Σκοτεινός Νοέμβρης, Πολιτική φαντασία μιας εκτροπής XIX

Λέξεις: Φώτης Κυζάκης

Στο αποκορύφωμα της σύγκρουσης για το μέλλον της ευρωπαϊκής ενοποίησης, στην Ελλάδα συντελείται μια μεγάλη πολιτική αλλαγή. Ο Μάρκος Κορωναίος είναι ο πολιτικός που καταφέρνει να φέρει το Φιλελεύθερο Κόμμα ξανά στην εξουσία έπειτα από δεκατρία χρόνια πολιτικής κυριαρχίας του Εργατικού Κόμματος.

Η πραγματική δύναμη του όμως πηγάζει από τις δυνάμεις του παρακράτους. Την στιγμή που μια κοινωνική εξέγερση ξεσπά στην Αθήνα, με αφορμή σκάνδαλα σεξουαλικής παρενόχλησης και σωματεμπορίας, οι ευρωπαϊκές εξελίξεις αναδεικνύουν την Ελλάδα στο πιο σημαντικό κομμάτι της διεθνούς σκακιέρας. Το διακύβευμα είναι τεράστιο. Είναι η ηγεμονία στην Ευρώπη.

Το παρελθόν των πολιτικών ελίτ, οι ρίζες της ηγεμονίας του Εργατικού Κόμματος και η συνταγή της νίκης του Μάρκου Κορωναίου ξεδιπλώνονται σε μια ελληνική κοινωνία, που μοιάζει περισσότερο από ποτέ με πυριτιδαποθήκη.

Τον σκοτεινό Νοέμβρη του 2018, η Ελλάδα είναι μια χώρα που φλερτάρει επικίνδυνα με την εκτροπή και ο λαός πρέπει να αποφασίσει: ο Μάρκος Κορωναίος είναι η αυγή μιας νέας βάρβαρης εποχής ή ένας διάττοντας αστέρας, πριν την μεγάλη ανατροπή;

θυμηθείτε εδώ τα προηγούμενα μέρη:

Κεφάλαιο 190

12 Νοεμβρίου 2018

Μάρκος Κορωναίος

Βουλή των Ελλήνων

Η Αίθουσα της Ολομέλειας ήταν ανήσυχη. Όλοι μιλούσαν για την νεκρή κοπέλα που βρέθηκε στην Ομόνοια. Ακόμα και για αυτό διαφωνούσαν μεταξύ τους. Τα ΜΜΕ από το βράδυ της προηγούμενης μέρας αναπαρήγαγαν την είδηση ότι η κοπέλα ήταν ναρκομανής και όντας υπό την κατάσταση μέθης παραβίασε την είσοδο της κλειστής στάσης και έπεσε στις γραμμές. Έπειτα την βρήκε η αστυνομία και κάλεσε το ΕΚΑΒ, αλλά ήταν ήδη νεκρή από το ηλεκτροσόκ. Από την άλλη, η αντιπολίτευση, τα social media και ο αντιπολιτευόμενος τύπος μιλούσαν για μια δολοφονία, μια κρατική δολοφονία, που προστίθετο στην σειρά των κρατικών δολοφονιών των τελευταίων ημερών. «Για την Ελένη Παππά και την Αναστασία Παπασπύρου θα δώσουμε τον αγώνα για μια καλύτερη Ελλάδα!», ήταν το σχόλιο του Εργατικού Κόμματος στα ψέματα των διάφορων δημοσιογράφων σχετικά με τον πολιτικό προσανατολισμό της νεαρής Αναστασίας. Η ΦυλΙΑ κατηγόρησε ανοιχτά τα ΜΑΤ και τον νέο Υπουργό Προστασίας του Πολίτη λέγοντας ότι «ο αγώνας πλέον αλλάζει ταυτότητα. Ζητάμε αμέσως την παραίτηση της κυβέρνησης και την ποινική δίωξη των υπευθύνων!».

Επιστρέφοντας την Βουλή, πρώτος τον λόγο θα είχε ο πρωθυπουργός. Δεν ήταν όμως εύκολο, αφού τόσο η συμπολίτευση όσο και η αντιπολίτευση φώναζαν μεταξύ τους, αναπαράγοντας πολιτικά συνθήματα των τελευταίων ημερών. «Κύριες και κύριοι συνάδελφοι, παρακαλώ! Σας παρακαλώ…», φώναζε ο Πρόεδρος της Βουλής χτυπώντας το καμπανάκι. «ΠΑΡΑΚΑΛΩ!», επέμεινε. «Κύριε πρωθυπουργέ… παρακαλώ… έχετε τον λόγο…».

Ο Κορωναίος πλησίασε το βήμα.

«Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, αναμφισβήτητα η χώρα μας περνά δύσκολες στιγμές. Για αυτό και θα ήθελα να κάνω για άλλη μια φορά έκκληση προς όλους να σταματήσουν οι συγκρούσεις. Η πολιτεία δεν μπορεί να λειτουργήσει σωστά όσο το κέντρο της Αθήνας μοιάζει με ναρκοπέδιο. Η κατάσταση είναι υπό έλεγχο, αλλά…». Τότε ξαφνικά από τα έδρανα της αξιωματικής αντιπολίτευσης ακούστηκαν γέλια και φωνές.

«Συγγνώμη… που το βρίσκετε το αστείο; Γιατί γελάτε; Εδώ η χώρα καίγεται και εσείς γελάτε; Κύριε Ανδρέου μόνο ντροπή σας… Τίποτα άλλο…». Η συμπολίτευση ζητωκραύγασε και χειροκρότησε.

Ο πρωθυπουργός συνέχισε.

«Είναι απαραίτητη η ειρήνευση και η εξομάλυνση. Από σήμερα ξεκινάνε τα μέτρα που εξαγγείλαμε λίγες μέρες πριν και είμαι σίγουρος ότι θα επιτελέσουν τον στόχο τους. Οι τραγικές εξελίξεις των τελευταίων ημερών πράγματι μας στεναχωρούν. Δεν είναι όμως δυνατό η στεναχώρια, η οργή, η θλίψη να δίνουν την σκυτάλη στην βεβήλωση, στο χάος και στην παρακμή. Ακραίες ομάδες, ταραξίες, οπαδοί της βίας, που εμπνέονται μόνο από την καταστροφή βρήκαν ευκαιρία να πλήξουν την κοινωνική γαλήνη. Και είναι θλιβερό ξέρετε συνάδελφοι, ότι ακόμα και εδώ μέσα, στον ναό της δημοκρατίας, υπάρχουν κάποιοι που εμπνέονται από αυτά τα ακραία στοιχεία… Υπάρχουν πολιτικές δυνάμεις που ακριβώς επειδή βρίσκονται απομονωμένοι σε πολιτικό αδιέξοδο, έχουν ως πολιτικό σχέδιο να πλήξουν την νομιμότητα».

Η αντιπολίτευση αντέδρασε, αλλά ο Κορωναίος, υπό τις φωνές του Προέδρου της Βουλής συνέχισε.

«Η κυβέρνηση είναι αποφασισμένη να μείνει στο σχέδιο της για τάξη και ασφάλεια. Να στηρίξουμε όσους έπαθαν ζημιές. Να στηρίξουμε την Ελλάδα σε αυτές τις σκοτεινές ώρες. Αυτή η κυβέρνηση, η κυβέρνηση της ευθύνης και της πολιτικής αλλαγής, απαντά στις κραυγές του λαϊκισμού και της δημαγωγίας με ένα λεπτομερές σχέδιο εθνικής ευθύνης και καλούμε όλες τις πολιτικές δυνάμεις να συμπορευτούν μαζί μας. Καλούμε όλους τους φορείς της κοινωνίας και όλους τους πολίτες. Ωστόσο θέλω σε κάτι να είμαι απολύτως ξεκάθαρος. Δεν θα καταστήσουμε την Ελλάδα όμηρο μια ιστορίας φαύλης, δεν θα συμπράξουμε σε μικροπολιτικές μεθοδεύσεις που έχουν ως αποτέλεσμα την ποινικοποίηση της πολιτικής ζωής. Όσοι το κάνουν αυτό θα γνωρίσουν την αυστηρότητα του νόμου!», είπε ο πρωθυπουργός κάνοντας τους βουλευτές του Φιλελεύθερου Κόμματος να σηκωθούν από την θέση τους και να ξεσπάσουν σε χειροκροτήματα.

Αφού τελείωσε αναλύοντας το σχέδιο της κυβέρνησης για την ειρήνευση και την κοινωνική θεραπεία με διάρκεια ενός μήνα, τον λόγο πήρε ο Χάρης Ανδρέου.

«Κύριε Κορωναίο… πραγματικά σήμερα περίμενα να έρθετε εδώ με μια διάθεση απολογιστική. Αντιθέτως σας είδαμε να μιλάτε για ακραίους, για ταραχοποιούς, για λαϊκιστές, για εμπρηστές. Συγγνώμη στην δικιά σας κυβέρνηση δεν είναι ο κύριος Βασιλόπουλος, που κατηγορείται για μια σειρά σεξουαλικών εγκλημάτων; Δικός σας συνεργάτης δεν είναι ο κύριος Γρίβας, που έχει σχέσεις με τον Μίμη Ράλλη, οποίος έχει συλληφθεί για διεύθυνση δικτύου σωματεμπορίας; Δικά σας στελέχη δεν συμμετείχαν σε αυτό το δίκτυο; Και έρχεστε και μιλάτε για ταραξίες στην δική μας παράταξη; Δίπλα σας είναι οι κακοποιοί κύριε Κορωναίο, δίπλα σας!», είπε και η αντιπολίτευση χειροκρότησε.

«Και εν πάση περιπτώσει, στον δρόμο βγαίνουν καθημερινώς χιλιάδες πολίτες της Αθήνας. Είναι όλοι αυτοί ταραχοποιοί; Είναι όλοι αυτοί ταραξίες; Δηλαδή μας λέτε ότι ο ελληνικός λαός είναι ένας λαός ταραχοποιό στοιχείο; Είναι ντροπή σας! Αυτό μόνο…».

Ξανά χειροκροτήματα.

«Ο λαός δικαίως αντιδρά, γιατί αυτήν την στιγμή τον κυβερνά μια πολιτική ελίτ, διεφθαρμένη και αλαζονική, που μόνο στόχο έχει τον διαχωρισμό εξουσίας και πολιτικής δύναμης, από τον λαό. Είναι αυτή η ελίτ, που σκοτώνει πολίτες ξεδιάντροπα…».

«Δεν σας επιτρέπω!», φώναξε ο Κορωναίος και άνοιξε το μικρόφωνο του αιφνιδίως. «Δεν σας επιτρέπω… να συνδέετε τον ατυχή θάνατο μιας κοπέλας, με προβλήματα υγείας και ψυχολογικά, με την πολιτεία…».

«Εγώ δεν σας επιτρέπω να νομίζετε ότι μπορείτε να μας κοροϊδέψετε! Γιατί είστε και αδιάβαστος πέρα από όλα τα άλλα, αφού δεν διαβάσατε την καταγγελία της οργάνωσης ΦυλΙΑ που κατήγγειλε την αστυνομία ως άμεσο θύτη αυτού του εγκλήματος…».

«Λέτε δηλαδή ότι η αστυνομία είναι δολοφόνος;», επέμεινε ο Κορωναίος.

«Λέω ότι στοιχεία μέσα στην αστυνομία ναι είναι δολοφόνοι!».

«Αυτή σας η δήλωση θα σας συνοδεύει για όλη σας την πολιτική ζωή κύριε Ανδρέου!». Η συμπολίτευση σηκώθηκε όρθια και ζητοκραύγασε για αυτήν την γνωστή φράση, που χρησιμοποιήθηκε από τον πρωθυπουργό.

«Ας με συνοδεύει κύριε Κορωναίο. Κανένα πρόβλημα, μόνο περηφάνια. Για εμάς κύριε Κορωναίο τα φαινόμενα βίας έχουν εμφανώς πολιτικά και κοινωνικά αίτια. Σε αυτό μπορούμε να συμφωνήσουμε. Τα πολιτικά αίτια όμως δεν βρίσκονται στην δική μας πλευρά. Αντιθέτως η δική σας αλαζονική συμπεριφορά είναι η βασική αιτία για την κοινωνικές αναταραχές των τελευταίων ημερών. Η μανία σας για εξουσία, η εγωπάθεια σας, η εμμονή σας στο να βλέπετε την επικοινωνία και όχι την ουσία…».

Εκείνη τη στιγμή μπήκε μέσα στην Αίθουσα η Μαριάννα Παπαδοπούλου, η νέα Υπουργός Εσωτερικών, που είχε ορκιστεί το πρωί. Μόλις το είχε μάθει, το προηγούμενη βράδυ, έτρεξε στο σπίτι του Γρίβα. Δεν είχε θέμα που αποχώρησε από το κόμμα της. Εξάλλου, όπως την είδε διαβεβαιώσει, όλα ήταν μέρος ενός σχεδίου.

«Ωωω καλώς την. Συγχαρητήρια κυρία Υπουργέ…», είπε και γέλασε. «Ελπίζω να μπορέσετε να κοιτάξετε στα μάτια τους πρώην συναδέλφους σας, που βέβαια δεν τους βλέπω και πολύ θιγμένους. Ακόμα και ο επικεφαλής σας, ο κύριος Στεφάνου, παραμένει άφαντος τις τελευταίες μέρες. Παρόλαυτα να χαίρεστε την νέα σας θέση…».

Η Μαριάννα έκατσε στα έδρανα της κυβέρνησης και χαμογέλασε στον Ανδρέου.

«Σας ευχαριστώ!», φώναξε ειρωνικά και ο Μάρκος Κορωναίος προσπάθησε να μην φανερώσει την ενόχληση του που η κυβέρνηση είχε γίνει πραγματικά ένα τσίρκο.

Ιάκωβος Νέλλος

Νέα Σμύρνη

Άνοιξε την τηλεόραση εκνευρισμένος από την ομιλία του πρωθυπουργού στην Βουλή για τις αναταραχές στο κέντρο της Αθήνας. Το laptop του ήταν ανοιχτό και έδειχνε το άρθρο του Μιχάλη Αντωνιάδη για τις σχέσεις του Κορωναίου με την Γερμανική κυβέρνηση. Θα περίμενε κανείς, από ένα δήθεν ευρωπαϊκό κράτος όπως η Ελλάδα, μια εξήγηση, μια δικαιολογία έστω και ψευδή για αυτές τις βαριές κατηγορίες. Αντιθέτως ο πρωθυπουργός όχι μόνο δεν δικαιολογήθηκε, όχι μόνο δεν άρθρωσε λέξη για το ζήτημα, αλλά κατήγγειλε την αντιπολίτευση ότι «βρίσκεται στα γνώριμα νερά της τρομοκρατίας και της κοινωνικής αταξίας». Ο λαός είναι στους δρόμους, γιατί ο Αντιπρόεδρος της κυβέρνησης κατηγορείται για βιασμό, γιατί η κυβέρνηση έχει σχέσεις με κυκλώματα trafficking, γιατί η οικογένεια του πρωθυπουργού εμπλέκεται στο μεγαλύτερο ευρωπαϊκό σκάνδαλο και ο ίδιος αυτό που θεώρησε σημαντικό να πει είναι ότι το Εργατικό Κόμμα φταίει για όλα. Είχε όμως την λογική του αυτό: τα Μέσα θα έπαιρναν αυτές τις δηλώσεις και θα της έβαζαν να παίξουν ανάμεσα στις λίγες εικόνες καταστροφής μετά την σύγκρουση με την αστυνομία, συγκρούσεις οι οποίες γίνονταν διαρκώς πιο έντονες έπειτα από την διάδοση της «φήμης» που ήθελαν την Ελένη Παππά και την Ζάρια να δολοφονήθηκαν από αστυνομικούς.

Προχώρησε στα κανάλια και σταμάτησε στο Channel 6. Όλα έδειχναν ακριβώς το ίδιο πράγμα. Εικόνες καταστροφής, μολότοφ, μπάχαλα και την φωνή του Μάρκου Κορωναίου, υπό τον ήχο των χειροκροτημάτων του βουλευτών της συμπολίτευσης, να επαναλαμβάνει την δέσμευση του για «τάξη και ασφάλεια». Λίγη επική μουσική, λίγο ηχώ και επεξεργασία του ήχου και να που η επικοινωνία θριάμβευσε. Η Ναταλί Δάντη στάθηκε όρθια μπροστά στην κάμερα.

«Καλησπέρα σας κυρίες και κύριοι. Πάμε να δούμε τις κυριότερες ειδήσεις σε τίτλους…».

Μια καινούργια φωνή έντυσε τους τίτλους των σημαντικότερων ειδήσεων της Ναταλής Δάντη και του Γιώργου Κίμογλου.

«Εικόνες καταστροφής στο κέντρο της Αθήνας. Διαβεβαίωση του πρωθυπουργού ότι οι ένοχοι θα πληρώσουν. Η αντιπολίτευση σε αδιέξοδο. Σε κατάληψη βρίσκεται το Δημαρχείο Αθηνών. Οι αστυνομικές δυνάμεις προσπαθούν να κρατήσουν την κατάσταση υπό έλεγχο».

Αυτές ήταν οι κυριότερες ειδήσεις σε τίτλους.

«Αυτό ήταν;», είπε ο Ιάκωβος Νέλλος στον εαυτό του. «Μόνο αυτές; Εδώ σκοτώθηκε συνάδελφος αποδεδειγμένα!». Είχε κοκκινήσει. Ήθελε τόσο πολύ να επέμβει, παρόλο που είχε υποσχεθεί στον εαυτό του ότι δεν θα έμπλεκε ξανά μαζί τους. Κάτι μέσα του δεν μπορούσε να τον αφήσει. Δεν μπορούσε να επιτρέψει να συμβαίνει κάτι τέτοιο. Χτύπησε το χέρι του στο τραπέζι, έκλεισε την οθόνη του υπολογιστή και έπιασε το ασύρματο σταθερό τηλέφωνο του σπιτιού του.

Είχε μία σκέψη εδώ και καιρό. Μια τρελή σκέψη, την οποία είχε έρθει η ώρα να την κάνει πράξη.

Κάλεσε στα γραφεία του καναλιού και ζήτησε να μιλήσει επειγόντως στον αρχισυντάκτη. «Πες μου ότι μετάνιωσες;», ακούστηκε ειρωνικά η φωνή του.

«Τι λες ρε καριόλη που θα μου πεις ότι μετάνιωσα! Δεν ντρέπεστε; Ποιες καταστροφές; Ποια αταξία; Εδώ ο πρωθυπουργός και η Γερμανική κυβέρνηση κλέβουν το κράτος και δεν το αναφέρατε καν!».

«Ρίχνεις πολύ το επίπεδο. Δεν περίμενα από έναν δημοσιογράφο του αναστήματος σου τέτοιες λέξεις…».

«Ρε επικοινωνείς καθόλου; Τι είναι αυτά που λες; Μας κλέβουν! Και μιλάς για επίπεδο;».

Ο αρχισυντάκτης ακούστηκε πιεσμένος, σαν να ήθελε να μιλήσει αλλά να μην του ήταν εύκολο. Ακούστηκαν βήματα χωρίς να πέσει η γραμμή. Μια πόρτα έκλεισε και τότε η φωνή του ήχησε ψιθυριστή.

«Πόσες φορές πρέπει να σου πω το ίδιο πράγμα; Κάνεις λες και δεν ξέρεις πως λειτουργεί το σύστημα! Οδηγία έχουμε από την Γενική Γραμματεία Ενημέρωσης και Τύπου. Τι θες να κάνουμε; Το κανάλι ανήκει σε έναν συγκεκριμένο άνθρωπο. Ξέρεις για τι μιλάω. Σε παρακαλώ μην με φέρνεις σε δύσκολη θέση και την χρειάζομαι την δουλειά μου…».

Ήξερε τα πάντα. Ποτέ όμως δεν φανταζόταν ότι όλα αυτά ήταν αλήθεια. Πιο πολύ θεωρούσε ότι επρόκειτο για αστικούς μύθους, συνωμοσιολογίες και υπερβολές στα καφενεία. Ήξερε ότι καλό ήταν να μην προσβάλλει κανείς την κυβέρνηση ή ότι υπήρχαν θέματα που δεν τα άγγιζαν. Αλλά αυτό ξέφευγε από κάθε φαντασία. Δεν του είπε τίποτα. Ξεφύσησε και έκλεισε την γραμμή. Έπιασε το κινητό και συνδέθηκε στον λογαριασμό του στο Facebook.

«Η κυβέρνηση ελέγχει τα Μέσα. Δεν είναι φαντασία. Δεν είναι τίποτα άλλο πέρα από την αλήθεια. Καθ’ όλη την διάρκεια της παραμονής μου στην πρωινή ενημερωτική ζώνη του Channel 6, προσπαθούσα να πείσω τον εαυτό μου για το αντίθετο. Ήξερα ότι βρισκόμουν σε ένα φιλοκυβερνητικό κανάλι, αλλά αυτό που τελικά αντίκρυσα ήταν πολύ πέρα από κάθε αντίληψη δημοσιογραφικής δεοντολογίας. Κατευθυνόμενες ειδήσεις, κατευθείαν από το Μέγαρο Μαξίμου. Λογοκρισία. ΠΑΡΑΝΟΙΑ! Αυτός είναι ο τρόπος λειτουργίας των μεγάλων καναλιών. Πλέον το γνωρίζω πολύ καλά και τα ηχητικά παρακάτω το αποδεικνύουν. Και να μην έχετε καμία αμφιβολία ότι ο μόνος δρόμος, ο μόνος δημοκρατικός δρόμος για όλους μας είναι η πορεία και η συμμετοχή σε αυτό το πρόσπερμα εξέγερσης, στο κέντρο της Αθήνας!».

Η ανάρτηση αυτή στον λογαριασμό του ξεσήκωσε κύμα αντιδράσεων. Μαζί με την ανάρτηση ήταν αναρτημένος ένας σύνδεσμος που οδηγούσε απευθείας σε μια σελίδα με ένα αρχεία ήχου ελεύθερο για κατέβασμα. Ήταν σύντομο, αλλά ήταν η πλήρης απόδειξη της πολιτικής κατεύθυνσης των Μέσων από την κυβέρνηση. Ήταν η τελευταία τηλεφωνική του συνομιλία με τον αρχισυντάκτη του.

Δεν ήταν κάποιος άσημος. Το όνομα του ήταν πολύ γνωστό και σεβαστό στον δημοσιογραφικό χώρο και στην κοινωνία γενικότερα. Αμέσως ξεκίνησαν οι κοινοποιήσεις και οι δημοσιεύσεις σε μικρές ιστοσελίδες. Όλα άλλαξαν όμως όταν η ιστοσελίδα της εφημερίδας Η ΦΟΡΑ αφιέρωσε ένα ολόκληρο άρθρο για το θέμα το οποίο ανέδειξε ο ίδιος. Σε δύο ώρες το hashtag #ΜΜΕ_ξεφτίλες εμφάνισε τάσεις κυριαρχίας στο Twitter, ενώ το Instagram γέμισε με stories που κατήγγειλαν την κυβέρνηση. Μέχρι και ο ίδιος ο κυβερνητικός εκπρόσωπος αναγκάστηκε να σχολιάσει την κατάσταση, αργά το απόγευμα. Η αντίδραση του όμως μάλλον όξυνε περισσότερο την αντίδραση παρά το αντίθετο. Ανέβασε στο Facebook μια φωτογραφία της ανακοίνωσης του Εργατικού Κόμματος, όπου ζητούσε εξηγήσεις από την κυβέρνηση, γράφοντας μόνο μία φράση: «Λυπηρό…». Πλέον όλοι ήξεραν ότι το Μέγαρο Μαξίμου και το Φιλελεύθερο Κόμμα ήταν απλά εκτός πραγματικότητας.

Μιχάλης Αντωνιάδης

Γραφεία εφημερίδας Η ΦΟΡΑ

Το άρθρο του για τις σχέσεις του Κορωναίου με την Γερμανία ανέβηκε ξανά τα ξημερώματα, και την στιγμή που ο πρωθυπουργός ήταν στο βήμα για την δευτερολογία του είχε ήδη χιλιάδες προβολές και κοινοποιήσεις στα social media. Όλες οι τηλεοράσεις των γραφείων έδειχναν την Βουλή και την θυελλώδη συνεδρίαση. Ένας από τους δημοσιογράφους που είχαν αναλάβει να διερευνήσουν περαιτέρω την υπόθεση, είχε στα χέρια του μια καταγγελία ότι η νέα Καγκελάριος της Γερμανίας είχε συμφωνήσει με τον Κορωναίο την συνέχιση του φαύλου κύκλου CIP-Γερμανικές Τράπεζες-Ελληνικές Τράπεζες, ζητώντας μάλιστα και η ίδια κέρδος από την κομπίνα. Η καταγγελία ήταν ανώνυμη, αλλά συνοδευόταν από αδιάσειστα στοιχεία που μόνο ένα υψηλό στέλεχος της γερμανικής κυβέρνησης και του CDU θα μπορούσε να διαθέτει. Έπρεπε να μπει επειγόντως και αυτό στο άρθρο. «Ας περιμένουμε… να προχωράμε βήμα βήμα και να χτυπάμε καθημερινώς με νέες αποκαλύψεις… αν τα βγάλουμε όλα στην φόρα με την μία, χάνεται η ουσία…».

Είχε δίκιο. Έπρεπε να κρατηθεί η στήλη, που αφορούσε την Γερμανία, αρκετές μέρες ώστε να καταφέρνει να χτυπάει τον Κορωναίο. «Έχει δίκιο Λάμπρο…», είπε ο Μιχάλης και ακούμπησε το μπράτσο του στην πλάτη του συναδέλφου του. «Γράψε το σαν ξεχωριστό άρθρο και θα ανέβει αύριο…», συνέχισε λαμβάνοντας και το σύμφωνο βλέμμα του διευθυντή.

Εκείνη την στιγμή μπήκε στα γραφεία ο δημοσιογράφος που έκανε ρεπορτάζ στην πορεία ενόψει της συνεδρίασης της Ολομέλειας, λαχανιασμένος. «Τι έγινε;», είπε ο Τριανταφύλλου βγαίνοντας από το γραφείο του.

«Το άρθρο… εξα… εξαγρίωσε τον κόσμο…».

«Και;», είπε ο διευθυντής. «Ας του φέρει ρε παιδιά κάποιος λίγο νερό!», φώναξε ο Μιχάλης και μια κοπέλα έτρεξε στο κουζινάκι.

«Φώναξαν από τις ντουντούκες, μόλις φτάσαμε στην Ομόνοια, ότι ο πρωθυπουργός κλέβει τα λεφτά του λαού μέσα από Γερμανικές και Ελληνικές Τράπεζες και ξαφνικά… δεν ξέρω τι τους έπιασε… αφήνιασαν…». Έφτασε το νερό και ο νεαρός ήπιε λίγο νερό. «Εκείνη την ώρα είχε συνεδρίαση και το δημοτικό συμβούλιο… το φώναξαν από τα μεγάφωνα… και χωρίς να πάρουμε χαμπάρι βρεθήκαμε στην είσοδο του Δημαρχείου! Έσπασαν τις πόρτες και μπήκαν μέσα στην Αίθουσα. Ο Δήμαρχος φυγαδεύτηκε… Η αστυνομία… δεν ήταν πουθενά… δεν μπορούσε να κάνει τίποτα! Αυτήν την στιγμή, το Δημαρχείο είναι υπό κατάληψη!».

Ο Τριανταφύλλου κοίταξε την οθόνη. Ο Κορωναίος είχε ήδη κατέβει από το βήμα, αλλά δεν πρόλαβε να κάτσει στην θέση του στα κυβερνητικά έδρανα. Ο Βουκιντζής, ο γενικός γραμματέας της κυβέρνησης του έκανε νόημα να βγει έξω από την αίθουσα και ακριβώς την ώρα που έκλεισε η πόρτα πίσω του το βίντεο διεκόπη. Έκτακτο Δελτίο. «Καλησπέρα σας κυρίες και κύριοι…».

«Δυναμώστε το ρε!», φώναξε ο διευθυντής και εκδότης.

«Διακόπτουμε την μετάδοση της συνεδρίασης της Βουλής για να σας μεταδώσουμε μια έκτακτη είδηση. Διαδηλωτές εισέβαλλαν στο Δημοτικό Συμβούλιο του Δήμου Αθηναίων και κατέλαβαν το κτήριο. Η αστυνομία σε ανακοίνωση της δήλωσε ότι είναι πλέον αδύνατο να επανακαταλάβουν το κτήριο, καθώς οι διαδηλωτές είναι πάρα πολλοί και έχουν συνολικώς καταλάβει ολόκληρο το κέντρο. Ο Δήμαρχος φυγαδεύτηκε, όπως και οι δημοτικοί σύμβουλοι, εκτός αυτών προερχόμενων από το Εργατικό Κόμμα και το ΚΚΕ που έμειναν για να στηρίξουν την κατάληψη… Να θυμίσουμε ότι τα νέα επεισόδια ξεκίνησαν στην σκιά των καταγγελιών για σχέσεις του πρωθυπουργού με δίκτυα διαπλοκής της Γερμανίας…».

«Ποια δίκτυα διαπλοκής μωρή… μας κλέβει μέσα στα μούτρα μας…», είπε ο Μιχάλης, αλλά κανένας δεν του έδωσε σημασία. Όλοι κοιτούσαν με τα στόματα ανοιχτά τις εικόνες εξέγερσης από τον προαύλιο χώρο του Δημαρχείου και την Οδό Αθήνας. «Η αστυνομία είπε ότι είναι ανίκανη πλέον;», είπε ο Τριανταφύλλου και οι δημοσιογράφοι του απάντησαν κουνώντας τα κεφάλια τους.

«Πως… πως είναι δυνατόν αυτό; Τα όργανα της τάξης δήλωσαν ότι δεν μπορούν να επιβάλλουν την τάξη; Δηλαδή τι; Το κράτος κατέρρευσε;». Απότομα στράφηκε προς έναν τυχαίο δημοσιογράφο. «’Η κατάρρευση του κράτους’ τίτλος για άρθρο! Το θέλω μέχρι το βράδυ!», είπε και επέστρεψε στο γραφείο του.

Οι δημοσιογράφοι ήταν μουδιασμένοι από την είδηση.

«Είμαστε στα πρόθυρα επανάστασης;», είπε η κοπέλα που έφερε το νερό στον νεαρό ρεπόρτερ.

«Όχι ρε… θα αφήσει ο Κορωναίος να τον αμφισβητήσουν έτσι; Δεν υπάρχει περίπτωση…», είπε ένας άλλος πιο χαλαρός.

«Αν ήσουν εκεί που ήμουν. Αν έβλεπες αυτά που έβλεπα δεν θα το έλεγες αυτό… Δεν είναι μια απλή διαδήλωση που ξέφυγε. Είναι εξέγερση. Κανένας δεν μπορεί να τους τιθασεύσει και το ξέρουν πλέον. Όλα κρέμονται από μια κλωστή… Δεν υπάρχει γυρισμός παιδιά…».

«Ε καλύτερα… ας κάνουμε και μια επανάσταση… να διεκδικήσουμε μια καλύτερη ζωή…», φώναξε ένας από το κουζινάκι και ο ρεπόρτερ απάντησε φωνάζοντας επίσης: «Όντως!». Ύστερα ησύχασε και κοίταξε την οθόνη της τηλεόρασης που καθρέπτιζε ελαφρώς τα γραφεία των δημοσιογράφων και τις μορφές τους που ήταν όρθιες μπροστά της.

«Αυτό που φοβάμαι είναι μέχρι που θα το τραβήξουν ο Κορωναίος και η παρέα του. Δεν υπάρχει περίπτωση να φύγουν έτσι απλά…».

Οργάνωση «Φύλο, Ισότητα, Αγώνας»

Γραφεία Οργάνωσης, Ζωγράφου

Η Ελένη Παππά δολοφονήθηκε. Η ΦυλΙΑ είχε όλες τις αποδείξεις για να ασκήσει μήνυση κατά παντός υπευθύνου σχετικά με την δολοφονία της. Η αφήγηση του Μιχάλη Αντωνιάδη, οι καταθέσεις των μελών της κατάληψης Equitas, η έκθεση του ιατροδικαστή, που τόσο άκομψα θάφτηκε από τα Μέσα Ενημέρωσης, όλα συνηγορούσαν στο ίδιο συμπέρασμα. Η Ελένη Παππά πέθανε από πολλαπλές κακώσεις στο κεφάλι που επέφεραν ισχαιμικό επεισόδιο, που δεν μπορούσε να συμβεί από ρίψη αντικειμένου στο κεφάλι, αλλά από πολλαπλά στοχευμένα χτυπήματα. Αυτό είχε πει ο ιατροδικαστής επιβεβαιώνοντας πλήρως τον Μιχάλη και την κατάθεση του.

Η ΦυλΙΑ είχε ετοιμάσει όλα τα νομικά έγγραφα και ήταν έτοιμη να τα καταθέσει στην εισαγγελία μέσω του αρμόδιου δικηγόρου της. «Είναι δολοφόνοι! Δεν πρέπει να τους αφήσουμε! Τώρα έχει σειρά η συντρόφισσα…». Η φωνή της έσπασε. «Αναστασία… η φίλη μας…».

Η Ιωάννα Λαλιώτη, η κοπέλα που έκανε την πρώτη καταγγελία ενάντια στον Βασιλόπουλο, την αγκάλιασε. «Θα τους βάλουμε φυλακή Φιλιώ. Να είσαι σίγουρη!».

Η Ιωάννα είχε γίνει πραγματικά ένας άλλος άνθρωπος. Πλέον δεν ήταν μόνη και το ήξερε. Ένιωθε κάθε μέρα και πιο δυνατή. Είχε μιλήσει και είχε τολμήσει με θάρρος να καταγγείλει το κτήνος. Δεν φοβήθηκε την εξουσία του και τις διασυνδέσεις του. Ήξερε ότι αυτή έχει την αληθινή δύναμη.

Ξαφνικά χτύπησε το τηλέφωνο. Η Φιλιώ Μεγαπάνου το σήκωσε. «Ναι…», είπε χωρίς η φωνή της να είχε ηρεμίσει. «Παρακαλώ ποιος είναι;», επανέλαβε.

«Φιλιώ! Η Σάρα είμαι! Δεν μπορείς να φανταστείς τι έχει συμβεί!», είπε η Σάρα Καχριμάκη ταραγμένη και λαχανιασμένη.

«Σάρα… δεν σε ακούω καλά… έχει αέρα φαίνεται! Πες μου ξανά…».

«Βρήκαμε το σώμα της. Βρήκαμε το σώμα της Ζάρια! Ξεβρασμένο στην Ραφήνα! Ελάτε γρήγορα!».

Ανέβηκαν στα αυτοκίνητα και έφυγαν γρήγορα για την Ραφήνα, όπου αντίκρισαν πράγματι το σώμα της Ζάρια στην παραλία, αλλοιωμένο από το αλάτι και τα κύματα. Μπορούσαν να την αναγνωρίσουν πολύ καλά παρά τις πληγές και τα τραύματα που είχε στο σώμα της. Στο κεφάλι της ήταν εμφανής η τρύπα της σφαίρας, ενώ τα πόδια και τα χέρια της ήταν σπασμένα στις αρθρώσεις.

«Σαν αρνί την έκαναν…», είπε η Φιλιώ και ξέσπασε πάλι σε κλάματα πέφτοντας στα γόνατα.

«Ποιοι είναι αυτοί. Τι είναι αυτό που κάνουν. Δεν… δεν έχουν συναισθήματα. Τι έφταιγε αυτή η κοπέλα…», ψιθύρισε με λυγμούς και όσοι ήταν γύρω την αγκάλιασαν. Είχε πάρει την υπόθεση που προσωπικά, τόσο που κόντευε να καταρρεύσει.

«Πάρτε τηλέφωνο τον Αντωνιάδη. Χρειαζόμαστε την βοήθεια του. Και μην καλέσετε την αστυνομία αν δεν έρθει πρώτα αυτός!», συνέχισε και σκούπισε τα δάκρυα της.

Σηκώθηκε όρθια.

«Ο θυμός μας να γίνει δράση και η δράση επανάσταση. Έχει φτάσει η στιγμή τα πράγματα να γίνουν σκληρότερα!», είπε πάνω από το σακατεμένο πτώμα της Ζάρια Λόροβα, της κοπέλας που έγινε η αφετηρία για την μεγάλη αλλαγή.