκινήσει…».

Η Υπουργός Εσωτερικών αντέδρασε. 

«Εγώ διαφωνώ… δεν μπορούμε να μιλάμε έτσι για τους πολίτες. Δεν μπορούμε να επιβάλλουμε απαγόρευση κυκλοφορίας… Εφόσον λοιπόν είναι στην αρμοδιότητα μου, δεν μπορώ να το δεχτώ…».

«Ε τότε μπορούμε να σου πάρουμε την αρμοδιότητα…», είπε ο Γρίβας, που καθόταν χαλαρός στην καρέκλα του Υπουργικού Συμβουλίου.

«Συγγνώμη; Πρόεδρε ενστερνίζεσαι αυτήν την θέση;», είπε η Ματθαιούδη, αλλά ο Μάρκος δεν της απάντησε. Φυσικά και δεν συμφωνούσε με την απαγόρευση κυκλοφορίας, αλλά δεν μπορούσε να κάνει τίποτα. Κοίταξε τον Καραφύλλου. 

«Δεν έχουμε άλλη επιλογή… Δημήτρη μίλα με την ομάδα επικοινωνίας, να ξεκινήσουν να γράφουν το κείμενο… θα ακολουθήσουμε την πρόταση του Κλεομένη…».

Η Υπουργός Εσωτερικών σηκώθηκε και έφυγε εμφανώς δυσαρεστημένη. Ο Δράκογλου χαμογέλασε βλέποντας την Υπουργό να φεύγει χτυπώντας την πόρτα δυνατά. «Πρόεδρε… γυναίκες… δεν ξεχωρίζουν το συναίσθημα από την ανάγκη…». Ο Μάρκος δεν ήθελε να συμφωνήσει, οπότε και δεν είπε τίποτα. Σηκώθηκε απλά και άναψε ένα τσιγάρο. Φύσηξε τον καπνό στο τζάμι και σχημάτισε ένα Χ στο θόλωμα. Κοίταξε έξω από το παράθυρο τον Κήπο του Μεγάρου και αναστέναξε.

Στις 18:34 έφτασε το συνεργείο της ΕΡΤ. Στις 19:03 όλα ήταν έτοιμα για το μήνυμα του πρωθυπουργού σχετικά με τα επεισόδια στο κέντρο της Αθήνας. Τα δελτία ειδήσεων διέκοψαν το πρόγραμμα τους και συνδέθηκαν με το Μέγαρο Μαξίμου. Ο Μάρκος Κορωναίος εμφανίστηκε στους τηλεοπτικούς δέκτες φορώντας το μπλε κουστούμι του και την μπλε γραβάτα του.

«Οι εικόνες βίας που βλέπουμε όλοι στην Αθήνα τις τελευταίες μέρες πρέπει να σταματήσουν. Πρέπει να είναι οι τελευταίες. Αυτές τις δύσκολες στιγμές πρέπει να επικρατήσει η ηρεμία, η κοινωνική ειρήνη και ο διάλογος. Οι αποκαλύψεις των τελευταίων ημερών έχουν σοκάρει και εμένα. Δίκτυα εκμετάλλευσης νεαρών κοριτσιών, καταγγελίες για παρενοχλήσεις στην καρδιά της κυβέρνησης, οικονομικά σκάνδαλα διαφθοράς… Αναμφισβήτητα η χώρα μας βρίσκεται μπροστά σε έναν μεγάλο Γολγοθά, τον οποίο πρέπει να αντιμετωπίσει με ψυχραιμία. Πολλοί είναι αυτοί, που λόγω του πολιτικού και κομματικού τους αδιεξόδου, σπέρνουν το μίσος και διχάζουν την κοινωνία. Συμμετέχουν σε διαδηλώσεις που έχουν δίκαια αιτήματα, αλλά βίαιες μεθόδους. Επικροτούν την βία, την ενθαρρύνουν ακριβώς γιατί αυτό εξυπηρετεί τον πολιτικό τους σχεδιασμό. Η μόνη απάντηση που έχουμε να δώσουμε σε αυτούς είναι η εξής: Στις 13 Μαΐου εκλεγήκαμε για να ενώσουμε τους Έλληνες, να φέρουμε πάλι πίσω την τάξη και την ασφάλεια. Και σε αυτό είμαστε και είμαι προσωπικά ακάθεκτος. Αυτός είναι ο στόχος της κυβέρνησης μας. Για αυτό και σήμερα ανακοινώνω: πρώτον την παύση μερικών καθηκόντων του Αντιπροέδρου της κυβέρνησης, τουλάχιστον μέχρι η δικαιοσύνη να αποφανθεί για τις κατηγορίες και δεύτερον την απαγόρευση κυκλοφορίας τοπικά στον Δήμο της Αθήνας για τις βραδινές ώρες μεταξύ έντεκα και πέντε τα ξημερώματα. Αυτά τα δύο μέτρα ειρήνευσης της κοινωνίας θα έχουν άμεση ισχύ από την Δευτέρα 12 Νοεμβρίου. Δεν θα μας διχάσει κανένας και είμαι σίγουρος ότι από αύριο η Ελλάδα θα αφήσει πίσω τα όσα έγιναν και θα κοιτάξει με αισιοδοξία το μέλλον».

Το Εργατικό Κόμμα αντέδρασε αμέσως και μονολεκτικά. «Πολύ λίγος».